Υπάρχουν τέσσερις βασικοί τομείς όπου τα εναρμονισμένα εθνικά πλαίσια αφερεγγυότητας μπορούν να βελτιώσουν τη λειτουργία της ενιαίας αγορά και την
σταθερότητα της ευρωζώνη: πρόωρη αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, εξυγίανση των τραπεζών, διασυνοριακή αφερεγγυότητα και διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Και οι τέσσερις περιοχές στηρίζονται σε κοινά χαρακτηριστικά των τοπικών πλαισίων αφερεγγυότητας, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τη νομική τους βεβαιότητα και λειτουργία. Για να προαχθεί ένα πιο επιχειρηματικό πνεύμα, ένα πανευρωπαϊκό πλαίσιο για την έγκαιρη αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων θα μπορούσε να προσφέρει μία αληθινή δεύτερη ευκαιρία για επιχειρηματίες.
Για να επωφεληθεί από μια ένωση κεφαλαιαγορών, τα πλαίσια αφερεγγυότητας θα χρειαστεί επίσης να απομακρύνουν πηγές απρόβλεπτου κόστους στις διασυνοριακές διαδικασίες αφερεγγυότητας, οι οποίες συχνά κρύβονται στους εθνικούς νόμους για την αφερεγγυότητα ή δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς στο σημερινό πλαίσιο της ΕΕΕ.
Αυτό το report αποτελεί μια συμβολή στο να καθοριστούν οι τομείς για περαιτέρω δράση. Επιπλέον, τα μέτρα που στοχεύουν στην εναρμόνιση των νόμων αφερεγγυότητας μπορούν να παράγουν θετικές επιδράσεις για την τραπεζική ένωση, ιδιαίτερα με τον εναρμονισμό των ιεραρχιών των διεκδικήσεων για τη λειτουργία του μηχανισμού εξυγίανσης.
Τέλος, η διάδοση των βέλτιστων πρακτικών μπορεί επίσης να βοηθήσει ώστε να βελτιωθεί η διαχείριση των NPLs με την ενίσχυση της ρευστότητας στις δευτερογενείς αγορές.
