H Ολομέλεια του Αρείου Πάγου θα αποφανθεί τελικώς για τις συνέπειες που επέφερε διάταξη που ψηφίστηκε το 2014 και είχε ισχύσει για 33 ημέρες με αποτέλεσμα υπόδικοι για καταχρήσεις δημοσίου χρήματος και άλλα σοβαρότατα αδικήματα να ωφεληθούν από την βραχύβια ισχύ της.
Η ψήφιση της ρύθμισης, την οποία τότε είχε αποκαλύψει η “Καθημερινή” προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων, αποδόθηκε σε παραδρομή από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου και τελικώς διορθώθηκε μετά από 33 ημέρες.
Ομως η ισχύς της έστω και για περιορισμένο χρόνο επέφερε συνέπειες τις οποίες επιχειρεί με κόπο έκτοτε να θεραπεύσει η δικαιοσύνη. Η διάταξη είχε καταγγελθεί ως φωτογραφική και είχε αποτελέσει αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης με τον πρωθυπουργό να την αναφέρει κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για θέματα διαφθοράς.
Το ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ασχολήθηκε με το θέμα που είναι σοβαρό και εξέδωσε απόφαση με την οποία παραπέμπει το θέμα προς αμετάκλητη κρίση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Τι λέει η απόφαση
Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου το οποίο με την υπ΄ αριθμ. 415/2016 απόφασή του αναφέρεται στην επίμαχη ρύθμιση και στις συνέπειες για κατηγορούμενους για βαρύτατα αδικήματα. Μεταξύ άλλων στην απόφαση τονίζεται.
«Η εν λόγω απάλειψη της περίπτωσης δ’ του άρθρου 263 Α του Ποινικού Κώδικα, που έχει ως αποτέλεσμα αναδρομικά την άρση του αξιοποίνου της αξιόποινης πράξης μίας ειδικής κατηγορίας κρατικών λειτουργών -υπαλλήλων ΝΠΙΔ, ακόμη και για σοβαρές εκκρεμείς σε οποιοδήποτε στάδιο κακουργηματικές πράξεις, αφού δεν δικαιολογείται από το νομοθέτη, ως μέτρο αντεγκληματικής πολιτικής λόγω κοινωνικοπολιτικών συνθηκών, δικαιολογείται δε με την νεότερη επαναφορά της διάταξης και του αξιοποίνου, ως απλή “παραδρομή” του νομοθέτη, ισοδυναμεί με θέσπιση αμνηστίας, κατά τρόπο συγκαλυμμένο, ώστε να αρθεί η ποινική ευθύνη προσώπων της άνω ειδικής κατηγορίας της περ. δ. του άρθρου 263 Α του Ποινικού Κώδικα κατά των οποίων υπάρχει εκκρεμής ποινική κατηγορία στη Δικαιοσύνη ή και καταδίκη, γι’ αυτό και θα έπρεπε η εν λόγω διάταξη, κατά το άρθρο 93 παρ.4 του Συντάγματος, να μην εφαρμοσθεί, ως αντισυνταγματική, ως αντιβαίνουσα στις διατάξεις των άρθρων 47 παρ. 3 και 26 του Συντάγματος, διότι ο άνω νόμος στην ουσία και κατ’ αποτέλεσμα παρέσχε νομοθετικά χωρίς καμία δικαιολόγηση άφεση ποινικής ευθύνης ορισμένης κατηγορίας κατηγορουμένων και καταδικασμένων προσώπων, συγκεκριμένου κύκλου περιπτώσεων, και δη αμνήστευσε μεταξύ άλλων και σοβαρές κακουργηματικές πράξεις, κυρίως διαφθοράς υπαλλήλων νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου. Επομένως κατά την επικρατήσασα γνώμη οι υπάλληλοι τους, θεωρούνται υπάλληλοι με την έννοια του νόμου, και εφαρμόζεται για αυτούς η διάταξη του άρθρου 259 του Ποινικού Κώδικα».
