Έναν νέο, πολυετή προϋπολογισμό με δύο σενάρια για τους δημοσιονομικούς στόχους που θα πρέπει να ικανοποιεί η Ελλάδα έως το 2020 επιχειρεί να ολοκληρώσει το οικονομικό επιτελείο. Όφειλε –βάσει Μνημονίου– να τον καταθέσει στη Βουλή έως το τέλος Ιουνίου δεσμεύοντας έτσι την κυβέρνηση για συγκεκριμένα όρια εσόδων και δαπανών ανά υπουργείο, φορέα και κωδικό για επόμενα 4 χρόνια, ακόμη και μετά τη λήξη του Μνημονίου (Αύγουστος 2018).
Μόνο που προς το παρόν οι “θεσμοί” διαφωνούν με τις ελληνικές προτάσεις, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να γράφει δύο διαφορετικές “εκδοχές” εκ των οποίων η μία θεωρείται σχεδόν αδύνατο να μην απαιτήσει και νέα δημοσιονομικά μέτρα. Το ένα σενάριο διατηρεί τον μνημονιακό στόχο για πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ έως και το 2020, ενώ το δεύτερο σενάριο επιχειρεί να ανοίξει τον δρόμο για μείωση των πλεονασμάτων μετά το 2018.
Κυβερνητικό κρας τεστ
“Οι επόμενες εβδομάδες θα αποτελέσουν το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση αφού θα αποδείξει ή όχι στους “θεσμούς” ότι αυτά που λέει τα εννοεί, ότι δηλαδή θέλει να εφαρμόσει το Μνημόνιο”, επισημαίνει διπλωματική πηγή από τις Βρυξέλλες. Και υπενθυμίζει ότι παράλληλα τρέχουν οι διαπραγματεύσεις για το χρέος αλλά και για το ΔΝΤ που “δεν πρέπει να επιβαρυνθούν “από ένα νέο Sequel καθυστερήσεων”.
Όσο για τα ορόσημα του Ιουνίου που ήδη έφυγε, περιλαμβάνουν πολλά ακόμη κρίσιμα δημοσιονομικά πεδία όπως τις παρεμβάσεις για την αποτίμηση/αφαίρεση δαπανών λόγω του προσφυγικού, για την ενίσχυση του μηχανισμού εκκαθάρισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς ιδιώτες, αλλά και για την εφαρμογή της οδηγίας περί καθυστέρησης στις πληρωμές, η οποία (όπως έγραψε το “Κ” του προηγούμενου Σαββάτου) μπορεί να οδηγήσουν στην πληρωμή τόκων εκ μέρους του ελληνικού Δημοσίου προς ιδιώτες/προμηθευτές οι οποίοι μπορούν να φτάνουν έως και τα 250 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο αν οι οφειλές διατηρηθούν στα σημερινά υψηλά επίπεδα..
Δεκάδες ορόσημα μέσα σε 40 ημέρες
Στο τραπεζικό πεδίο, μέχρι το τέλος Ιουνίου 2016 το ΤΧΣ θα πρέπει να ολοκληρώσει την αναθεώρηση των διοικητικών συμβουλίων των συστημικών τραπεζών, ενώ στο ενεργειακό πεδίο η ΡΑΕ θα έπρεπε να εκδώσει τα τιμολόγια διανομής φυσικού αερίου και η Γενική Συνέλευση της ΔΕΗ να επιστρέψει την πώληση τουλάχιστον του 20% του ΑΔΜΗΕ σε στρατηγικό επενδυτή, με την αντίστοιχη διαδικασία υποβολής προσφορών για να ξεκινήσει τον Ιούλιο.
Παραμένει ως εκκρεμότητα η κατάθεση στη Βουλή της συμφωνίας για το Ελληνικό. Μέσα στον Ιούνιο θα πρέπει, επίσης, να μεταφερθεί στο νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων ένα δεύτερο πακέτο ΔΕΚΟ, ενώ το ΤΑΙΠΕΔ θα ξεκινήσει εκδήλωση ενδιαφέροντος για την μακροπρόθεσμη (35 έτη) παραχώρηση της Εγνατίας Οδού ΑΕ και 3 κάθετων αξόνων. Οι μετοχές του ΟΤΕ θα έπρεπε, επίσης, να μεταφερθούν στο ΤΑΙΠΕΔ μέχρι το τέλος του μήνα.
Τον Ιούνιο θα έπρεπε, βάσει της συμφωνίας του Μνημονίου, να διαμορφωθεί το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, αλλά και να ολοκληρωθεί η πρώτη λίστα του ΟΟΣΑ με τις παρεμβάσεις στα φαρμακευτικά προϊόντα.
Μέσα στον μήνα θα έπρεπε, επίσης, το υπουργείο Οικονομίας να ανακοινώσει τον οδικό χάρτη για την απελευθέρωση του επαγγέλματος του μηχανικού, αλλά και να εφαρμόσει τη νομοθεσία για την ταχύτερη και ευκολότερη αδειοδότηση των επιχειρήσεων.
Θα έπρεπε, επίσης, να τροποποιηθεί το νομικό πλαίσιο για την εξωδικαστική διευθέτηση των “κόκκινων” δανείων. Μέσα στον μήνα θα έπρεπε επίσης να επικαιροποιηθεί η νομοθεσία για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, να ολοκληρωθεί η πρώτη σειρά παρεμβάσεων αναφορικά με την εκλογίκευση των ειδικών μισθολογικών καθεστώτων, αλλά και να ληφθεί η δευτερογενής νομοθεσία για την εφαρμογή του νέου βαθμολογίου στο Δημόσιο αλλά και για το σύστημα της μόνιμης κινητικότητας στο Δημόσιο.
Όλα αυτά μέχρι το τέλος Ιουνίου. Τον Ιούλιο οι “θεσμοί” έχουν θέσει μια σειρά από στόχους που περιλαμβάνουν την εκκίνηση του διαγωνισμού για τη ΔΕΗ, την υιοθέτηση μιας συνολικής δράσης για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, αλλά και την τοποθέτηση του συμβουλίου διοίκησης της νέας Ανεξάρτητης Αρχής Εσόδων.
