Ακόμα μία απόφαση (της 9ης Ιουνίου 2016, αρ. 12683/14) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) καταδικάζει την Ελλάδα για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση κρατουμένου. Συγκεκριμένα, ο προσφεύγων, γεννημένος το 1966, ελληνικής καταγωγής, κρατείται στις φυλακές Κομοτηνής και διαμαρτυρήθηκε για τις κακές συνθήκες κράτησής του σε σχέση και με την κατάσταση της υγείας του. Συνελήφθη στις 23 Οκτωβρίου 2012 για εμπορία
ναρκωτικών και κρατήθηκε προσωρινά μέχρι τις 28 Απριλίου 2013 σε διάφορα αστυνομικά τμήματα της Θεσσαλονίκης. Εξετάστηκε από ιατρούς και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου διαγνώσθηκε ότι πάσχει από οξεία παγκρεατίτιδα και ομφαλοκήλη, κρίθηκε υπέρβαρος και του χορηγήθηκε θεραπευτική αγωγή. Στις 25 Ιουνίου 2013 υπεβλήθη σε εγχείριση , ωστόσο στις 25 Αυγούστου 2013 έχοντας συμπτώματα ιλίγγου, εφίδρωσης και αναισθησίας, εισήχθη σε νευρολογική κλινική, όπου διαγνώσθηκε ότι έχει υποστεί εγκεφαλικό. Έμεινε στην κλινική μέχρι τις 30 Αυγούστου 2013, υπέστη όμως ξανά εγκεφαλικό την 1η Οκτωβρίου 2014 και εισήχθη και πάλι στο νοσοκομείο.
Το Φεβρουάριο του 2013 ο προσφεύγων είχε αιτηθεί να αφεθεί ελεύθερος με άδεια, υποστηρίζοντας ότι η κατάσταση της υγείας του θα ετίθετο σε κίνδυνο αν συνεχιζόταν η κράτησή του. Με απόφασή του την 20η Δεκεμβρίου 2013 το Συμβούλιο απέρριψε την πρόταση του Εισαγγελέα να αντικατασταθεί η προφυλάκιση του προσφεύγοντος με άλλα ηπιότερα μέτρα και διέταξε τη συνέχιση της κράτησης.
Στις 19 Φεβρουαρίου, το Ποινικό Εφετείο Θεσσαλονίκης έκρινε ένοχο τον προσφεύγοντα καταδικάζοντας τον σε 8 χρόνια κάθειρξη και 10.000 ευρώ χρηματική ποινή, χωρίς η έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, με συνέπεια ο κρατούμενος να μεταφερθεί στις φυλακές της Κομοτηνής στις 4 Απριλίου 2014.
Επικαλούμενος το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης) ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ενώπιον του ΕΔΔΑ ότι η κράτησή του στη φυλακή των Διαβατών του προκάλεσε μη αναστρέψιμη επιδείνωση της υγείας του, ότι δεν του δόθηκε η φαρμακευτική αγωγή που είχε προβλεφθεί για αυτόν μετά το εγκεφαλικό που υπέστη και ότι δεν έτυχε της κατάλληλης διατροφής και μεταχείρισης για τα κινητικά του προβλήματα.
Επικαλούμενος επίσης το άρθρο 5 παράγραφος 3 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια), ισχυρίστηκε ότι το Συμβούλιο αρνήθηκε την αίτηση αποφυλάκισης με άδεια μη λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της υγείας του και χωρίς να εξετάσει την αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης με άλλα περιοριστικά μέτρα.
Το Δικαστήριο δέχτηκε ότι υπάρχει παραβίαση των άρθρων 3 και 5 παρ.3 της ΕΣΔΑ και επιδίκασε στον προσφεύγοντα το ποσό των 6.500 ευρώ για ηθική βλάβη. (hudoc.echr.coe.int)
