ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 30 ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 1934 – ΚΑΙ ΟΜΩΣ: 81 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ!
Στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934 μπορούσαν να ψηφίσουν μόνον όσες γυναίκες ήταν άνω των 30 και είχαν τελειώσει το Δημοτικό Σχολείο. Εν τέλει, αν και στους εκλογικούς καταλόγους της Αθήνας ήταν εγγεγραμμένες 2.655 γυναίκες,ψήφισαν μόνον οι 439!
Το κλίμα ήταν τελείως αρνητικά για τις γυναίκες ψηφοφόρους. Διαβάστε τι έγραφε στις 20 Μαρτίου 1928 η εφημερίδα «Νέα Ημέρα»: «Ορισμένα τινά Ελληνικά θήλεα ζητούν να δοηθή ψήφος εις τα γυναίκας. Σχετικώς με το ίδιον τούτο θέμα διαπρεπέστατος επιστήμων είχεν άλλοτε αναπτύξη από του βήματος της Βουλής το επιστημονικώς πασίγνωστον, άλλως τε, γεγονός ότι παν θήλυ διατελεί εις ανισόρροπο και έξαλλον πνευματικήν κατάστασιν ωρισμένας ημέρας εκάστου μηνός. Επειδή, εν τούτοις, αι ημέραι αύται, δεν συμπίπτουν ως προς όλα τα θήλεα, είναι αδύνατον να ευρεθεί ημέρα πνευματικής ισορροπίας και ψυσικής γαλήνης όλων των θηλέων, ώστε την ευτυχή εκείνη ημέραν να ορίζωνται αι εκάστοτε εκλογαί. Η γυναικεία συνεπώς ψήφος είναι πράγμα επικίνδυνον, άρα αποκρουστέον»!
Για να ξεκινήσουν οι γυναίκες να έχουν δικαίωμα ψήφου, σημαντικό ρόλο έπαιξε η Καλλιρόη Παρρέν, εκδότρια του περιοδικού «Εφημερίς των Κυριών» η οποία και εκπροσωπούσε την κυρίαρχη φωνή του τότε φεμινιστικού κινήματος.
Σύμφωνα με νόμο του 1930, δικαίωμα ψήφου μόνο στις δημοτικές εκλογές απέκτησαν όσες είχαν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους.
Σάλο είχε προκαλέσει την εποχή εκείνη η άρνηση της Μαρίκας Κοτοπούληνα ψηφίσει με το επιχείρημα (!) ότι η ψήφος είναι μόνον για τις… άσχημες και για όσες δεν θέλουν να κάνουν παιδιά!!!
Για την ιστορία, πάντως, αναφέρουμε ότι αν και βασική προϋπόθεση για να μπορέσει μία γυναίκα να ψηφίσει στις εκλογές του 1934 ήταν να έχει τελειώσει τουλάχιστον το δημοτικό σχολείο, το 70% των Ελληνίδων γυναικών τότε ήταν αναλφάβητες!
Δεκαοκτώ χρόνια μετά, ο ισχυρός φορέας της εποχής, ο Σύλλογος Επιστημόνων Γυναικών αποφάνθηκε πως οι γυναίκες δεν πρέπει να εκλέγονται στη Βουλή!
Μόλις το 1952, οι γυναίκες αποκτούν δικαιώμα ψήφου και στις βουλευτικές εκλογές.
H πρώτη Ελληνίδα βουλευτής είναι η Ελένη Σκούρα και εκλέγεται την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 1953 στην αναπληρωματική εκλογή του Νομό Θεσσαλονίκης.
Στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 κατάφεραν να εκλεγούν η Λίνα Τσαλδάρη της ΕΡΕ και η Βάσω Θανασέκου της «Δημοκρατικής Ένωσης». Μάλιστα, η Λίνα Τσαλδάρη ήταν η πρώτη γυναίκα υπουργός (υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας) στην κυβέρνηση Καραμανλή. Εκείνη την χρονιά εξελέγη στην Ελλάδα και η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος στην Κέρκυρα, η Μαρία Δεσύλλα.
Να επισημάνουμε πως η Ελλάδα είναι μία από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης που επιτρέπει στις γυναίκες να ψηφίσουν.
«Οι γυναίκες κρίνουν το νικητή»!
Τον Σεπτέμβριο του 2015 -81 χρόνια μετά την πρώτη ψήφο των γυναικών – πολλά από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κυκλοφόρησαν με τον τίτλο: «Οι γυναίκες κρίνουν το νικητή»!
Λίγο πριν οι ψηφοφόροι επισκεφθούν για μία ακόμη φορά την κάλπη, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν εκείνο το μήνα πως η πλειοψηφία των ψηφοφόρων που στέκονταν αναποφάσιστοι μπροστά από τις κάλπες, είναι γυναίκες!
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι όπως προέκυψε από την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων του Σεπτεμβρίου του 2015, το 36% των ψηφοφόρων που εμπιστεύθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τελικά γυναίκες…