«Το Brexit είναι για τη Βρετανία ένας τυφώνας, αλλά για την ΕΕ μια καταιγίδα, την οποία θα μπορέσει να ξεπεράσει υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Για το Ηνωμένο Bασίλειο όμως τα πράγματα θα είναι δύσκολα», είπε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών
και αντικαγκελάριος της Γερμανίας επί κυβερνήσεως σοσιαλδημοκρατών-πρασίνων Γιόσκα Φίσερ σε συνέντευξή του στο διαδικτυακό περιοδικό EurActiv και η οποία αναδημοσιεύεται στην εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου.
Ο Γιόσκα Φίσερ δεν γνωρίζει εάν το δημοψήφισμα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, λόγω ελλιπούς γνώσεως της εσωτερικής πολιτικής της Βρετανίας. «Εν τούτοις, από την αρχή σκέφτηκα ότι το δημοψήφισμα δεν ήταν καλή ιδέα. Προειδοποίησα τον Κάμερον το 2013 ότι είχε ξεκινήσει μια διαδικασία, την οποία δεν θα ήταν σε θέση να θέσει υπό έλεγχο μακροπρόθεσμα. Και τώρα βλέπουμε τι έγινε», αποκαλύπτει.
Δηλώνει επίσης ευτυχής για το γεγονός ότι δεν προβλέπονται δημοψηφίσματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο από το γερμανικό Σύνταγμα μετά την εμπειρία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, διότι στα δημοψηφίσματα επικρατεί το συναίσθημα να τιμωρηθεί μια κυβέρνηση και τα συναισθήματα έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. «Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ότι μία από τις πιο δυναμικές οικονομίες, μια επιτυχημένη οικονομία, μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, οδηγείται στην καταστροφή χωρίς σοβαρό λόγο. Και οι υπεύθυνοι αυτής της δυστυχίας εξαφανίστηκαν με μαγικό τρόπο. Πρόκειται για ένα πολιτικό δράμα. Μου είναι δύσκολο να αποδεχτώ ότι η Βρετανία δεν είναι πλέον μέλος της ΕΕ».
Ο πρώην ηγέτης των Πρασίνων της Γερμανίας και ακτιβιστής στις δεκαετίες του ΄60 και του ’70 είπε επίσης ότι δεν γνωρίζει αν οι νέοι θα οργανωθούν σε ένα κίνημα όπως εκείνο του Μάη του΄68 υπέρ της Ευρώπης. «Δεν είμαι προφήτης, αλλά ποιός θα πίστευε ότι θα βλέπαμε νέους ανθρώπους να διαδηλώνουν μπροστά από το Westminster με ευρωπαϊκές σημαίες και πανό με συνθήματα όπως “ΕΕ για πάντα”; Αυτό είναι ένα σαφές μήνυμα».
Για το μέλλον της Ευρώπης ο Φίσερ υπενθύμισε ότι «όταν βρίσκεται υπό πίεση σε περιόδους κρίσης προχωράει. Υποθέτω ότι αυτή τη φορά και πάλι θα κινηθεί προς τα εμπρός, διότι δεν μιλάμε μόνο για μια ιδεολογική κατασκευή. Πολλοί το αντιλαμβάνονται λανθασμένα: η Ευρώπη είναι η απάντηση σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Η Ευρώπη είναι αποτέλεσμα της επιθυμίας να δημιουργηθεί μια ένωση κρατών στην ηπειρωτική Ευρώπη».
Για την επίλυση ορισμένων προβλημάτων που έφερε στο φως το Brexit πιστεύει ότι: «Πρέπει να αρχίσουμε με τη σταθεροποίηση της ευρωζώνης. Δεν μπορούμε να αντέξουμε τις τρέχουσες αστάθειες. Η ευρωζώνη χρειάζεται μια νέα αρχή και απαιτείται γι αυτό η συναίνεση μεταξύ βορρά και νότου. Χωρίς αυτήν, η ευρωζώνη θα συνεχίσει να αποδυναμώνεται. Δεν πρέπει να αλλάξουν ξανά οι Συνθήκες. Είναι μόνο θέμα πολιτικής. Η Γαλλία και η Γερμανία θα μπορούσαν να δώσουν το καλό παράδειγμα και να προχωρήσουν εναρμονίζοντας τα οικονομικά τους οράματα».
Στο ερώτημα εάν το γαλλογερμανικό δίδυμο μπορεί να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο παρά τις διαφορές μεταξύ Μέρκελ και Ολάντ και μάλιστα σε μια προεκλογική περίοδο απάντησε: «Ασφαλώς βρισκόμαστε μπροστά σε δύσκολη περίοδο. Η τραπεζιτική κρίση αποτελεί έναν επαναλαμβανόμενο κίνδυνο. Γι αυτό πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και να βρούμε γρήγορα μια λύση για τα προβλήματα της Ιταλίας. Ο Ρέντσι κάνει εξαιρετική δουλειά στη χώρα του υπό τις υπάρχουσες συνθήκες. Πρέπει να εμπλακούν όμως και άλλοι και αυτό θα ξεκινήσει με την μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Μερικές φορές έχει κανείς την αίσθηση ότι οι δυο αυτές χώρες δεν συνομιλούν ειλικρινά μεταξύ τους. Εάν το έπραταν και συνεργάζονταν καλύτερα θα υπήρχαν σίγουρα και πολλές άλλες χώρες οι οποίες θα ακολουθούσαν το παράδειγμά τους».
Για το θέμα του αυξανόμενου εθνικισμού ο Φίσερ φρονεί ότι: «Το Brexit αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για να αντιπαρατεθούμε σε αυτόν. Οι υποστηρικτές του Brexit είπαν ψέματα στους ψηφοφόρους τους ότι θα διέθεταν 250 εκατομμύρια για το εθνικό σύστημα υγείας. Ήταν ένα ψέμα. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να τους αντιμετωπίσουμε. Και η Μαρίν Λεπέν υπόσχεται τον ουρανό με τ΄άστρα. Τώρα είναι η ώρα να ορθώσουμε το ανάστημά μας σε αυτούς τους ανθρώπους».
Ερωτώμενος αν πιστεύει στην ομοσπονδιακή Ευρώπη απάντησε: «Ναι, πιστεύω. Ποιά άλλη εναλλακτική υπάρχει; Μια συγκεντρωτική Ευρώπη; Δεν πιστεύω σε αυτήν. Πώς θα αποκαλούσε κανείς κυρίαρχα κράτη τα οποία ενώνονται ειρηνικά επί τη βάσει του κράτους δικαίου και των ισορροπημένων συμφερόντων; Στην Γερμανία ο όρος “ομοσπονδία” δεν ακούγεται σαν βρισιά. Θα πρέπει και άλλοι να αντιληφθούν ότι ο φεντεραλισμός αποτελεί τη λύση».
