Aρωμα εκλογών στους «4» ισχυρούς της Ε.Ε.

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Φέτος, η θερινή ραστώνη για τους ηγέτες των τεσσάρων ισχυρών χωρών της Ε.Ε. (πλην Βρετανίας, βεβαίως, η οποία οδεύει προς την έξοδο) δεν πρόκειται να

Η κατάσταση που επικρατεί σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Στις δύο πρώτες, άλλωστε, το 2017 είναι έτος εκλογικών αναμετρήσεων -την άνοιξη στη Γαλλία και στις αρχές του φθινοπώρου στη Γερμανία- οι οποίες είναι πολύ πιθανό, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, να επιφυλάσσουν εκπλήξεις και ανατροπές. Μάλιστα, τόσο η Άγκελα Μέρκελ όσο και ο Φρανσουά Ολάντ δεν αποκλείεται να οδηγηθούν στην πολιτική τους συνταξιοδότηση, καθώς δυσκολεύονται ολοένα περισσότερο να αντεπεξέλθουν στις πιέσεις που δέχονται.

Αλλά και στην Ιταλία, παρά το γεγονός ότι τυπικά οι κάλπες μπορούν να στηθούν τον Μάιο του 2018, είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν και κατά πόσο ο Ματέο Ρέντσι -ο μοναδικός μη εκλεγμένος πρωθυπουργός σε χώρα της Ε.Ε…- θα φτάσει αλώβητος μέχρι εκείνο το σημείο, μιας και το πρέσινγκ που δέχεται αφενός από την αντιπολίτευση και, αφετέρου, από την κατάσταση στην οικονομία και ειδικά τον τραπεζικό κλάδο, τείνει να γίνει ασφυκτικό. Όσο για την Ισπανία, ενάμιση μήνα μετά τη δεύτερη διαδοχική εκλογική αναμέτρηση, το αδιέξοδο στον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας παραμένει και τα σενάρια νέων εκλογών βρίσκονται ξανά στο προσκήνιο -αφήστε δε που ακόμη και αν σχηματιστεί κυβέρνηση, θα είναι μειοψηφική και διόλου σταθερή.

Προφανώς δε, η πολιτική αβεβαιότητα που επικρατεί στους «4» επηρρεάζει και την εικόνα της Ε.Ε., η οποία βρίσκεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, με συσσωρευμένα σύνεφα στον ουρανό της: Brexit, προσφυγικό, τρομοκρατία, πόλεμος, φυγόκεντρες τάσεις, κοινωνική δυσφορία και, φυσικά, αναιμικές οικονομικές επιδόσεις. Εκρηκτικό μείγμα, αναμφισβήτητα…

Γερμανία
Ώρα για αποκαθήλωση;

Εξαιρετικά δυσοίωνη για την Άγκελα Μέρκελ ήταν η δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε για το κρατικό δίκτυο ARD. Σύμφωνα με τα ευρήματά της, το ποσοστό των Γερμανών που έχουν θετική γνώμη για την πολιτική της βρίσκεται στο 47%, το οποίο είναι χαμηλότερο κατά 12 μονάδες σε σχέση με τον Ιούλιο και το δεύτερο χειρότερο στη διάρκεια της τρίτης θητείας της στην Καγκελαρία.

Καθοριστικό ρόλο έχουν παίξει δύο στοιχεία τα οποία, στη συλλογική συνείδηση των Γερμανών, συνδέονται άμεσα: η προσφυγική κρίση και οι τρομοκρατικές επιθέσεις που έχουν σημειωθεί εσχάτως. Γι’ αυτό, άλλωστε, κερδισμένοι εμφανίζονται όχι μόνο η Εναλλακτική για τη Γερμανία, αλλά και ο ηγέτης των σκληρών Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών, Χορστ Ζέεχοφερ, το ποσοσό του οποίου έχει εκτιναχθεί κατά 11% και φτάνει το 44%, απειλώντας τη Μέρκελ.

Γαλλία
Στον δρόμο της ήττας

Οριστικά «καμένο» πρέπει να θεωρείται για τη Γαλλία και το κυβερνών κόμμα των Σοσιαλιστών το χαρτί του Φρανσουά Ολάντ.

Από τη μία η αντιλαϊκή μεταρρύθμιση στα εργασιακά και η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και, από την άλλη, οι αλλεπάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις και η αδυναμία του κρατικύ μηχανισμού να τις αποτρέψει παρά την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, καθιστούν πολιτική αυτοκτονία οποιαδήποτε σκέψη περί υποψηφιότητας του νυν προέδρου στις εκλογές του επόμενου έτους.

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν περιορίζεται στο πρόσωπο του Ολάντ, αλλά στην αντιμετώπιση της απειλής που ακούει στο όνομα Μαρίν Λεπέν, της επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου που αποτελεί εμβληματική φυσιογνωμία της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς και έχει βάλει πλώρη για το Μέγαρο Ηλυσίων.

Ισπανία
Κυβερνητική αστάθεια

Κυβέρνηση μειοψηφίας ή τρίτη κατά σειρά εκλογική αναμέτρηση; Αυτό είναι το δίλημμα στο οποίο βρίσκεται η Ισπανία, καθώς κανένα από τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης -Σοσιαλιστές, Podemos και Ciudadanos- δεν είναι διατεθειμένο να συνεργαστεί με το Λαϊκό Κόμμα και να αποδεχθεί νέα θητεία του Μαριάνο Ραχόι στην πρωθυπουργία. Το αδιέξοδο συνεχίζεται και τα οικονομικά σύννεφα μαζεύονται.

Ιταλία
Πόσο θα αντέξει ο Ρέντσι;

Τα περίπου 360 δισ. ευρώ των μη εξυπηρετούμενων δανείων αποτελούν νάρκη στα θεμέλια του ιταλικού τραπεζικού συστήματος και μεγάλο πονοκέφαλο για την κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι, ο οποίος καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε ένα επώδυνο μνημόνιο και τη σύγκρουση με το κατεστημένο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Βερολίνου. Καμία από τις δύο εκδοχές δεν είναι εύκολη, όμως, καθώς η δημοτικότητα του Ρέντσι μειώνεται διαρκώς και η αντιπολίτευση, Κίνημα Πέντε Αστέρων και Λίγκα του Βορρά, είναι έτοιμη κυριολεκτικά να τον κατασπαράξει.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ