Σε κάτι λιγότερο από 96 ώρες η ΕΚΤ βγάζει την απόφασή της για το ποιές τράπεζες πότε και πώς, θα χρειασθούν νέες κεφαλαιακές “ενέσεις” και την ίδια
στιγμή ο κ. Draghi “νομιμοποιεί” τη συζήτηση για την… επανεμφάνιση του Bail – Out στην θέση του Bail – In. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εντάσσεται στην προβληματική αυτή με μία δικιά του ιδιαίτερη διαδρομή.
Οι “ειδήσεις” είναι δύο:
* Η ΕΚΤ από τα πλέον επίσημα χείλη αυτά του κ. Draghi, επέλεξε να ανοίξει θέμα “Bail – Out” μόλις μία εβδομάδα πριν από τις μεθαυριανές κρίσιμες ανακοινώσεις των αποτελεσμάτων των ευρωπαϊκών stress test.
* Σχεδόν ταυτόχρονα, πριν από 48 ώρες στη συνάντηση του G-20 στην Κίνα, όπου το θέμα της ευστάθειας του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος απασχόλησε έντονα τους ΥΠΟΙΚ και τους Κεντρικούς τραπεζίτες, θεωρήθηκε …σκόπιμο, ενόψει των αποτελεσμάτων των stress test να γίνουν καθησυχαστικές δηλώσεις από τον ιταλό ΥΠΟΙΚ ο οποίος μίλησε για μικρά προβλήματα της τάξης των 7 – 8 δισ. ευρώ στις ιταλικές τράπεζες…
Τι πραγματικά συμβαίνει και πόσο εμπλέκεται η “τύχη” των ελληνικών τραπεζών στις εξελίξεις που έρχονται;
Οι απαντήσεις προς το παρόν προκύπτουν μόνο μέσω της ανεπίσημης ενημέρωσης κυρίως από την Φρανκφούρτη και τη Ρώμη, καθώς στην εμφανή κορυφή του παγόβουνου του προβλήματος των ευρωπαϊκών τραπεζών, εμφανίζονται προς το παρόν μόνο οι ιταλικές και οι πορτογαλικές τράπεζες, με τις ελληνικές να αντιμετωπίζονται σαν περιπτώσεις “με μόνωση”…
Κοινοτικοί αξιωματούχοι στους οποίους απευθύνθηκε το Capital.gr παραδέχονται ότι πράγματι υπάρχει θέμα για “κατ’ εξαίρεση” επιστροφή στο Bail-Out αντί της άμεσης εφαρμογής του Bail-In, αλλά η… ευθύνη για τις επιλογές αυτές είναι ήδη μία καυτή πατάτα που κανείς στην τρέχουσα κατάσταση δεν θέλει να κρατήσει στα χέρια του.
Ο πάντα προσεκτικός Draghi στις δηλώσεις του φρόντισε να κρατήσει εκτός λεξιλογίου τους όρους Bail-In και Bail – Out και αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο κρατικής παρέμβασης (Bail-Out) σε ειδικές περιπτώσεις που αφορούν αποκλειστικά την αντιμετώπιση του προβλήματος των κόκκινων δανείων και μόνο αφού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (DGComp) θα πάρει την ευθύνη της συμφωνίας για κάτι τέτοιο.
Με άλλα λόγια μετέθεσε την ευθύνη για την κατ’ εξαίρεση επιστροφή σε μια πολιτική αναδίπλωσης έναντι του Bail-In στο πλέον πολιτικό όργανο της Ε.Ε. την Κομισιόν η οποία είναι και η εισηγήτρια της Οδηγίας του Bail-In.
Το ποιές θα είναι κατά συνέπεια οι ειδικές συνθήκες για την επιστροφή στις κρατικές ενισχύσεις στο τραπεζικό σύστημα είναι… πολιτικό θέμα. Που θα πρέπει να αναληφθεί σε διακρατικό επίπεδο από τους ηγέτες της Ευρωζώνης, με το Βερολίνο να είναι πλέον μπροστά στο δίλημμα του αν θα πυροδοτήσει – σε περίπτωση που αρνηθεί – μία τραπεζική κρίση (με αφορμή την Ιταλία) στην Ευρώπη, μέσα σε ένα περιβάλλον που ακόμα δεν έχει συνέλθει από το Brexit και ήδη τραντάζεται από την τουρκική κρίση και το σήριαλ – μακελειό σε Γαλλία και Γερμανία…
Με άλλα λόγια ο κ. Draghi την Παρασκευή θα εκθέσει τα “δεδομένα” του προβλήματος στο τραπέζι με τα αποτελέσματα των Stress Test. Στη συνέχεια θα πρέπει οι κυβερνήσεις να αποφασίσουν αν θέλουν ή όχι να προσθέσουν άλλο ένα εκρηκτικό πρόβλημα στην μετά Brexit Ευρώπη…
Ποιοί πληρώνουν τελικά
Βέβαια όπως παρατηρούν στελέχη της οικονομικής διπλωματίας στις Βρυξέλλες, αυτό που παραγνωρίζεται μέχρι στιγμής στη συζήτηση αυτή είναι ότι “είτε με το bail-in είτε με το bail-out κάποιος θα κληθεί να πληρώσει για να κλείσουν οι τρύπες. Και αυτός που θα πληρώσει είναι είτε οι μέτοχοι και οι ομολογιούχοι δανειστές στο bail-in, είτε οι φορολογούμενοι στο Bail-out. Που όμως σαν υποψήφια “θύματα” προέρχονται από την ίδια δεξαμενή υποψηφίων είτε άμεσα με το bail-in είτε έμμεσα ως φορολογούμενοι …”.
Εκείνο που φαίνεται προς ώρας τουλάχιστον να αποκλείεται σε κάθε περίπτωση και παρά το γεγονός ότι στην ευρωπαϊκή νομολογία και οι καταθέτες εμπεριέχονται στην κατηγορία των “δανειστών”, είναι να θιγούν οι καταθέσεις. Το ενδεχόμενο αυτό προς το παρόν μένει έξω από κάθε συζήτηση, τουλάχιστον το επίπεδο που οι συζητήσεις αυτές φθάνουν στη δημοσιότητα…
Άλλωστε το ενδεχόμενο αυτό έχει ήδη δημιουργήσει ανησυχίες στην γειτονική Ιταλία και η Κυβέρνηση Ρέντζι προσπαθεί με κάθε τρόπο να καθησυχάσει τους καταθέτες, που έχουν αρχίσει να δείχνουν σημάδια νευρικότητας και φαίνεται να επισκέπτονται πιο συχνά για αναλήψεις τράπεζες και ATMs.
Για τις ελληνικές τράπεζες
Στο εγχώριο τοπίο παρ’ ότι η συζήτηση αυτή έχει αναθερμανθεί, η “εμπλοκή” των ελληνικών συστημικών τραπεζών σε τέτοιες διαδικασίες διαφοροποιείτε από τις άλλες ευρωπαϊκές. Και αυτό για δύο λόγους. Ο ένας έχει αν κάνει ότι η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση τις κρατάει έξω από το stress test που αφορά στις ανακοινώσεις της Παρασκευής. Ο άλλος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι η “τύχη” των ελληνικών τραπεζών συνδέεται με τις προηγούμενες εξελίξεις μέσω άλλης διαδρομής. Συγκεκριμένα η δρομολογημένη μέσω του μνημονίου ανασύνθεση των διοικήσεων είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα αλλάξει όχι μόνο το μέχρι σήμερα ισχύον μοντέλο διαχείρισης του προβλήματος των κόκκινων δανείων αλλά θα αγγίξει και το “εύρος” του.
Πληροφορίες που συνέλεξε και παρουσίασε το Σάββατο το “Κεφάλαιο” αναφέρουν ότι ανασύνθεση των διοικήσεων σε ορισμένες τράπεζες θα δρομολογήσει διαδικασίες “απογραφής” της πραγματικής κατάστασης στην εικόνα που υφίσταται στα κόκκινα δάνεια. Και προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει ότι η έκταση και το βάθος του προβλήματος θα παραμείνει το ίδιο. Μία τέτοια εξέλιξη θα επηρεάσει την εικόνα της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών και τότε θα πρέπει να επανεξετασθεί – από τις νέες διοικήσεις – το τι ακριβώς θα πρέπει να γίνει για τις όποιες τυχόν νέες κεφαλαιακές ανάγκες προκύψουν. Και αυτή θα είναι η ιδιαίτερη διαδρομή μέσα από την οποία θα ενσωματωθεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στα τεκταινόμενα και στους προβληματισμούς γύρω από το αν και πώς θα γίνονται επιλογές μεταξύ bail-in και bail-out…
