«Το πρώτο πρόβλημα είναι με ποιο τρόπο πρέπει να χειριστούμε τον χωρισμό της Μεγάλης Βρετανίας από την Ένωση. Το δεύτερο αφορά το μέλλον, το να σκεφτούμε μια νέα αρχιτεκτονική για την Ένωση», συμπληρώνει ο Ιταλός υπουργός
«H Eυρωπαϊκή Ένωση παραμένει η Ε.Ε., με 440 εκατομμύρια κατοίκους. Τα όσα συνέβησαν, όμως, δεν πρέπει να υποτιμηθούν», δήλωσε ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Πάολο Τζεντιλόνι σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ιλ Μεσσατζέρο.
«Το πρώτο πρόβλημα είναι με ποιο τρόπο πρέπει να χειριστούμε τον χωρισμό της Μεγάλης Βρετανίας από την Ένωση. Το δεύτερο αφορά το μέλλον, το να σκεφτούμε μια νέα αρχιτεκτονική για την Ένωση», συμπληρώνει ο Ιταλός υπουργός.
Ο Τζεντιλόνι τάσσεται υπέρ της άμεσης ενεργοποίησης των διαδικασιών που πρέπει να οδηγήσουν στην έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας από την Ένωση, διότι «δεν θα ήταν θετικό το να αρχίσουμε να συζητάμε επί μήνες για το πώς και πότε να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες του διαζυγίου αυτού».
Σε σχέση με την πρωτοβουλία της Λέγκα του Βορρά να συλλέξει υπογραφές με στόχο την διοργάνωση δημοψηφίσματος και στην Ιταλία, ο επικεφαλής της διπλωματίας της Ρώμης υπενθυμίζει ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται από το Σύνταγμα της χώρας και προσθέτει ότι, κατά συνέπεια, «με τέτοιου είδους δηλώσεις μένει κανείς, τελικά, στο επίπεδο της προπαγάνδας». «Δεν θέλω όμως να υποτιμήσω τον κίνδυνο μετάδοσης που υπάρχει στην φάση αυτή», προσθέτει ο Πάολο Τζεντιλόνι και για τον λόγο αυτό ζητά «να δοθεί νέα ώθηση στο συνολικό σχέδιο της Ένωσης».
Σε ότι αφορά τον ρόλο της Ιταλίας, προβλέπει ότι θα ενισχυθεί, από την στιγμή που «στην Ένωση υπήρχαν τέσσερις κύριας σημασίας παίκτες, και τώρα είναι τρεις». Ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών διαπιστώνει, παράλληλα, ότι « είναι σαφές πως η Ευρώπη υποφέρει λόγω του ελλείμματος κοινής πολιτικής για την ανάπτυξη και την αντιμετώπιση της μετανάστευσης».
«Με δική μας πρωτοβουλία, οι έξι χώρες που ίδρυσαν την Ένωση άρχισαν να οργανώνουν μια σειρά από συναντήσεις, όχι για να ακουστούν κάποιες φωνές εν τη ερήμω, αλλά για να προταθούν, από την μία, κοινές πολιτικές ανάπτυξης και για την μετανάστευση, και από την άλλη για να σχεδιαστεί μια Ευρώπη με ομόκεντρους κύκλους. Ικανή, δηλαδή, να προσφέρει ένα νόημα και δημοκρατική νομιμοποίηση σε διαφορετικά επίπεδα ολοκλήρωσης».
