“Μας ζητήθηκε να αξιολογήσουμε τον ανταγωνισμό στα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης με βάση το Μνημόνιο του Αυγούστου του 2015 και το project με την
Κυβέρνηση ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2016″. Αυτό ανέφερε το μεσημέρι της Τρίτης ο επικεφαλής οικονομολόγος της Διεύθυνσης Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ Sean Ennis, ο οποίος κληθείς να σχολιάσει εάν η Κυβέρνηση ζήτησε τη γνώμη του Οργανισμού για τις τηλεοπτικές άδειες απάντησε ότι ο ΟΟΣΑ δεν πρόκειται να παρέμβει γιατί η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Σημείωσε επίσης πως: “είμαστε τεχνοκράτες που κάνουμε αναλύσεις και οι συστάσεις μας δεν είναι δεσμευτικές. Οι Κυβερνήσεις παραμένουν κυρίαρχες στη νομοθέτηση.”
Η ουσία πάντως είναι ότι ο ΟΟΣΑ πρόκειται να καταθέσει τον ερχόμενο Νοέμβριο τις συστάσεις του για την εργαλειοθήκη Νο3 στην οποία εξετάζονται τέσσερις κλάδοι της ελληνικής οικονομίας μεταξύ αυτών και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Εκτός από την αγορά των ΜΜΕ, οι άλλοι τομείς που αυτό το διάστημα βρίσκονται στο μικροσκόπιο του ΟΟΣΑ είναι το χονδρεμπόριο, οι κατασκευές και το ηλεκτρονικό εμπόριο. Ειδικότερα και σε ότι αφορά τοηλεκτρονικό εμπόριο έχουν κατατεθεί οι συστάσεις του ΟΟΣΑ προς την ελληνική Κυβέρνηση και ήδη ετοιμάζεται η αναμόρφωση της νομοθεσίας για την προστασία του καταναλωτή και για το e-commerce. Σύμφωνα με στέλεχος του υπουργείου Οικονομίας το συγκεκριμένο νομοθέτημα θα πάει στη Βουλή τον Δεκέμβριο.
Οι 7 συστάσεις για e-commerce
Σε ότι αφορά τώρα τις συστάσεις του ΟΟΣΑ για το ηλεκτρονικό εμπόριο εστιάζουν στα εξής:
1. Υιοθέτηση ενιαίου ορισμού του “καταναλωτή” σε ολόκληρο το σώμα του κύριου νόμου για την προστασία του καταναλωτή (Νόμος 2251/1994).
2. Υιοθέτηση ενιαίου ορισμού του “προμηθευτή” σε ολόκληρο το σώμα του κύριου νόμου για την προστασία του καταναλωτή.
3. Διευκρίνιση των ορισμών και της διάκρισης μεταξύ νομικών και εμπορικών εγγυήσεων.
4. Κατάργηση ορισμένων υποχρεωτικών απαιτήσεων που επιβάλλονται στους τελικούς (εγχώριους) πωλητές, οι οποίες συνδέονται με τις εμπορικές εγγυήσεις
5. Παρακολούθηση και αναθεώρηση εντός δύο ετών του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν στην πράξη οι μηχανισμοί Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών (ADR) μεταξύ καταναλωτών και προμηθευτών, ώστε να αποφεύγονται δυνητικές καθυστερήσεις και συνωστισμοί.
6. Απλοποίηση και κωδικοποίηση του κύριου νόμου περί προστασίας καταναλωτή και ρητή κατάργηση της παρωχημένης και μη ισχύουσας νομοθεσίας στο συγκεκριμένο τομέα
7. Διευκρίνιση ότι οι Ενδιάμεσοι Πάροχοι Υπηρεσιών (περιλαμβανομένων των πλατφορμών ηλεκτρονικού εμπορίου) απαλλάσσονται της γενικής υποχρέωσης να παρακολουθούν την νομιμότητα των πληροφοριών που διαβιβάζουν ή αποθηκεύουν όταν παρέχουν υπηρεσία “φιλοξενίας” μόνον. Ευθυγράμμιση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος με την Οδηγία ΕΕ που αυτό μεταφέρει στην Ελληνική νομοθεσία.
Τελευταίες οι ελληνικές επιχειρήσεις στο e-commerce
Ο τομέας του ηλεκτρονικού εμπορίου φέρεται να υπολείπεται σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, μόλις 6% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα – με απασχόληση 10 ατόμων και άνω – σημείωσαν διαδικτυακές πωλήσεις το 2015 (9% το 2014). Η αξία των πωλήσεων ηλεκτρονικού εμπορίου αντιπροσωπεύει το 1% των πωλήσεών των Ελληνικών επιχειρήσεων απασχόληση 10 ατόμων και άνω (2% το 2014). Σημειώνεται πως τα αντίστοιχα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν 17% (15% το 2014) – τόσο σε αριθμό επιχειρήσεων όσο και σε άξια πωλήσεων.
Εντούτοις, όπως σημειώνεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ υπάρχουν ταυτόχρονα ενδείξεις ότι το ηλεκτρονικό εμπόριο έχει δυναμική και στην Ελλάδα και παρουσιάζονται αυξητικές τάσεις στα βασικά μεγέθη που καθορίζουν την ανάπτυξή του. Σύμφωνα με την ετήσια έρευνα ηλεκτρονικού εμπορίου B2C του Εργαστηρίου Ηλεκτρονικού Εμπορίου και Επιχειρείν του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το 25% των online αγοραστών έκαναν την πλειονότητα των αγορών τους online το 2015 (9% το 2014), ενώ η μέση δαπάνη εμφανίζεται αυξημένη κατά 10%. Επιπρόσθετα το 65% των online αγορών από έλληνες αγοραστές έγιναν από ελληνικούς ιστότοπους (60% το 2014).
Κυβέρνηση ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2016″. Αυτό ανέφερε το μεσημέρι της Τρίτης ο επικεφαλής οικονομολόγος της Διεύθυνσης Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ Sean Ennis, ο οποίος κληθείς να σχολιάσει εάν η Κυβέρνηση ζήτησε τη γνώμη του Οργανισμού για τις τηλεοπτικές άδειες απάντησε ότι ο ΟΟΣΑ δεν πρόκειται να παρέμβει γιατί η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Σημείωσε επίσης πως: “είμαστε τεχνοκράτες που κάνουμε αναλύσεις και οι συστάσεις μας δεν είναι δεσμευτικές. Οι Κυβερνήσεις παραμένουν κυρίαρχες στη νομοθέτηση.”
Η ουσία πάντως είναι ότι ο ΟΟΣΑ πρόκειται να καταθέσει τον ερχόμενο Νοέμβριο τις συστάσεις του για την εργαλειοθήκη Νο3 στην οποία εξετάζονται τέσσερις κλάδοι της ελληνικής οικονομίας μεταξύ αυτών και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Εκτός από την αγορά των ΜΜΕ, οι άλλοι τομείς που αυτό το διάστημα βρίσκονται στο μικροσκόπιο του ΟΟΣΑ είναι το χονδρεμπόριο, οι κατασκευές και το ηλεκτρονικό εμπόριο. Ειδικότερα και σε ότι αφορά τοηλεκτρονικό εμπόριο έχουν κατατεθεί οι συστάσεις του ΟΟΣΑ προς την ελληνική Κυβέρνηση και ήδη ετοιμάζεται η αναμόρφωση της νομοθεσίας για την προστασία του καταναλωτή και για το e-commerce. Σύμφωνα με στέλεχος του υπουργείου Οικονομίας το συγκεκριμένο νομοθέτημα θα πάει στη Βουλή τον Δεκέμβριο.
Οι 7 συστάσεις για e-commerce
Σε ότι αφορά τώρα τις συστάσεις του ΟΟΣΑ για το ηλεκτρονικό εμπόριο εστιάζουν στα εξής:
1. Υιοθέτηση ενιαίου ορισμού του “καταναλωτή” σε ολόκληρο το σώμα του κύριου νόμου για την προστασία του καταναλωτή (Νόμος 2251/1994).
2. Υιοθέτηση ενιαίου ορισμού του “προμηθευτή” σε ολόκληρο το σώμα του κύριου νόμου για την προστασία του καταναλωτή.
3. Διευκρίνιση των ορισμών και της διάκρισης μεταξύ νομικών και εμπορικών εγγυήσεων.
4. Κατάργηση ορισμένων υποχρεωτικών απαιτήσεων που επιβάλλονται στους τελικούς (εγχώριους) πωλητές, οι οποίες συνδέονται με τις εμπορικές εγγυήσεις
5. Παρακολούθηση και αναθεώρηση εντός δύο ετών του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν στην πράξη οι μηχανισμοί Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών (ADR) μεταξύ καταναλωτών και προμηθευτών, ώστε να αποφεύγονται δυνητικές καθυστερήσεις και συνωστισμοί.
6. Απλοποίηση και κωδικοποίηση του κύριου νόμου περί προστασίας καταναλωτή και ρητή κατάργηση της παρωχημένης και μη ισχύουσας νομοθεσίας στο συγκεκριμένο τομέα
7. Διευκρίνιση ότι οι Ενδιάμεσοι Πάροχοι Υπηρεσιών (περιλαμβανομένων των πλατφορμών ηλεκτρονικού εμπορίου) απαλλάσσονται της γενικής υποχρέωσης να παρακολουθούν την νομιμότητα των πληροφοριών που διαβιβάζουν ή αποθηκεύουν όταν παρέχουν υπηρεσία “φιλοξενίας” μόνον. Ευθυγράμμιση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος με την Οδηγία ΕΕ που αυτό μεταφέρει στην Ελληνική νομοθεσία.
Τελευταίες οι ελληνικές επιχειρήσεις στο e-commerce
Ο τομέας του ηλεκτρονικού εμπορίου φέρεται να υπολείπεται σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, μόλις 6% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα – με απασχόληση 10 ατόμων και άνω – σημείωσαν διαδικτυακές πωλήσεις το 2015 (9% το 2014). Η αξία των πωλήσεων ηλεκτρονικού εμπορίου αντιπροσωπεύει το 1% των πωλήσεών των Ελληνικών επιχειρήσεων απασχόληση 10 ατόμων και άνω (2% το 2014). Σημειώνεται πως τα αντίστοιχα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν 17% (15% το 2014) – τόσο σε αριθμό επιχειρήσεων όσο και σε άξια πωλήσεων.
Εντούτοις, όπως σημειώνεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ υπάρχουν ταυτόχρονα ενδείξεις ότι το ηλεκτρονικό εμπόριο έχει δυναμική και στην Ελλάδα και παρουσιάζονται αυξητικές τάσεις στα βασικά μεγέθη που καθορίζουν την ανάπτυξή του. Σύμφωνα με την ετήσια έρευνα ηλεκτρονικού εμπορίου B2C του Εργαστηρίου Ηλεκτρονικού Εμπορίου και Επιχειρείν του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το 25% των online αγοραστών έκαναν την πλειονότητα των αγορών τους online το 2015 (9% το 2014), ενώ η μέση δαπάνη εμφανίζεται αυξημένη κατά 10%. Επιπρόσθετα το 65% των online αγορών από έλληνες αγοραστές έγιναν από ελληνικούς ιστότοπους (60% το 2014).
