Ο θανάσιμος τραυματισμός δασκάλας μέσα σε κτίριο συγκροτήματος δημοτικών σχολείων της Κάτω Τούμπας, το Δεκέμβριο του 2012, όταν υποχώρησε η ψευδοροφή δώματος όπου είχε εισέλθει, με συνέπεια η 41 ετών γυναίκα να πέσει από ύψος δέκα μέτρων και να χάσει
τη ζωή της, αναβίωσε στην αίθουσα του Γ’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
Για την υπόθεση παραπέμφθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ο τότε διευθυντής του 21ου δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης, στο οποίο δίδασκε η άτυχη γυναίκα, και η τότε προϊσταμένη της διεύθυνσης κατασκευών και αρχιτεκτονικών έργων του δήμου Θεσσαλονίκης, η οποία ήταν αρμόδια για τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων.
Το δικαστήριο τούς έκρινε ένοχους για θάνατο από αμέλεια και επέβαλε ποινή φυλάκισης 12 μηνών στον καθένα, με 3ετή αναστολή.
Το τραγικό συμβάν σημειώθηκε, όταν η δασκάλα των καλλιτεχνικών, θέλοντας να χρησιμοποιήσει το δώμα προκειμένου να βάψει φύλλα χαρτιού με σπρέι για να μην δημιουργηθεί αναπνευστικό πρόβλημα στους μαθητές από την οσμή, ζήτησε και πήρε από την καθαρίστρια του σχολείου ένα πόμολο, με το οποίο άνοιξε την πόρτα και εισήλθε στο δώμα, το οποίο αποτελούσε την απόληξη του κλιμακοστασίου.
Εκεί -σύμφωνα με τη δικογραφία- πάτησε πάνω σε ψευδοροφή, που υποχώρησε από το βάρος της, με συνέπεια η άτυχη γυναίκα να πέσει από ύψος δέκα μέτρων στο υπόγειο. Υπέστη βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις εξαιτίας των οποίων και απεβίωσε.
Όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, ο διευθυντής δεν μερίμνησε, ώστε οποιοσδήποτε εργαζόμενος ή μαθητής να μην έχει πρόσβαση στο συγκεκριμένο χώρο, αλλά διατηρούσε κλειδιά εισόδου και χερούλι της μεταλλικής πόρτας στο γραφείο του, όπου είχαν πρόσβαση τόσοι οι καθαρίστριες του κτηρίου όσο και οι δάσκαλοι του σχολείου.
Σε ό,τι αφορά την συγκατηγορούμενή του, το κατηγορητήριο τής καταλογίζει ότι γνώριζε την επικινδυνότητα του χώρου και δεν μερίμνησε, ώστε στην περίπτωση που κάποιος από τους εργαζόμενους στο σχολείο προσέγγιζε το χώρο να έχει κατασκευαστεί προστατευτικό κιγκλίδωμα γύρω από την ψευδοροφή για την προστασία από πτώση.
Οι κατηγορούμενοι κατά τις απολογίες τους αρνήθηκαν τις ευθύνες που τους αποδίδονται.