εξετάζονται οι αιτήσεις τους για άσυλο. Χθες στις 12.30 το μεσημέρι πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι, μετά τη συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας, πραγματοποίησαν επί μία ώρα διαμαρτυρία στον χώρο της ΒΙΑΛ στη Χίο, μπλοκάροντας την είσοδο στους εργαζομένους. Σύμφωνα με την αστυνομία, «δεν επικράτησε ένταση ή συμπλοκές μεταξύ των μεταναστών και της αστυνομίας». Οι πρόσφυγες διαμαρτύρονταν για τη χρονοκαθυστέρηση της διαδικασίας ασύλου. Η ίδια πηγή αναφέρει ότι πολύ συχνά το τελευταίο διάστημα εκδηλώνονται διαμαρτυρίες στη Χίο είτε για τις αιτήσεις είτε για το φαγητό και τις συνθήκες φιλοξενίας στον χώρο. Εξάλλου παραμένουν σε αυτόν 2.932 άτομα, όταν η δυναμικότητά του αγγίζει μόλις τις 1.100 θέσεις. Συνολικότερα, στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου παραμένουν 9.991 πρόσφυγες, ενώ σημειώθηκαν 76 νέες αφίξεις κατά το τελευταίο 24ωρο.
Δύο πορείες και συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν μέσα σε μία εβδομάδα, με τους φορείς τους να διεκδικούν φωνή και να εισακουστούν τόσο από τους τοπικούς αρμοδίους όσο και κεντρικότερα, αφού το μόνο που ακούν, όπως λένε, από τους ιθύνοντες της Λέσβου είναι «κάντε υπομονή».
Πρώτοι πραγματοποίησαν πορεία από το Ανοιχτό Κέντρο Φιλοξενίας του Δήμου Λέσβου στον Καρά – Τεπέ οι Γιαζίντι, στις 3 Αυγούστου, επέτειος δύο χρόνων από τη γενοκτονία που υπέστη ο λαός τους από τον ISIS. «Μόνο τέσσερις οικογένειες από το χωριό του Σεΐφ κατάφεραν να ξεφύγουν από τη μανία των τζιχαντιστών και να κρυφτούν στα γύρω βουνά. Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι ανύπαντρες Γιαζίντι πωλήθηκαν στους Αραβες έναντι 150 δολαρίων, ενώ πολλές βιάστηκαν και δολοφονήθηκαν, και άλλες έχουν απαχθεί», είπε στην «Κ» η Κολομβιανή Ιστορικός Τέχνης Ανχελα Μαρία Αρμπαλαές, που δουλεύει εθελοντικά στον Καρά – Τεπέ. Μάλιστα, η κόρη της βρισκόταν στη συγκέντρωση και έπαιξε βιολί στη μνήμη των αδικοχαμένων θυμάτων. Εξήντα τέσσερις Γιαζίντι βρίσκονται στον Καρά – Τεπέ εδώ και πέντε μήνες. Ο Τεό Κεράν είναι 28 χρόνων και κατάγεται από το χωριό Siba Sherk Kheder, βόρεια του Ιράκ. «Εγκατέλειψα το χωριό μου το 2014, όταν περίπου 3.000 Γιαζίντι δολοφονήθηκαν. Εμεινα στα βουνά για εννιά μέρες. Είδα μικρά παιδιά να πεθαίνουν γιατί δεν υπήρχε ούτε φαγητό, ούτε νερό» λέει στην «Κ», ελπίζοντας να εξεταστεί το αίτημά του για άσυλο και σύντομα να μεταβεί με την οικογένειά του στη Γερμανία. Η γυναίκα του Ντέρα ξέσπασε σε κλάματα, καθώς μιλούσε στην «Κ» για τους μαζικούς φόνους που αντίκρισε, καθώς και τις εικόνες σκληρότητας, στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τη γενοκτονία.
«Πολιτικοί πρόσφυγες»
Το απόγευμα της Δευτέρας, 100 πρόσφυγες από την Ερυθραία και την Αιθιοπία έφυγαν από το hot spot της Μόριας και διέσχισαν με τα πόδια πάνω από 10 χλμ. με πρόχειρα πλακάτ για να καταλήξουν στην πλατεία Σαπφούς. Περίπου 150 πρόσφυγες από τις δύο χώρες μένουν στη Μόρια. Ο Σεμίρ Μαντάν, 26 χρόνων, ανέφερε στην «Κ»: «Βρίσκομαι εδώ και 5 μήνες στη Λέσβο. Σέβομαι τη φιλοξενία όλων. Ομως θέλω να φύγω. Είμαστε πολιτικοί πρόσφυγες, αναγνωρισμένοι από την Ε.Ε. Δεν μας έχουν καλέσει ακόμα ούτε για συνέντευξη, γιατί έχουν προτεραιότητα οι Σύροι και δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε». Για τις συνθήκες στη χώρα του λέει: «Υπάρχει πόλεμος μεταξύ Ερυθραίας και Αιθιοπίας. Μας στρατολογούν υποχρεωτικά και ισόβια για να πολεμήσουμε. Είμαι πρωτοετής και δεν έχω την ευκαιρία να σπουδάσω, θέλω να φύγω». Μάλιστα εξήγησε και το καθεστώς στην Ερυθραία: «Εχει επ’ αόριστον τον ίδιο πρόεδρο. Μετά τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για ανεξαρτησία της χώρας, το 1993, η προσωρινή Βουλή εξέλεξε πρόεδρο τον Ισάιας Αφεγουέρκι. Το Σύνταγμα του 1997 δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή, παρότι επικυρώθηκε, και οι εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για το 2001 αναβλήθηκαν επ’ αόριστον. Αυτό είναι δικτατορία».
Η Γιο Μπέιντ, 30 χρόνων, βρίσκεται στη Λέσβο 4 μήνες: «Περιμένουμε τη νόμιμη διαδικασία και μας λένε να είμαστε υπομονετικοί, αλλά δεν μας ενημερώνουν καθόλου. Οι περισσότερες γυναίκες μένουν σε σκηνές στη Μόρια μαζί με τα παιδιά τους».
