ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Τα προσφυγόπουλα αλλάζουν τη σύνθεση των τάξεων στη Γερμανία, όπου πολλοί εκπαιδευτικοί εμφανίζονται απροετοίμαστοι να προστατεύσουν τα παιδιά αυτά, όχι μόνο από τα τραύματά τους αλλά και από ρατσιστικές επιθέσεις στα σχολεία.
Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, το ένα τρίτο των προσφύγων στη Γερμανία είναι παιδιά που πρέπει να φοιτήσουν σε σχολεία. Τουλάχιστον 300.000 ανήλικοι πρόσφυγες έχουν ενταχθεί ήδη στο εκπαιδευτικό σύστημα και βρίσκονται αντιμέτωποι με εκπαιδευτικούς που είναι ανέτοιμοι για την ατμόσφαιρα, που διαμορφώνεται στις τάξεις. Οπως η Σουζάνε Ες, εκπαιδευτικός σε δημοτικό σχολείο του Μαγδεμβούργου, η οποία απλώς εκλήθη να παρακολουθήσει ένα διήμερο σεμινάριο για τραύματα σε παιδιά. Αυτό ήταν όλο. Στη συνέχεια, ωστόσο, η 35χρονη διαπίστωσε πόσο σύνθετη ήταν η έλευση των παιδιών αυτών στη χώρα στο πρόσωπο της μικρής Ράνια από τη Συρία.
Την πρώτη φορά συνέβη κάτι εντελώς αναπάντεχο. Η Αντρέα, μόλις 10 ετών, ένα πολύ ζωντανό κορίτσι, μπήκε ένα πρωί στην τάξη φωνάζοντας «Ολοι οι πρόσφυγες συνουσιάζονται με κατσίκες. Ολοι είναι μαύροι! Μισώ τον Αλλάχ!». Η εκπαιδευτικός αισθάνθηκε να παραλύει: «Δεν ήξερα καθόλου πώς να αντιδράσω και αισθανόμουν αδύναμη μπροστά στην κατάσταση». Η ειρωνεία είναι πως το συγκεκριμένο σχολείο ανήκει στο Δίκτυο κατά του Ρατσισμού και θεωρείται πρότυπο ανεκτικότητας από τους γονείς και την κοινή γνώμη.
Δεν ήταν μόνο τα δάκρυα της μικρής που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει η 35χρονη, αλλά και η καχυποψία των γονιών της Αντρέα, που την κατηγόρησαν για αναποτελεσματικότητα και αμφισβήτησαν τις περιγραφές της. Οι προσπάθειές της να γίνει συζήτηση γύρω από το θέμα με τους γονείς έπεσαν στο κενό και ο μπαμπάς και η μαμά της Αντρέα αρνήθηκαν ακόμη και να επικοινωνήσουν μαζί της.
Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, το ένα τρίτο των προσφύγων στη Γερμανία είναι παιδιά που πρέπει να φοιτήσουν σε σχολεία. Τουλάχιστον 300.000 ανήλικοι πρόσφυγες έχουν ενταχθεί ήδη στο εκπαιδευτικό σύστημα και βρίσκονται αντιμέτωποι με εκπαιδευτικούς που είναι ανέτοιμοι για την ατμόσφαιρα, που διαμορφώνεται στις τάξεις. Οπως η Σουζάνε Ες, εκπαιδευτικός σε δημοτικό σχολείο του Μαγδεμβούργου, η οποία απλώς εκλήθη να παρακολουθήσει ένα διήμερο σεμινάριο για τραύματα σε παιδιά. Αυτό ήταν όλο. Στη συνέχεια, ωστόσο, η 35χρονη διαπίστωσε πόσο σύνθετη ήταν η έλευση των παιδιών αυτών στη χώρα στο πρόσωπο της μικρής Ράνια από τη Συρία.
Την πρώτη φορά συνέβη κάτι εντελώς αναπάντεχο. Η Αντρέα, μόλις 10 ετών, ένα πολύ ζωντανό κορίτσι, μπήκε ένα πρωί στην τάξη φωνάζοντας «Ολοι οι πρόσφυγες συνουσιάζονται με κατσίκες. Ολοι είναι μαύροι! Μισώ τον Αλλάχ!». Η εκπαιδευτικός αισθάνθηκε να παραλύει: «Δεν ήξερα καθόλου πώς να αντιδράσω και αισθανόμουν αδύναμη μπροστά στην κατάσταση». Η ειρωνεία είναι πως το συγκεκριμένο σχολείο ανήκει στο Δίκτυο κατά του Ρατσισμού και θεωρείται πρότυπο ανεκτικότητας από τους γονείς και την κοινή γνώμη.
Δεν ήταν μόνο τα δάκρυα της μικρής που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει η 35χρονη, αλλά και η καχυποψία των γονιών της Αντρέα, που την κατηγόρησαν για αναποτελεσματικότητα και αμφισβήτησαν τις περιγραφές της. Οι προσπάθειές της να γίνει συζήτηση γύρω από το θέμα με τους γονείς έπεσαν στο κενό και ο μπαμπάς και η μαμά της Αντρέα αρνήθηκαν ακόμη και να επικοινωνήσουν μαζί της.
