Η νέα μελέτη στο περιοδικό Nature έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες έρευνες που προειδοποιούσαν για αναπόφευκτη κατάρρευση του πάγου στην άλλη πλευρά της ηπείρου, τη Δυτική Ανταρκτική, και ραγδαία άνοδο της στάθμης.
Σε γενικές γραμμές, το κάλυμμα πάγου της Ανατολικής Ανταρκτικής θεωρείται πιο σταθερό στην κλιματική αλλαγή σε σχέση με το πολύ μικρότερο παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής. Ακόμα κι έτσι, όμως, ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
Αναλύοντας δεδομένα από εναέριες έρευνες, διεθνής ερευνητική ομάδα μελέτησε το ιστορικό επέκτασης και υποχώρησης του παγετώνα Τόττεν, του οποίου η άκρη επιπλέει στον ωκεανό, πάνω από ένα στρώμα νερού σχετικά υψηλής θερμοκρασίας, και δείχνει να λιώνει περισσότερο από ό,τι είχε εκτιμηθεί.
Η χαρτογράφηση της υποκείμενης γεωλογίας δείχνει πως, αν ο παγετώνας υποχωρήσει προς την ακτή κατά περίπου 150 χιλιόμετρα, η άκρη του θα κάθεται πάνω σε ένα ασταθές κομμάτι βυθού. Από αυτό το σημείο και μετά, η υποχώρηση θα είναι αναπόφευκτη. Σε διάστημα μερικών αιώνων, ο παγετώνας Τόττεν θα υποχωρήσει ακόμα 300 χιλιόμετρα από το σημερινό όριό του, και οι τεράστιες ποσότητες νερού που θα χυθούν στον ωκεανό θα αρκούσαν για να ανεβάσουν τη στάθμη κατά σχεδόν 3 μέτρα.
«Ο παγετώνας Τόττεν είναι μόνο μία από τις εξόδους που μπορεί να ακολουθήσει ο πάγος στην Ανατολική Ανταρκτική, θα μπορούσε όμως να έχει τεράστιες επιπτώσεις» λέει ο Μάρτιν Σίγκερτ του Imperial College στο Λονδίνο, μέλος της διεθνούς ομάδας.
«Το παγοκάλυμμα της Ανατολικής Ανταρκτικής είναι μακράν η μεγαλύτερη μάζα πάγου του πλανήτη, και οποιεσδήποτε μικρές αλλαγές έχουν μεγάλες συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο» επισημαίνει.
