Απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-292/14 Ελληνικό Δημόσιο κατά Στρουμπούλη κ.λπ. Οι Έλληνες ναυτικοί που κατοικούν στην Ελλάδα και ναυτολογούνται από εταιρία με καταστατική έδρα σε τρίτη χώρα αλλά πραγματική έδρα σε κράτος μέλος προστατεύονται από το δίκαιο της Ένωσης σε περίπτωση αφερεγγυότητας της εταιρίας αυτής. Ο Έλληνας νομοθέτης όφειλε να θεσπίσει κανόνες οι οποίοι να παρέχουν στους εργαζομένους την προστασία που προβλέπει το δίκαιο της Ένωσης.
Κατά τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, η οποία
υπογράφηκε στο Montego Bay το 1982 , τα πλοία έχουν την ιθαγένεια του κράτους τη σημαία του οποίου δικαιούνται να φέρουν. Η ευρωπαϊκή οδηγία για την προστασία των εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη[1]προβλέπει κάλυψη των ανεξόφλητων μισθολογικών απαιτήσεων όταν η πτώχευση του εργοδότη έχει κηρυχθεί από δικαστήριο κράτους μέλους και παραπέμπει στο εθνικό δίκαιο για τον ορισμό των εννοιών «μισθωτός» και «εργοδότης».
Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο κρίνει ότι ναυτικοί, όπως ο Σ. Στρουμπούλης και οι λοιποί έξι ναυτικοί, δεν εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας και ότι η εγγύηση των μισθολογικών απαιτήσεων εφαρμόζεται ανεξαρτήτως των θαλασσίων υδάτων στα οποία θα έπλεε το πλοίο. Ειδικότερα, η οδηγία έχει εφαρμογή και οι προστατευτικές διατάξεις της ισχύουν στην περίπτωση ναυτικών που διαμένουν σε ορισμένο κράτος μέλος και ναυτολογούνται από εταιρία με πραγματική έδρα στο ίδιο κράτος μέλος, όταν η εν λόγω εταιρία έχει κηρυχθεί σε πτώχευση από δικαστήριο του κράτους μέλους αυτού κατά το δίκαιο του, παρά το γεγονός ότι η καταστατική έδρα της εταιρίας βρίσκεται σε τρίτη χώρα και οι ναυτικοί παρείχαν την εργασία τους δυνάμει συμβάσεως εργασίας διεπόμενης από το δίκαιο της τρίτης αυτής χώρας σε κρουαζιερόπλοιο υπό σημαία της ίδιας τρίτης χώρας και πλοιοκτησίας της ως άνω εταιρίας. (curia.europa.eu)
Δείτε το πλήρες κείμενο της απόφασης εδώ
[1] Οδηγία 80/987/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 1980, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητος του εργοδότη (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/004, σ. 35), η οποία καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από την οδηγία 2008/94/ΕΚ. Η οδηγία μεταφέρθηκε στο ελληνικό δίκαιο με τον νόμο 1836/1989.
