Η ελληνική ναυτιλία μέσα σε αυτό το δύσκολο πέρασμα από την οικονομική-ναυτιλιακή κρίση φαίνεται να μην χάνει τα δυνατά χαρακτηριστικά της. Συνεχίζει να διατηρεί σε ένα μεγάλο βαθμό τον στόλο της, να απολαμβάνει την στήριξη των μεγάλων τραπεζών που παραμένουν στον χώρο
και να επανεπενδύει στην χαμηλή αγορά. Υπάρχει βέβαια και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.
Η παγκόσμια ναυτιλία, σε ό,τι αφορά την αγορά ξηρών φορτίων καταγράφει τα χειρότερα οικονομικά αποτελέσματα στην ιστορία της. Ένα φορτηγό πλοίο το οποίο για να καλύψει τις λειτουργικές και κεφαλαιακές ανάγκες του πρέπει να έχει έσοδα της τάξεως των 14.000 με 18.000 δολαρίων την ημέρα, σήμερα ναυλώνεται με μόλις 4.000 δολάρια.
«Η παρούσα κατάσταση απαιτεί την συνεχή επανεπένδυση κεφαλαίων στην εταιρεία από τον επενδυτή και τα ποσά είναι πραγματικά ιλιγγιώδη. Η κατάσταση δικαιολογεί τόσο την διάλυση όχι και τόσο παλαιών πλοίων όπως έχουμε συνηθίσει αλλά και πλοίων μεταξύ 15 και 20 ετών γεγονός που βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με την περασμένη δεκαετία όταν πλοία 25, 30, ακόμη και 35 χρόνων «έβγαζαν» πολλά χρήματα. Παράλληλα, διαπιστώνουμε ότι πλοία του ξηρού φορτίου αρχίζουν να παροπλίζονται ανεξαρτήτου ηλικίας» επισημαίνουν τραπεζικοί κύκλοι.
Σε δεινή θέση οι εισηγμένες ναυτιλιακές εταιρείες διαχείρισης πλοίων ξηρού χύδην φορτίου, οι οποίες βλέπουν τη μετοχής τους στο ναδίρ σε σύγκρισης με την τιμή που είχαν όταν εισήχθησαν στη χρηματιστηριακή αγορά.
«Οι εταιρείες με χαμηλή ρευστότητα παρουσιάζουν σημαντικά και σε πολλές περιπτώσεις άλυτα προβλήματα. Επειδή ακριβώς η ελληνική ναυτιλία έχει τεράστιο άνοιγμα στις αγορές ξηρού φορτίου που υποφέρουν αυτή την στιγμή θα πρέπει να αναμένουμε και κάποιες πτωχεύσεις.
Αντιθέτως στις αγορές των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων δεν υπάρχει έντονη ανησυχία ενώ στις αγορές των δεξαμενοπλοίων τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά μέχρι τώρα. Προβλήματα ιδιαίτερα πρέπει να περιμένουμε στις αγορές Off Shore (άντλησης πετρελαίων) ενώ στα πλοία μεταφοράς υγραερίων δεν υπάρχει ανησυχία» υπογραμμίζουν τραπεζικοί κύκλοι.
