«Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη» η Περιφέρεια Πελοποννήσου, όσον αφορά την κυριότητα του Διοικητηρίου Καλαμάτας, αφού έχασε τη δίκη και τώρα περιμένει την εκδίκαση της έφεσης που έχει καταθέσει.
Το κτήριο του Διοικητηρίου, μαζί με το αμφιθέατρο στο κτηματολόγιο φαινόταν ως… αδέσποτο, αφού είχε αναγραφεί ως «αγνώστου ιδιοκτήτη». Με το δικαστήριο που έγινε αποφασίσθηκε πλέον ότι ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο με ποσοστό 100%.
Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις
Σύμφωνα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας, το συγκεκριμένο γεωτεμάχιο έχει εμβαδό 7.576 τ.μ., ενώ το κτήριο του Διοικητηρίου ανεγέρθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με εμβαδόν 1.142,60 τ.μ. και το αμφιθέατρο με εμβαδόν 655,62 τ.μ.
Σε αυτό μέχρι το 1994, οπότε ιδρύθηκε ο θεσμός των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, στεγάζονταν διάφορες υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου, μεταξύ των οποίων υπηρεσίες της κρατικής Νομαρχίας, η Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών, η Στατιστική Υπηρεσία, η Κτηματική Υπηρεσία και η Δασική Υπηρεσία.
Με το ιδρυτικό νόμο για της Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων νομαρχιακού επιπέδου ανατέθηκαν σε αυτές και περιήλθαν στον αιρετό Νομάρχη όλες οι σχετικές αρμοδιότητες, με εξαίρεση μεταξύ άλλων, της αρμοδιότητας σε θέματα δημόσιας περιουσίας.
Απόρριψη αιτήματος
Από το 1994 και μετά, βαθμιαία οι Υπηρεσίες που δεν καταργήθηκαν και δεν περιήλθαν στην αρμοδιότητα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων ξεκίνησαν να μεταστεγάζονται σε χώρους εκτός Διοικητηρίου.
Η τελευταία Υπηρεσία του Δημοσίου που αποχώρησε από το Διοικητήριο, ήταν το 2001 η ΔΟΥ Καλαμάτας. Από τότε στο Διοικητήριο στεγάζονταν μόνο οι Υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και μετά της διαδόχου Περιφέρειας Πελοποννήσου και σε μικρότερο βαθμό υπηρεσίες του Δήμου Καλαμάτας.
Το δικαστήριο όμως απέρριψε τον ισχυρισμό της Περιφέρειας ότι έχει αποκτήσει την κυριότητα του κτηρίου, καθώς μέχρι το 2001 δεν ζητήθηκε η νομή επί ολόκληρου του ακινήτου, καθώς στεγάζονταν ακόμα υπηρεσίες του Δημοσίου (εφορία).
Καταλήγει, λοιπόν, το δικαστήριο, ότι το διάστημα 2001-2003 δεν επαρκεί για την κτήση της κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία από την Περιφέρεια και αποφάσισε ότι το κτήριο ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.
Το κτήριο του Διοικητηρίου, μαζί με το αμφιθέατρο στο κτηματολόγιο φαινόταν ως… αδέσποτο, αφού είχε αναγραφεί ως «αγνώστου ιδιοκτήτη». Με το δικαστήριο που έγινε αποφασίσθηκε πλέον ότι ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο με ποσοστό 100%.
Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις
Σύμφωνα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας, το συγκεκριμένο γεωτεμάχιο έχει εμβαδό 7.576 τ.μ., ενώ το κτήριο του Διοικητηρίου ανεγέρθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με εμβαδόν 1.142,60 τ.μ. και το αμφιθέατρο με εμβαδόν 655,62 τ.μ.
Σε αυτό μέχρι το 1994, οπότε ιδρύθηκε ο θεσμός των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, στεγάζονταν διάφορες υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου, μεταξύ των οποίων υπηρεσίες της κρατικής Νομαρχίας, η Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών, η Στατιστική Υπηρεσία, η Κτηματική Υπηρεσία και η Δασική Υπηρεσία.
Με το ιδρυτικό νόμο για της Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων νομαρχιακού επιπέδου ανατέθηκαν σε αυτές και περιήλθαν στον αιρετό Νομάρχη όλες οι σχετικές αρμοδιότητες, με εξαίρεση μεταξύ άλλων, της αρμοδιότητας σε θέματα δημόσιας περιουσίας.
Απόρριψη αιτήματος
Από το 1994 και μετά, βαθμιαία οι Υπηρεσίες που δεν καταργήθηκαν και δεν περιήλθαν στην αρμοδιότητα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων ξεκίνησαν να μεταστεγάζονται σε χώρους εκτός Διοικητηρίου.
Η τελευταία Υπηρεσία του Δημοσίου που αποχώρησε από το Διοικητήριο, ήταν το 2001 η ΔΟΥ Καλαμάτας. Από τότε στο Διοικητήριο στεγάζονταν μόνο οι Υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και μετά της διαδόχου Περιφέρειας Πελοποννήσου και σε μικρότερο βαθμό υπηρεσίες του Δήμου Καλαμάτας.
Το δικαστήριο όμως απέρριψε τον ισχυρισμό της Περιφέρειας ότι έχει αποκτήσει την κυριότητα του κτηρίου, καθώς μέχρι το 2001 δεν ζητήθηκε η νομή επί ολόκληρου του ακινήτου, καθώς στεγάζονταν ακόμα υπηρεσίες του Δημοσίου (εφορία).
Καταλήγει, λοιπόν, το δικαστήριο, ότι το διάστημα 2001-2003 δεν επαρκεί για την κτήση της κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία από την Περιφέρεια και αποφάσισε ότι το κτήριο ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.