υπογραφή μιας έκρηξης υπερκαινοφανούς αστέρα. Είναι, μάλιστα, μια «ζωντανή» υπογραφή, καθώς πρόκειται για ζωντανούς μικροοργανισμούς που κατάφεραν να αξιοποιήσουν τα εξωγήινα χημικά στοιχεία.
Οταν ένα γιγαντιαίο άστρο ολοκληρώνει τον κύκλο της ζωής του, με τη μορφή έκρηξης σουπερνόβα, διάφορα υλικά εκτοξεύονται στο διαστρικό χώρο, όπως είναι ισότοπα σιδήρου-60. Το συγκεκριμένο ραδιοϊσότοπο, αξίζει να σημειωθεί, δεν παράγεται με φυσικό τρόπο στη Γη και η παρουσία του παραπέμπει σε κάποια έκρηξη σουπερνόβα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σον Μπίσοπ του Τμήματος Φυσικής του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου, δημοσιεύουν τα συμπεράσματα της έρευνάς τους στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
Οπως αναφέρουν, εντόπισαν άτομα ραδιοϊσοτόπου σιδήρου-60 σε απολιθωμένους νανοκρυστάλλους μαγνητίτη, που είχαν παραχθεί από μικροοργανισμούς σε δείγματα που συνέλεξαν από τον βυθό του Ειρηνικού Ωκεανού.
Με τη χρήση εξελιγμένων μεθόδων ανάλυσης, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι τα εν λόγω ραδιοϊσότοπα, αφού ταξίδεψαν στον Σύμπαν, κατέληξαν στη Γη πριν από 2,2 εκατομμύρια χρόνια.
Αυτή η χρονολόγηση θεωρείται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αφού συμπίπτει με τον μαζικό αφανισμό πολλών ειδών αλλά και με μεταβολή των κλιματικών συνθηκών, δηλαδή, ψύχρανση του κλίματος. Ολα αυτά τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η Γη υπέστη τις συνέπειες μιας έκρηξης σουπερνόβα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Έντυπη
