Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με απόφασή του, διατάσσει την ελληνική κυβέρνηση να εισπράξει από την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός που συμμετέχει στα μεταλλεία
της Χαλκιδικής, 15,34 εκατ. ευρώ, συν τους τόκους!
Με την απόφασή του αυτή, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή που είχε κάνει η Ελλάδα κατά… του εαυτού της, ζητώντας να μην εισπράξει τα 15,34 εκατομμύρια, όπως απέρριψε και την προσφυγή που είχε καταθέσει η Ελληνικός Χρυσός για να μην τα επιστρέψει στο Δημόσιο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκεπτικό της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από το οποίο προκύπτουν και τα επιχειρήματα που ανέπτυξε το ελληνικό Δημόσιο για να μην εισπράξει τα χρήματα.
Συγκεκριμένα το Δημόσιο υποστήριξε ότι δεν πρέπει να πάρει από την Ελληνικός Χρυσός τα 15,4 εκατομμύρια γιατί κινδυνεύει η επένδυση!
Η γνώμη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι κόλαφος, όμως, αφού συγκεκριμένα αναφέρει:
– η Ελλάδα εσφαλμένα υπογραμμίζει ότι η απαίτηση ανάκτησης 15.34 εκ. ευρώ κινδυνεύει να αναστείλει μια άμεση επένδυση αξίας 850 εκ. ευρώ, περιορίζοντας έτσι, αντί να τονώσει, την οικονομική ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό, σε μια περίοδο μείζονος οικονομικής κρίσης για τη χώρα καθώς η ενίσχυση δεν χορηγήθηκε ούτε για τις επενδύσεις περιφερειακού χαρακτήρα, μήτε για την προστασία του περιβάλλοντος, μήτε για την απασχόληση
Με τη σημερινή του απόφαση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει ακόμα ότι:
– η Ελλάδα χορήγησε πλεονέκτημα στην Ελληνικός Χρυσός από μεταφορά κρατικών πόρων καθώς η μεταπώληση των μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός σε τιμή χαμηλότερης της αγοραίας τιμής, συνεπάγεται μείωση των εσόδων του Ελληνικού Δημοσίου σε σχέση προς τα έσοδα που θα μπορούσε να έχει αποκομίσει, και συνεπώς, απώλεια πόρων,
– η απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής φόρου για τη μεταβίβαση της κυριότητας των μεταλλείων συνιστά κρατική ενίσχυση καθώς συνεπάγεται τόσο πλεονέκτημα για την Ελληνικός Χρυσός όσο και απώλεια πόρων για τον κρατικό προϋπολογισμό,
– η κρατική ενίσχυση παρείχε πλεονέκτημα στην Ελληνικός Χρυσός έναντι των ανταγωνιστών της, και αυτό συνεπαγόταν κίνδυνο στρέβλωσης του ανταγωνισμού και επηρεασμού του μεταξύ κρατών μελών εμπορίου
Pontiki
