Ο γνωστός βρετανός δημοσιογράφος γράφει την εμπειρία του από την επίσκεψή του στην πόλη
«Η Παλμύρα είναι ένα πένθιμο μέρος. Λίγοι πολίτες έχουν επιστρέψει και σκόνη συμπαρασύρει τα σκουπίδια σε στοιχειωμένους δρόμους. Βρίσκω το τέμενος, έξω από το οποίο καμιά δεκαριά άνδρες τοποθετήθηκαν στη σειρά και αποκεφαλίστηκαν με τελετουργικό τρόπο μέσα σε ένα ποτάμι αίματος, όταν το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε την πόλη. Μία φωτογραφία αυτής της θηριωδίας, δύο φορές κομμένη για να κρατηθούν μακριά οι δαίμονες, δημοσιεύθηκε στον Independent. Ούτε ένα ίχνος τώρα, φυσικά, του πόνου ή του τρόμου, μόνο μία βρώμικη διασταύρωση, μία στραβωμένη μεταλλική πινακίδα και η υπερβολική ζέστη. Στα συντρίμμια του ρωμαϊκού αμφιθεάτρου, παρατηρούμε ένα σχοινί δεμένο γύρω από την κορυφή ενός κορινθιακού κίονα, που καταλήγει σε μία θηλιά – χειροτεχνία του Ισλαμικού Κράτους, πολύ δυσδιάκριτη και σε ψηλό σημείο ώστε να την κατεβάσουν οι απελευθερωτές της Παλμύρας» γράφει ο Φισκ.
Οι Σύριοι στρατηγοί δεν μιλούν ανοιχτά για την απελευθέρωση της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης τον περασμένο Μάιο, με στρατιωτική βοήθεια από τους Ρώσους. «Με συστήνουν σε έναν αγέλαστο, σκληρό αξιωματούχο του συριακού στρατού, έναν στρατηγό του οποίου το γραφείο είναι διακοσμημένο με δύο φωτογραφίες του ιδίου με στολή στο πλευρό ενός νεότερου – και ενός μεγαλύτερου – Μπασάρ αλ Άσαντ. Δεν ανταλλάσσονται ονόματα αλλά γνωρίζω ότι πολέμησε τις τελευταίες ημέρες του Μαΐου 2015 όταν οι στρατιές του Ισλαμικού Κράτους χτύπησαν την πόλη. Σαράντα συνάδελφοί του πολέμησαν ως το τέλος. Επίσημα θεωρούνται αγνοούμενοι αλλά ο στρατηγός ακόμη ψάχνει να βρει τον μαζικό τάφο τους. “Ο Daesh κατέστρεψε τη ζωή των πολιτών εδώ” λέει. “Κατέστρεψαν το νερό, τον ηλεκτρισμό, τις επικοινωνίες, το δημαρχείο, το μουσείο”» συνεχίζει ο Φισκ στο άρθρο του. Ο σύριος στρατηγός παραδέχεται στον βρετανό δημοσιογράφο ότι «χωρίς τη βοήθεια των Ρώσων, η Παλμύρα θα ήταν ακόμη στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους».
Ο συριακός στρατός, εξήγησε ο στρατηγός, θα κινηθεί προς τα εδάφη της ενδοχώρας, τα οποία κατέχει το Ισλαμικό Κράτος. Αυτή η αποστολή λέει, «είναι πιο εύκολη από την ανακατάληψη της Παλμύρας». Ο δρόμος προς τη Ντέιρ εζ Ζουρ είναι επίπεδος και ο συριακός στρατός θα μπορέσει να πολεμήσει με ευκολία τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους.
Ο στρατηγός λέει ότι πολέμησε με τους στρατιώτες του επί οκτώ ημέρες όταν το Ισλαμικό Κράτος επιτέθηκε στην Παλμύρα στις 12 Μαΐου τον περασμένο χρόνο. Προκειμένου να σώσουν τους πολίτες αλλά και τα αρχαία, ο συριακός στρατός υποχώρησε. Το Ισλαμικό Κράτος είχε επιτεθεί στην πόλη από πέντε σημεία, με 2500 άνδρες και αυτοκίνητα γεμάτα εκρηκτικά. «Κατά μία έννοια η Παλμύρα επέστρεψε στη αιματηρή της ιστορία πέρυσι, και αυτή η σύγχρονη σφαγή πρέπει να γίνει αποδεκτή – όπως οι πέτρες στον Ναό του Μπελ – ως απόδειξη στους μελλοντικούς επισκέπτες ότι ακόμη είμαστε ικανοί να επαναλάβουμε την βαρβαρότητα της αρχαιότητας» καταλήγει ο Φισκ.
Τρεις μήνες αφότου ο κυβερνητικός στρατός της Συρίας με τη βοήθεια των Ρώσων απελευθέρωσε την Παλμύρα από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους, ο γνωστός βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ, γράφει την εμπειρία του από την πρόσφατη επίσκεψή του στην πολύπαθη πόλη. Η καταστροφή που προκάλεσαν οι τζιχαντιστές είναι παντού εμφανής, ενώ ρώσοι στρατιώτες βρίσκονται σε κάθε σημείο της.
«Η Παλμύρα είναι ένα πένθιμο μέρος. Λίγοι πολίτες έχουν επιστρέψει και σκόνη συμπαρασύρει τα σκουπίδια σε στοιχειωμένους δρόμους. Βρίσκω το τέμενος, έξω από το οποίο καμιά δεκαριά άνδρες τοποθετήθηκαν στη σειρά και αποκεφαλίστηκαν με τελετουργικό τρόπο μέσα σε ένα ποτάμι αίματος, όταν το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε την πόλη. Μία φωτογραφία αυτής της θηριωδίας, δύο φορές κομμένη για να κρατηθούν μακριά οι δαίμονες, δημοσιεύθηκε στον Independent. Ούτε ένα ίχνος τώρα, φυσικά, του πόνου ή του τρόμου, μόνο μία βρώμικη διασταύρωση, μία στραβωμένη μεταλλική πινακίδα και η υπερβολική ζέστη. Στα συντρίμμια του ρωμαϊκού αμφιθεάτρου, παρατηρούμε ένα σχοινί δεμένο γύρω από την κορυφή ενός κορινθιακού κίονα, που καταλήγει σε μία θηλιά – χειροτεχνία του Ισλαμικού Κράτους, πολύ δυσδιάκριτη και σε ψηλό σημείο ώστε να την κατεβάσουν οι απελευθερωτές της Παλμύρας» γράφει ο Φισκ.
Οι Σύριοι στρατηγοί δεν μιλούν ανοιχτά για την απελευθέρωση της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης τον περασμένο Μάιο, με στρατιωτική βοήθεια από τους Ρώσους. «Με συστήνουν σε έναν αγέλαστο, σκληρό αξιωματούχο του συριακού στρατού, έναν στρατηγό του οποίου το γραφείο είναι διακοσμημένο με δύο φωτογραφίες του ιδίου με στολή στο πλευρό ενός νεότερου – και ενός μεγαλύτερου – Μπασάρ αλ Άσαντ. Δεν ανταλλάσσονται ονόματα αλλά γνωρίζω ότι πολέμησε τις τελευταίες ημέρες του Μαΐου 2015 όταν οι στρατιές του Ισλαμικού Κράτους χτύπησαν την πόλη. Σαράντα συνάδελφοί του πολέμησαν ως το τέλος. Επίσημα θεωρούνται αγνοούμενοι αλλά ο στρατηγός ακόμη ψάχνει να βρει τον μαζικό τάφο τους. “Ο Daesh κατέστρεψε τη ζωή των πολιτών εδώ” λέει. “Κατέστρεψαν το νερό, τον ηλεκτρισμό, τις επικοινωνίες, το δημαρχείο, το μουσείο”» συνεχίζει ο Φισκ στο άρθρο του. Ο σύριος στρατηγός παραδέχεται στον βρετανό δημοσιογράφο ότι «χωρίς τη βοήθεια των Ρώσων, η Παλμύρα θα ήταν ακόμη στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους».
Ο συριακός στρατός, εξήγησε ο στρατηγός, θα κινηθεί προς τα εδάφη της ενδοχώρας, τα οποία κατέχει το Ισλαμικό Κράτος. Αυτή η αποστολή λέει, «είναι πιο εύκολη από την ανακατάληψη της Παλμύρας». Ο δρόμος προς τη Ντέιρ εζ Ζουρ είναι επίπεδος και ο συριακός στρατός θα μπορέσει να πολεμήσει με ευκολία τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους.
Ο στρατηγός λέει στον Φισκ ότι το Μέτωπο αλ Νούσρα, είναι πλέον κατά κάποιο τρόπο πιο ισχυρό από το Ισλαμικό Κράτος. Το αλ Νούσρα, το παρακλάδι της αλ Κάιντα στη Συρία, διαθέτει πιο εξελιγμένα όπλα αλλά το Ισλαμικό Κράτος κατέχει περισσότερα εδάφη και πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Ο στρατηγός λέει ότι πολέμησε με τους στρατιώτες του επί οκτώ ημέρες όταν το Ισλαμικό Κράτος επιτέθηκε στην Παλμύρα στις 12 Μαΐου τον περασμένο χρόνο. Προκειμένου να σώσουν τους πολίτες αλλά και τα αρχαία, ο συριακός στρατός υποχώρησε. Το Ισλαμικό Κράτος είχε επιτεθεί στην πόλη από πέντε σημεία, με 2500 άνδρες και αυτοκίνητα γεμάτα εκρηκτικά. «Κατά μία έννοια η Παλμύρα επέστρεψε στη αιματηρή της ιστορία πέρυσι, και αυτή η σύγχρονη σφαγή πρέπει να γίνει αποδεκτή – όπως οι πέτρες στον Ναό του Μπελ – ως απόδειξη στους μελλοντικούς επισκέπτες ότι ακόμη είμαστε ικανοί να επαναλάβουμε την βαρβαρότητα της αρχαιότητας» καταλήγει ο Φισκ.
