του Simon Tilford
Δεν είναι μια εύκολη στιγμή για να είναι κανείς Βρετανός, ή μάλλον Άγγλος. Δεν μπορώ να θυμηθώ μια περίοδο που η χώρα δεχόταν τέτοια περιφρόνηση. Ο χλευασμός που συσσωρεύεται είναι πλήρως δικαιολογημένος. Η εκστρατεία υπέρ του Brexit είχε όλες
τις αρνητικές πλευρές της χώρας: απρέπεια, δυσαρέσκεια εναντίον των αλλοδαπών, μια προτίμηση για το στυλ έναντι της ουσίας και συναισθηματισμός για το παρελθόν. Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να αρέσουμε. Η Schadenfreude για τις δυσκολίες της Βρετανίας είναι κατανοητές. Η χώρα πάντα θεωρούσε τον εαυτό της ως φάρο της πολιτικής σταθερότητας στην Ευρώπη και έχει υπάρξει λιγότερο από ταπεινή για τις αποτυχίες της. Αλλά βρισκόμαστε επίσης σε σοβαρό πρόβλημα. Και υπάρχει μια πολύ διαφορετική Βρετανία σε σχέση με αυτή που εκτίθεται αυτή τη στιγμή. Για να επικρατήσει αυτή η Βρετανία, θα χρειαστεί βοήθεια από εσάς. Αυτό σημαίνει να είστε υπομονετικοί με μια χώρα που πολλοί από εσάς, νομίζουν -δικαιολογημένως- ότι έχει κάνει πολύ λίγα για να το αξίζει.
Εκτιμώ πλήρως ότι είναι δύσκολο να υπάρξει κατανόηση όταν έρχεται κανείς αντιμέτωπος με οπορτουνιστές πολιτικούς όπως ο Boris Johnson ή ο Michael Gove. Ακόμη και μετά από αυτή την καταστροφή, το Συντηρητικό Κόμμα ακόμη ασχολείται με την κομματική πολιτική από το να διοικεί την χώρα. Υπάρχει ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος ότι στην εκστρατεία για την ηγεσία του κόμματος των Συντηρητικών, θα εμφανιστούν ακόμη περισσότεροι αβάσιμοι ισχυρισμοί για την ΕΕ προτού εκλεγεί κάποιος και αναλάβει την ευθύνη για να βρει έναν τρόπο εξόδου από αυτό το χάος. Την ίδια στιγμή, οι Εργατικοί έχουν επίσης βυθιστεί στο χάος και μπορεί επίσης σύντομα να βρεθούν χωρίς ηγεσία. Εν ολίγοις, αυτή η χώρα δεν είναι σε θέση να λάβει αποφάσεις αυτή τη στιγμή και δεν θα είναι για κάποιο διάστημα ακόμη. Η ψηφοφορία της προηγούμενης εβδομάδας έχει απογυμνώσει τον εύθραυστο χαρακτήρα της πολιτικής σταθερότητας της χώρας.
Αυτή η παρόρμηση να τιμωρηθεί η Βρετανία είναι κατανοητή. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος έχει προκαλέσει σοβαρά πολιτικά προβλήματα για τις χώρες σε όλη την Ευρώπη. Η Βρετανία εν είναι η μόνη χώρα με εσωτερικά πολιτικά προβλήματα, αν και συχνά συμπεριφέρεται ως τέτοια. Αλλά ας θυμηθούμε ότι σχεδόν το μισό εκλογικό της σώμα ψήφισε για παραμονή στην ΕΕ, παρά την μαζική παραπληροφόρηση και από τις δυο πλευρές και τα ΜΜΕ και σε μια περίοδο πολύ χαμηλής στήριξης για την ΕΕ σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επιπλέον, οι νεαροί Βρετανοί ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της παραμονής, όπως έκανε και μια μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που βρίσκονται κάτω των 50 ετών, και αυτές οι ηλικιακές ομάδες είναι το μέλλον της χώρας.
Για τα εκατομμύρια των νέων που δεν πήγαν να ψηφίσουν και των οποίων το μέλλον έχει καταστραφεί, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα δράσει ως ένα μεγάλο καμπανάκι να ξυπνήσουν. Όπως θα συμβεί για εκείνους τους μεγαλύτερους ανθρώπους που ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης επειδή ήθελαν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους στην κυβέρνηση, και όχι επειδή υποστήριζαν την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ ή αξιολόγησαν τις συνέπειες από το να το κάνουν. Το ξέσπασμα της ξενοφοβίας στη διάρκεια της εκστρατείας και μετά, έχει αφήσει εκατομμύρια Βρετανούς να αισθάνονται ότι δεν γνωρίζουν την χώρα τους πλέον. Και αυτή είναι μια πολύ ειλικρινής θλίψη. Οι φιλοευρωπαίοι Βρετανοί ίσως να μην συγκινούνται από την ΕΕ αλλά για τα εκατομμύρια σαν και εμάς που είμαστε Άγγλοι (η Ουαλοί), Βρετανοί και Ευρωπαίοι, είναι ένα σημαντικό μέρος της ταυτότητάς μας.
Η Βρετανία δεν χρειάζεται περαιτέρω παραχωρήσεις από την ΕΕ, αλλά χρειάζεται χρόνο για να καταλαγιάσει η σκόνη. Εάν τον πάρει αυτόν τον χρόνο, είναι πιθανό για πρώτη φορά σε δεκαετίες, οι Βρετανοί να έχουν έναν σωστό, ενημερωμένο διάλογο για την ΕΕ και για το τι κερδίζει η Βρετανία από τη συμμετοχή σε αυτή. Δεν θα είναι πλέον δυνατό για τους υποστηρικτές της εξόδου να ισχυρίζονται με κυνισμό πράγματα που είναι προφανώς αναληθή. Εξάλλου, έχουν αποσύρει όλες τις βασικές υποσχέσεις που τους οδήγησαν να κερδίσουν το δημοψήφισμα, αποδεικνύοντας ότι η εκστρατεία τους ήταν κυρίως δημαγωγική. Η Βρετανία δικαίως θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια επιλογή μεταξύ της ενιαίας αγοράς και της ελεύθερης κυκλοφορίας. Εκείνοι οι Βρετανοί πολιτικοί που θέλουν περιορισμούς στην κυκλοφορία εργαζομένων, θα πρέπει να πείσουν τους Βρετανούς ότι αυτό θα αξίζει να πληρωθεί ένα βαρύ τίμημα όχι μόνο οικονομικό αλλά επίσης και σε ό,τι αφορά την συντριπτικά μειωμένη πολιτική επιρροή εντός της Ευρώπης. Όπως γνωρίζετε, οι Βρετανοί έχουν την τάση να δυσφημούν τα πολιτικά (και στο θέμα της ασφάλειας) οφέλη της συμμετοχής στην ΕΕ, αλλά θα πρέπει τώρα να έχουν έναν πολύ πιο ειλικρινή διάλογο για τα ευρύτερα οφέλη της συμμετοχής στην ΕΕ.
Καθώς οι ψηφοφόροι συνειδητοποιούν το τεράστιο οικονομικό και πολιτικό κόστος της εγκατάλειψης της ενιαίας αγοράς, και αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι παραπλανήθηκαν από μια εκστρατεία Brexit που υποσχέθηκε διαφορετικά (και αντιφατικά) πράγματα σε διάφορες ομάδες, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς δεν θα προκύψει πλειοψηφία υπέρ της παραμονής στην ΕΕ. Αυτό μπορεί να μην είναι δυνατό -θα απαιτούσε ενα περαιτέρω δημοψήφισμα, το οποίο μπορεί να μπλοκάρουν οι Βρετανοί πολιτικοί, καθώς θα σήμαινε ότι πηγαίνει ενάντια στη βούληση του λαού όπως εκφράστηκε στο δημοψήφισμα της προηγούμενης εβδομάδας. Αλλά και πάλι θα άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο της συμμετοχής στην ΕΕΑ, και από εκεί θα ήταν δυνατό το Ηνωμένο Βασίλειο να επανενταχθεί στην ΕΕ. Μετά από λίγα χρόνια στην ΕΕΑ και με το να πρέπει να συμμορφώνεται με τους κανόνες της ΕΕ αλλά χωρίς να μπορεί να έχει λόγο στη διαμόρφωσή τους, οι Βρετανοί μπορεί να θεωρούσαν την συμμετοχή στην ΕΕ πολύ ελκυστική.
Μία πιο μετριοπαθής Βρετανία μπορεί να προκύψει από αυτή την πανωλεθρία, εάν οι μετριοπαθείς δυνάμεις εντός της χώρας έχουν χρόνο να πάρουν το πάνω χέρι. Ευτυχώς, πολλοί από εσάς φαίνεστε έτοιμοι να δώσετε στη Βρετανία αυτόν τον χώρο. Ήταν πολύ γενναιόδωρο στην περίπτωση των κυβερνήσεων της Ανατολικής Ευρώπης που έχουν γίνει μάρτυρες άθλιας δυσαρέσκειας και ρατσισμού προς τους πολίτες τους που εργάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ας ελπίσουμε ότι εκείνοι από εσάς που πιστεύεται ότι η Βρετανία ανήκει στην ΕΕ και ότι η ΕΕ θα ήταν πιο αδύναμη από την απώλεια της, μπορούν να πείσουν τους πιο σκεπτικούς στις τάξεις σας να γίνουν πιο μαλακοί με την Βρετανία.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.cer.org.uk/insights/dear-eu-leaders-please-handle-britain-care
