Το Άγιο Πνεύμα στους Αγίους Ισιδώρους στο Λυκαβηττό!

Του Κυριάκου Κόκκινου –Δικηγόρου

Αντιπροέδρου Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων

Ιδρυτή Κινήματος Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ

Αγαπητοί
φίλοι κι αδελφοί χαίρετε. Μεγάλη κι
ευλογημένη η σημερινή εορτή του Αγίου και Ζωοποιού Πνεύματος. Μία από τις
μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης, που αφορά το τρίτο πρόσωπο της Αγίας
Τριάδος, τον Παράκλητο, που απεστάλλη εις τον Κόσμο, για να μας ζωοποιεί κι
ενισχύει κατά τη διάρκεια της κοσμικής ζωής μας. Αυτό υπήρξε μία υπόσχεση του
Κυρίου κι αποτελεί μία καθημερινή πραγματικότητα για όλους τους πιστούς, αυτούς
που έχουν ανοιχτούς τους εσωτερικούς οφθαλμούς της ΚΑΡΔΙΑΣ, αναζητώντας τον
Κύριο, την αλήθεια και την αγάπη. Γράφει σχετικά το Κατά
Ιωάννη Ευαγγέλιο: 14:15-18: «Αν με αγαπάτε, φυλάξτε τις εντολές μου. Και εγώ θα
παρακαλέσω τον Πατέρα, και θα σας δώσει έναν
άλλον Παράκλητο, για να μένει μαζί σας στον αιώνα, το Πνεύμα της αλήθειας, το οποίο ο κόσμος δεν μπορεί
να λάβει, επειδή δεν το βλέπει ούτε το γνωρίζει. Εσείς, όμως, το γνωρίζετε,
επειδή μένει μαζί σας, και μέσα σας θα είναι. Δεν θα σας αφήσω ορφανούς.
Έρχομαι σε σας … Και όταν έρθει εκείνος [αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα], θα ελέγξει
τον κόσμο για αμαρτία και για δικαιοσύνη και για κρίση. Για αμαρτία μεν, επειδή
δεν πιστεύουν σε μένα. Για δικαιοσύνη δε, επειδή πηγαίνω στον Πατέρα μου και
δεν θα με βλέπετε πλέον. Για κρίση μάλιστα, επειδή ο άρχοντας τούτου του κόσμου
έχει κριθεί. Έχω πολλά ακόμα να σας πω, όμως δεν μπορείτε τώρα να [τα]
βαστάζετε. Αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας
οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Επειδή, δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα
μιλήσει για όσα πρόκειται να ακούσει και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα…». Και πράγματι το Άγιο Πνεύμα
μας στάλθηκε και γίναμε μέτοχοί του μέσω των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας μας,
με το Βάπτισμα και το Χρίσμα, με την Εξομολόγηση και της Θεία Κοινωνία, με το Γάμο,
με την Ιερωσύνη και το Ευχέλαιο. Δυστυχώς
ακόμη αγνοούμε το θησαυρό, που έχουμε στην πόρτα μας και την αυλή μας,
υποτιμούμε τις ιερές μας παρακαταθήκες, παραδόσεις, αρχές και μυστήρια και τα
έχουμε ξεχάσει ή στην καλλίτερη περίπτωση μεταβάλει σε μια μηχανική και τυπική
επανάληψη στερούμενη ουσίας. Γιατί αν όλα τα ανωτέρω δεν γίνονται με εσωτερική
συντριβή, ταπείνωση κι αγάπη για το Θεό και τους Ανθρώπους, τότε δεν προσφέρουν
τα Ουράνια Ελέη, αλλά παραμένουν αυτό που οι ίδιοι οι άνθρωποι τα θεωρούμε. Μια
άνευ ουσίας τυπικότητα. Μέχρι που να αισθανθούμε πηγαία, φλογερή ανάγκη να
χτυπήσουμε την πόρτα του Κυρίου και να αιτηθούμε, να αξιωθούμε να συμμετάσχουμε
κι εμείς στην κοινή τράπεζα της αγάπης και χαράς και τότε όλα αποκτούν νέο
νόημα κι αξία.

Κάπως έτσι αισθάνθηκα σήμερα,
προσερχόμενος για να συμμετάσχω στην υπαίθρια Θεία Λειτουργία , που
πραγματοποίησε ένας πολύ ιδιαίτερος ιερέας, ο π. Δημήτριος, στους Αγίους
Ισιδώρους στο Λυκαβηττό, στο Εικονοστάσι του αύλειου χώρου, μαζί με άλλους 400
πιστούς. Έζησα μία αληθινή μυσταγωγία, που κράτησε μέχρι τις 14.00, χωρίς να το
καταλάβουμε, όπου μικροί και μεγάλοι, ιερείς, μοναχοί, ψάλτες και πιστοί γίναμε
ένα, δακρύσαμε, προσευχηθήκαμε κι αισθανθήκαμε το μεγαλείο της Αγάπης, την
αλήθεια της Αγίας μας Τριάδας. Και το Άγιο Πνεύμα, ο Κύριος κι ο Πατέρας με τη
χορεία των Αγίων γιόρταζαν σε υπερουράνια συνάθροιση και μας συνόδευσαν με
πλήθος σημείων, με σύννεφα σε σχήμα σταυρού και ένα υπέροχο ηλιακό φωτοστέφανο
(περιήλιο ουράνιο τόξο) να κοσμεί σαν στέμμα την νοητή συνέχεια της κορυφής του
Λυκαβηττού, σε όλη τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας και του Αγιασμού κι
Αρτοκλασίας, που επακολούθησαν.

Δεν θέλω να πω περισσότερα,
παρά να σας παρακινήσω την επόμενη φορά, που θα αισθανθείτε την παραμικρή
ανάγκη να απευθυνθείτε στο Θεό, να βγείτε από το σπίτι σας και να ανηφορήσετε
στο Λυκαβηττό και θα αμειφθείτε. Γιατί όπως είπε ο Κύριός μας δύο χιλιάδες
χρόνια πριν και συνεχώς έκτοτε μας επαναλαμβάνει δια του Αγίου Πνεύματος κι αναφέρεται
στο Ευαγγέλιο της ημέρας: «Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν
ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ
πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν
ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν». (Πάλιν σας διαβεβαιώνω ότι, εάν δύο από σας
συμφωνήσουν εις την γην για κάθε καλόν πράγμα, που ήθελαν ζητήσει δια της
προσευχής των, θα το λάβουν από τον Πατέρα μου τον εν τοις ουρανοίς. Διότι όπου
δύο η τρεις είναι συγκεντρωμένοι στο όνομά μου και δια σκοπόν σύμφωνον με το
θέλημά μου, εκεί είμαι και εγώ εν μέσω αυτών, δια να τους φωτίζω, να τους
ευλογώ και να τους ενισχύω).

Αναζητώντας
λοιπόν το δρόμο, για το πού πρέπει να οδηγηθεί η Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση κι ο
Κόσμος για να βγουν από τις συνεχείς κρίσεις, του υλισμού, του καταναλωτισμού
και της απληστίας, έχουμε μπούσουλα και κριτήρια. Με αυτά να αναζητήσουμε τη
διέξοδο, γιατί κάθε άλλη προσπάθεια, δεν αποτελεί παρά μία ακόμη πλάνη, που θα
μας βυθίζει βαθύτερα στη δυστυχία. Ας αναζητήσουμε την ευδαιμονία και πάλι στην
Πηγή των Αγαθών!