Τέλος εποχής για τις διοικήσεις πολλών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων θα σημάνει η ενεργητική διαχείριση του δανεισμού τους από τις τράπεζες, με την αναδιάταξη του επιχειρηματικού χάρτη της χώρας να φέρνει και αλλαγές σε επίπεδο προσώπων.
Πρόκειται για αλλαγές που δεν θα έρθουν “αναίμακτα”, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες του “Κεφαλαίου”, προωθούνται διά της νομοθετικής οδού ούτως ώστε να θέσουν τέρμα στην κωλυσιεργία επιχειρηματιών να υλοποιήσουν τα σχέδια
αναδιάρθρωσης για τις επιχειρήσεις που διοικούν.
Το θέμα αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα για την εξειδίκευση του νομοθετικού πλαισίου που αφορά τα “κόκκινα” δάνεια. Και αυτό διότι ο νόμος δεν μπορεί να προχωρήσει ως έχει και να φέρει αποτέλεσμα στην εξυγίανση του επιχειρηματικού τοπίου, αν, μετά τον συντονισμό των κοινών πιστούχων, δεν αντιμετωπιστεί και το θέμα των επιχειρηματιών που διοικούν προβληματικέςεπιχειρήσεις. Πρόκειται, όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς, για θέμα που κρίνει όχι μόνο την εισροή νέων κεφαλαίων στις επιχειρήσεις, αλλά επίσης την επενδυτική τους προοπτική και την προοπτική της απασχόλησης.
Προκλητικοί επιχειρηματίες
Οι τράπεζες επισημαίνουν ως μείζον πρόβλημα τη μέχρι τώρα στάση της πλειονότητας των επιχειρηματιών, οι οποίοι αρνούνται κάθε ρύθμιση των χρεών της επιχείρησης, με δική τους ή μη συμμετοχή. Περιγράφουν επιχειρηματίες “γαντζωμένους στην καρέκλα”, οι οποίοι απορρίπτουν σθεναρά έως προκλητικά κάθε σχέδιο αναδιάρθρωσης, αρνούμενοι να συμβάλουν με δικά τους κεφάλαια στην εξυγίανση της επιχείρησης, την ίδια στιγμή που επιθυμούν να συνεχίσουν να “παίζουν το αφεντικό” σε εταιρείες-ζόμπι, που συντηρούνται με “τεχνητή υποστήριξη” των τραπεζών.
Την τακτική αυτή, που ακολούθησαν χρόνια πολλοί επιχειρηματίες, διαχωρίζοντας την προσωπική τους περιουσία από την ευθύνη τους για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, θέλουν πλέον να σταματήσουν τράπεζες αλλά και Πολιτεία.
Τελεσίγραφο διά νόμου
Στο πλαίσιο αυτό, και με μόνη δυνατότητα τη νομοθετική οδό, θα θέσουν τελεσίγραφο στις διοικήσεις των επιχειρήσεων που θα κριθούν βιώσιμες και θα τεθούν προς αναδιάρθρωση. Το τελεσίγραφο θα αφορά την επιβολή του σχεδίου αναδιάρθρωσης που θα αποφασίζουν οι πιστώτριες τράπεζες στη διοίκηση της εκάστοτε επιχείρησης, οδηγώντας στην άμεση απομάκρυνση της διοίκησης εφόσον αυτή κρίνεται απρόθυμη ή ανεπαρκής να το υλοποιήσει. Αυτό θα επιτυγχάνεται με πλήρη δυνατότητα των πιστωτών να μετοχοποιούν το χρέος της επιχείρησης και, όντας πλέον οι ίδιοι (οι τράπεζες) μέτοχοι της επιχείρησης, να συγκαλούν έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων και να αποφασίζουν αντικατάσταση της προηγούμενης διοίκησης με συνοπτικές διαδικασίες.
Βεβαίως, το μάνατζμεντ μιας επιχείρησης που κρίνεται ικανό να φέρει εις πέρας την αναδιάρθρωσή της, θα παραμένει. Ωστόσο, με βάση όσα έχουν δείξει μέχρι τώρα στις τράπεζες οι διοικήσεις των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, οι περιπτώσεις ικανού μάνατζμεντ, που να ενδιαφέρεται πραγματικά για την εταιρεία και όχι για το ατομικό όφελος, δεν αποτελούν την πλειοψηφία. Και, εξαιτίας αυτού του γεγονότος, πολλές επιχειρήσεις “σέρνονται” με διογκούμενα χρέη, επιβαρύνοντας τους ανταγωνιστές του ίδιου κλάδου, αλλά και το σύνολο της οικονομίας.
Η δυνατότητα του debt equity swap, δηλαδή της μετοχοποίησης του χρέους της επιχείρησης από τους πιστωτές, σήμερα δεν μπορεί να λειτουργήσει αφενός διότι απαιτεί συμφωνία των πιστωτών, αφετέρου διότι η διοίκηση της υπό αναδιάρθρωση επιχείρησης μπορεί να αρνηθεί το σχέδιο που έχουν συμφωνήσει οι τράπεζες. Με τον νόμο που πρόκειται να καταρτισθεί και να ψηφιστεί, αφενός θα αποτυπώνονται σαφώς τα κριτήρια και οι όροι συμφωνίας των πιστωτών (π.χ., στο σχέδιο αναδιάρθρωσης θα πρέπει να έχουν συμφωνήσει άνω του 60% ή 65% των πιστωτών της επιχείρησης) και, επιπλέον, θα προβλέπονται κυρώσεις για τη διοίκηση της επιχείρησης που θα αρνείται την υλοποίηση του σχεδίου που θα υποβάλλουν οι πιστωτές.
Σε κάθε περίπτωση, από τη διοίκηση της υπό διάσωση επιχείρησης όχι μόνο αφαιρείται κάθε δυνατότητα βέτο στο σχέδιο αναδιάρθρωσης, αλλά και θα αποπέμπεται αν κρίνεται ανεπαρκής να το εφαρμόσει.
