Το τουρκικό πραξικόπημα αιφνιδίασε το αμερικανικό κατεστημένο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, καθώς μέχρι την τελευταία στιγμή αναλυτές θεωρούσαν ότι
ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε πλήρη έλεγχο του στρατεύματος. Αυτό επισημαίνει σε έκθεσή του το Atlantic Council, έγκυρο think tank στον τομέα των διεθνών σχέσεων.
Οι αποτυχίες στον τομέα της συγκέντρωσης πληροφοριών θα συμβαίνουν πάντα, σε αυτήν την περίπτωση όμως πρόκειται για μία μόνο από σειρά αποτυχιών, για τις οποίες οι κυβερνήσεις κατηγορούν τις μυστικές τους υπηρεσίες. Με αυτήν την έννοια, οι επιδόσεις των ΗΠΑ είναι εντυπωσιακές. Γνωρίζουμε ήδη ότι η αμερικανική κυβέρνηση και οι μυστικές υπηρεσίες απέτυχαν να συλλάβουν τον σχεδιασμό της 11ης Σεπτεμβρίου ή να κατανοήσουν την πραγματικότητα στο Ιράκ πριν από το 2003, συμπεριλαμβανομένης της απουσίας πυρηνικών όπλων στη χώρα. Επιπροσθέτως, όπως παραδέχθηκε ο πρώην υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς, οι ΗΠΑ δεν κατάφεραν να αποτιμήσουν το μέγεθος της στρατιωτικής ανάπτυξης της Κίνας και δεν συνειδητοποίησαν ότι η Ρωσία επρόκειτο να επιτεθεί στη Γεωργία το 2008.
Στον ρωσικό στρατό
Πάνω από όλα οι ΗΠΑ δεν κατάλαβαν τη φύση των αλλαγών, που συντελέστηκαν στον ρωσικό στρατό μετά το 2008. Αν και ήταν σαφές σε πολλούς αναλυτές ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα εισέβαλε στην Ουκρανία αν εκείνη υπέγραφε συμφωνία σύνδεσης με την Ε.Ε. και εξαπέλυε μια επανάσταση με στόχο την ενσωμάτωσή της στη Δύση, η κυβέρνηση Ομπάμα, παρά τις προειδοποιήσεις από τις μυστικές της υπηρεσίες δεν μπόρεσε να διατυπώσει μια συνεπή εκτίμηση για όσα συνέβαιναν. Μάλιστα Ουκρανοί κοινοβουλευτικοί έλεγαν τον Οκτώβριο του 2013 ότι ο Πούτιν θα εισέβαλε στη χώρα αν υπογραφόταν συμφωνία με την Ε.Ε. Είναι ακατανόητο ότι η αμερικανική πρεσβεία δεν το γνώριζε. Και αν το γνώριζε, έπρεπε να το ξέρει και η αμερικανική κυβέρνηση.
Οι κακές, όμως, επιδόσεις δεν σταματούν εκεί. Διοικητές του ΝΑΤΟ έχουν συστηματικά επικρίνει τα όρια των δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ στον τομέα της συγκέντρωσης πληροφοριών. Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι στην Ευρώπη εξηγούν ότι όταν η Ρωσία πραγματοποιεί τις ταχείες ασκήσεις της, σχεδόν πάντα αιφνιδιάζει τις νατοϊκές και αμερικανικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Αναλύσεις γύρω από τη Συρία έχουν επανειλημμένως στεφθεί με αποτυχία. Πίστευαν ότι ο Πούτιν θα παγιδευθεί εκεί, ενώ στην πραγματικότητα υπαγορεύει τη στρατηγική διαδικασία. Οι ΗΠΑ στέλνουν τον υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι σε άκαρπες αποστολές να εκλιπαρεί τον Πούτιν να αποδεχθεί μια πολιτική την οποία δεν έχει αξιόπιστα εργαλεία για να υποστηρίξει. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι ΗΠΑ απέτυχαν να δουν την ανάπτυξη του Ισλαμικού Κράτους το 2013 και 2014. Και τώρα έρχεται η αποτυχία να διαγνώσουν τις τάσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Ολο αυτό το βιογραφικό αποτυχιών δείχνει ότι τα προβλήματα δεν περιορίζονται στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά έχουν βαθιές ρίζες στην πολιτική εθνικής ασφαλείας της κυβέρνησης. Παρόλο που η κυβέρνηση διαμαρτύρεται ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει συμβουλές και πληροφορίες για τη Ρωσία, μοιάζει να μη θέλει πληροφορίες που αντιφάσκουν στη γενική εκτίμησή της για τη Ρωσία. Υπάρχει δηλαδή μια θεμελιώδης απροθυμία να αντιμετωπιστεί η Ρωσία ως σοβαρή απειλή. Προφανώς είναι πολύ αργά να περιμένει κανείς από την κυβέρνηση Ομπάμα να δράσει αποφασιστικά για να βελτιώσει όλα αυτά τα προβλήματα τώρα, καθώς οι μέρες της είναι μετρημένες. Το αποτέλεσμα αυτών των χρόνιων αποτυχιών ευρείας κλίμακας στον τομέα των πληροφοριών οδήγησε σε σειρά παγκόσμιων προκλήσεων, που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δυσκολεύονται να ξεπεράσουν.
Έντυπη
