|
o Rudolf Kastner |
Το 1954 ξεκίνησε στο νεοσύστατο τότε κράτος του Ισραήλ η δίκη του πρόσφυγα από την Ουγγαρία Michael Greenvald, ο οποίος σε ένα φυλλάδιο που δημοσίευσε τον Αύγουστο του 1952 κατηγόρησε τον Rudolf Kastner, Εβραίο της Ουγγαρίας, δημοσιογράφο και δικηγόρο και ένα από τα πλέον σημαίνοντα πρόσωπα του κόμματος του Ben Gurion, ως συνεργάτη των Ναζί και ως υπεύθυνο για την δολοφονία τετρακοσίων χιλιάδων και πλέον Ούγγρων Εβραίων κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήταν ηγετικό στέλεχος του Jewish Agency Rescue Committee στην Ουγγαρία. Το περιεχόμενο της καταγγελίας του Greenvald αφορούσε ουσιαστικά τη συμφωνία που φέρεται να υπογράφηκε από τον Ρούντολφ Κάστνερ και το ναζί υπεύθυνο της μεταφοράς των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
Άντολφ Άιχμαν, το 1944, ώστε να δοθεί η άδεια σε 600 προεξέχοντες Εβραίους να φύγουν με αντάλλαγμα τη σιωπή για τη μοίρα των υπολοίπων. Η κυβέρνηση του Ισραήλ υπέβαλε μήνυση κατά του Greenvald για συκοφαντική δυσφήμηση και η δίκη διήρκεσε 9 μήνες, από τον Ιανουάριο του 1954 μέχρι τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Στο τέλος της ακροαματικής διαδικασίας ο δικαστής Benjamin Halevi απάλλαξε τον Greenvald από κάθε κατηγορία και ευθέως κατηγόρησε τον Kastner ως συνεργάτη των Ναζί, επιβεβαιώνοντας τους ισχυρισμούς του κατηγορούμενου. Το ισραηλινό δικαστήριο αποφάνθηκε πως “η θυσία της πλειοψηφίας των Όυγγρων Εβραίων, προκειμένου να διασωθούν οι προεξέχοντες (και να σταλούν για να αποικίσουν την Παλαιστίνη) ήταν το βασικό στοιχείο στη συμφωνία μεταξύ του Κάστνερ και των Ναζί. […] Πράγματι, τα μέλη της σιωνιστικής κίνησης συνεργάστηκαν ενεργά με το ναζισμό από την αρχή”. Η κυβέρνηση έκανε έφεση για να δικασθεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, ωστόσο πριν από την εκδίκαση της ο Kastner δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του. Τρεις νεαροί συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για την δολοφονία. Οι φήμες απέδιδαν τη δολοφονία στη Mossad, η οποία εκτέλεσε την δολοφονία του Kastner για να τον εμποδίσει να μιλήσει για τις επαφές των Ναζί με τους Σιωνιστές κατά την τραγωδία του Ολοκαυτώματος. Οι δολοφόνοι του Kastner καταδικάστηκαν σε ποινές ισόβιας κάθειρξης, αλλά τους δόθηκε χάρη μετά από επτά χρόνια.
Την ιστορία αυτής της υπόθεσης παρουσιάζει ο Ben Hecht, ένας από τους μεγαλύτερους σεναριογράφους στην ιστορία του Hollywood, στο βιβλίο Perfidy. Το βιβλίο, όταν δημοσιεύθηκε το 1961, προκάλεσε το γενικό ενδιαφέρον και την μανιακή καταδίκη από το κατεστημένο των υποστηρικτών του Ισραήλ στις ΗΠΑ.
Στα γεγονότα αυτά αναφέρεται επίσης και η συγγραφέας Χάννα Άρεντ στο διάσημο έργο της «ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ – Έκθεση για την κοινοτοπία του κακού» που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1963 και αναφέρεται στη δίκη του Άιχμαν που έγινε στο Ισραήλ. Γράφει η Άρεντ: «Ο μεγαλύτερος εβραίος ιδεαλιστής που γνώρισε ο Άιχμαν ήταν ο Δρ. Ρούντολφ Κάστνερ, με τον οποίο διαπραγματευόταν κατά την περίοδο της εκτόπισης των εβραίων από την Ουγγαρία και με τον οποίο είχαν συμφωνήσει ότι ο Άιχμαν θα επέτρεπε σε λίγες χιλιάδες εβραίους να φύγουν «παράνομα» με προορισμό την Παλαιστίνη με αντάλλαγμα να επικρατήσει «τάξη και ησυχία» στα στρατόπεδα από τα οποία προωθούνταν στο Άουσβιτς εκατοντάδες χιλιάδες εβραίοι. Οι λίγες χιλιάδες εβραίοι που σώθηκαν με τη συμφωνία αυτή ήταν επιφανείς εβραίοι και μέλη των σιωνιστικών νεολαιίστικων οργανώσεων που, κατά τα λεγόμενα του Άιχμαν, ήταν «το καλύτερο βιολογικό υλικό». Ο Άιχμαν έκρινε τότε ότι ο Δρ.Κάστνερ έπραξε σωστά που θυσίασε χιλιάδες συμπατριώτες του στο βωμό της «ιδέας» του. Ο δικαστής Χαλέβι, ένας από τους τρεις στη δίκη του Άιχμαν, ήταν υπεύθυνος για τη δίκη του Κάστνερ στην Ιερουσαλήμ, στην οποία ο Κάστνερ κλήθηκε να απολογηθεί για τη συνεργασία του με τον Άιχμαν και με άλλους υψηλά ιστάμενους ναζί. Σύμφωνα με τον Χαλέβι, ο Κάστνερ «είχε πουλήσει την ψυχή του στο σατανά». [legalnews24.gr]
(πηγές: wikipedia, Hannah Arendt, Eichmann in Jerusalem)