ως κληρονόμος της Γ. Η υπόθεση αφορούσε την άρνηση των τουρκικών δικαστηρίων να αναγνωρίσουν την Γ. ως νόμιμη κληρονόμο. Βάσει του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου (προστασία της ιδιοκτησίας)[1]κατήγγειλε την άρνηση της τουρκικής δικαιοσύνης να
αναγνωρίσει την ιδιότητά της ως κληρονόμου σε εκτάσεις που βρίσκονται στην Τουρκία. Στην απόφασή του της 14ης Ιανουαρίου 2014 το Δικαστήριο επί της ουσίας έκρινε ότι η άρνηση των δικαστηρίων της Τουρκίας να αναγνωρίσουν την ιδιότητα της Γ. ως κληρονόμου αποτελούσε επέμβαση στην άσκηση του δικαιώματός της σεβασμού στην χρήση της ιδιοκτησίας της. Η επέμβαση ήταν ασυμβίβαστη με την αρχή της νομιμότητας και ειδικότερα με το άρθρο 1 του πρώτου Πρωτοκόλλου. Η τωρινή απόφαση αφορά το ζήτημα της εφαρμογής του άρθρου 41 της ΕΣΔΑ (δίκαιη ικανοποίηση)[2].
