Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε δύο αποφάσεις, που αφορούσαν προσφυγές πολιτών κατά της Πορτογαλίας και της Σλοβενίας και Αυστρίας, σε υποθέσεις διεθνούς επικοινωνίας γονέα με το τέκνο του.
Η πρώτη απόφαση αφορούσε το δικαίωμα ενός πατέρα, κυπριακής και νοτιοαφρικανικής υπηκοότητας, να ζητήσει την επιστροφή του τέκνου του στην Κύπρο από την Πορτογαλία, όπου το είχε μεταφέρει η μητέρα, κατά παράβαση της Σύμβασης της Χάγης περί διεθνούς απαγωγής παιδιών. Ενώ οι αρμόδιες αρχές της Πορτογαλίας που είναι επιφορτισμένες με την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης της Χάγης είχαν αρχικά διατάξει την επιστροφή του παιδιού στην Κύπρο, τα αρμόδια πορτογαλικά δικαστήρια έκριναν ότι το παιδί πρέπει να παραμείνει στην Πορτογαλία.
Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας επιλύοντας οριστικά τη διαφορά απεφάνθη ότι το παιδί πρέπει να επαναπατριστεί στην Κύπρο. Κατά της συγκεκριμένης δικαστικής απόφασης προσέφυγαν η μητέρα και το τέκνο ενώπιον του ΕΔΔΑ, ισχυριζόμενες ότι αυτή παραβιάζει το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ περί προστασίας της οικογενειακής ζωής Τελικά, το Δικαστήριο δικαίωσε τις προσφεύγουσες, διατάσσοντας την μη εφαρμογή της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Πορτογαλίας περί επιστροφής του τέκνου, επειδή αυτή θα διατάρασσε την ομαλή οικογενειακή ζωή των προσφευγουσών.
Στη δεύτερη απόφασή του κατά της Αυστρίας και της Σλοβενίας, το ΕΔΔΑ επιδίκασε αποζημίωση ύψους 15.000 σε πατέρα, που επί 9 έτη στερήθηκε την επικοινωνία με το τέκνο του, επειδή από την αμέλεια των αρμοδίων Αρχών των δύο χωρών δεν εφαρμόστηκαν οι σχετικές δικαστικές αποφάσεις, που επέβαλαν την επικοινωνία του με το τέκνο του, το οποίο είχε μεταφερθεί σε άλλη χώρα από τη μητέρα.
