Ο Αχμέντ και ο Αμίρ, ανήλικοι Γεζίντι, ζούσαν μια φυσιολογική ζωή με την οικογένειά τους στην επαρχία Σιντζάρ του Βόρειου Ιράκ μέχρι και πριν από δύο
Τον Αύγουστο του 2014, το «Ισλαμικό κράτος» επιτέθηκε στο χωριό τους…
Τα δύο αδέλφια κατέληξαν όμηροι στα χέρια των τρομοκρατών. O εφιάλτης τους διήρκεσε πάνω από εννέα μήνες.
Στην πρώτη διαλογή, οι στρατολόγοι του «Ι.Κ.» τους έκριναν αξιόμαχους. Και κάπως έτσι, μαζί με άλλα 200 παιδιά, μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εκπαίδευσης, λίγο έξω από τη Μοσούλη.
Τα πρωινά, πριν από την ανατολή, προσεύχονταν στον Αλλάχ.
Αμέσως μετά άρχιζε η βασική εκπαίδευση για τα παιδιά-μαχητές του «Ι.Κ.», γνωστά και ως «τα λιονταράκια του “Χαλιφάτου”»: πώς να συναρμολογούν ένα Καλάσνικοφ, πώς να φτιάχνουν βόμβες, να αποκεφαλίζουν «άπιστους» και να πυροδοτούν τα εκρηκτικά σε γιλέκα αυτοκτονίας.
Συχνά, δίκην σκληραγώγησης, οι εκπαιδευτές τούς χτυπούσαν με ραβδιά και τους κλοτσούσαν στο στομάχι.
Με τη βία στην αρχή, τους έδιναν και χάπια. «Οταν τα καταπίναμε, όλα άλλαζαν» λέει ο Αμίρ στην Κατρίν Κουντζ του περιοδικού «Der Spiegel». «Πιστεύαμε όλα όσα μας έλεγαν».
Επειτα από λίγο καιρό, τους έδωσαν μαύρες στολές και τους έστειλαν στην πρώτη γραμμή, για να αποκτήσουν εμπειρία και να δουν τον εχθρό από κοντά: τους Κούρδους του PKK, του μαχητές Πεσμεργκά, τους ίδιους τους Γεζίντι.
Μια μέρα, ένας μαχητής του «Ι.Κ.» αποκεφάλισε μπροστά στα μάτια τους έναν «αιρετικό» ομόθρησκό τους.
«Θα σας σκοτώσουμε εάν δεν αλλαξοπιστήσετε», τους απείλησε. Από εκείνη τη στιγμή, ο Αμίρ σταμάτησε να μιλάει…
Μυθικό θάρρος
Εχοντας ζήσει εννέα μήνες αυτήν την κόλαση, τα δύο αδέλφια βρήκαν τελικά το κουράγιο να δραπετεύσουν.
Μαζί με άλλα δύο ανήλικα το έβαλαν στα πόδια μια νύχτα, την ώρα που ο φρουρός είχε στραμμένη αλλού την προσοχή του.
Ταξίδεψαν εννέα μέρες -το πρωί ύπνος κάτω από θάμνους και το βράδυ πεζοπορία- μέχρι που συνάντησαν μία ομάδα Κούρδων Πεσμεργκά.
Τώρα, κάτω από μία τέντα στον προσφυγικό καταυλισμό στο Ντχουκ του Βόρειου Ιράκ, η μάνα τους πασχίζει, σχεδόν μάταια, να τα βοηθήσει να ξαναβρούν τη χαμένη τους παιδικότητα.
Μπροστά στον κυκεώνα των προβλημάτων στους προσφυγικούς καταυλισμούς, η υποστήριξη είναι ελάχιστη για παιδιά σαν τον Αχμέντ και τον Αμίρ.
Προσώρας, οι οργανώσεις αρωγής συλλέγουν διαρκώς στοιχεία, με την ελπίδα ότι σύντομα θα καταρτιστεί ένα κατάλληλο πρόγραμμα.
«Οι αρχές πάντως έχουν αρκετά στοιχεία στα χέρια τους για τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού από μέλη του “Ι.Κ.”» λέει στο «Der Spiegel» ο Μίρζα Ντινάγι, ιδρυτής της οργάνωσης Air Bridge Iraq, με έδρα τη Γερμανία.
Στα ελεγχόμενα από το «Ι.Κ.» εδάφη υπολογίζεται ότι υπάρχουν σήμερα περισσότερες από 31.000 έγκυες, κυοφορώντας μελλοντικούς μαχητές της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Ειδικοί εκτιμούν ότι τα ενεργά «λιονταράκια του “Χαλιφάτου”» ξεπερνούν αυτή τη στιγμή τους 1.500 ανήλικους στα ιρακινά και τα συριακά εδάφη.
Ορισμένα από αυτά είναι παιδιά των εξτρεμιστών. Αλλα κατέφθασαν στα εδάφη του «Ι.Κ.» από το εξωτερικό μαζί με τους τζιχαντιστές γονείς τους.
Πολλά είναι ορφανά, αρκετά από τα οποία στρατολογήθηκαν από το «Ι.Κ.».
Αλλα είναι θύματα απαγωγής, όπως ο Αχμέντ και ο Αμίρ ή ο 11χρονος ομόθρησκός τους Ουάχαντ.
Επειδή κρίθηκε αδύναμος, ο μικρός Γεζίντι δεν έγινε «λιονταράκι» του «Ι.Κ.».
Μεταφέρθηκε από τους εξτρεμιστές σε ένα σχολείο των τζιχαντιστών στο Ταλ Αφάρ της ιρακινής επαρχίας Νινευή για να μελετήσει το Κοράνι.
Τον κλείδωσαν με άλλους 34 συνομήλικούς του σε ένα δωμάτιο για 20 μήνες, στη διάρκεια των οποίων τους ξυπνούσε κάθε πρωί, με την αυγή, για προσευχή μια γυναίκα.
Στη συνέχεια, το πρόγραμμα περιελάμβανε 7 ώρες μελέτης του Κορανίου.
Τους μάθαιναν αριθμητική, μετρώντας τανκς στις εικόνες των βιβλίων.
Η πλύση εγκεφάλου συνεχιζόταν με προβολές βίντεο βίας. Εκαναν πρακτική στους αποκεφαλισμούς με ξανθές κούκλες που φόραγαν πορτοκαλί στολές -όπως αυτές των ετοιμοθάνατων στα βίντεο του «I.K.».
Με μια νέα εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα, μάθαιναν τραγούδια με στίχους υπέρ της Τζιχάντ, του «Ιερού Πολέμου».
«Εάν είστε καλά παιδιά, θα σας αφήσουμε να δείτε τις μανάδες σας» ήταν η ψεύτικη υπόσχεση που άκουγαν συχνά για να βελτιώνουν τις επιδόσεις τους.
Συν τω χρόνω, τα παιδιά έπαψαν να ελπίζουν…
Κάποια ημέρα, ο Ουάχαντ κατάφερε τελικά κι αυτός να δραπετεύσει. Σήμερα ζει μαζί με τον θείο του στον ίδιο προσφυγικό καταυλισμό με τον Αχμέντ και τον Αμίρ.
Τραυματισμένος βαθιά από τη σοκαριστική εμπειρία, σήμερα πλέον δεν μιλά, παρά ψελλίζει.
Ψυχολόγοι στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας στο Ντοχούκ προσπαθούν να βοηθήσουν παιδιά σαν τον Ουάχαντ.
Οι περισσότεροι από τους ανήλικους ασθενείς πάσχουν από κατάθλιψη.
Αρκετοί, ακόμη και κάτω των 10 ετών, έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν.
Ψυχικά τραύματα
ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠO ΑΠΟ βίντεο ΤΟΥ «Ι.Κ.» |
Κάποιων οι συμπεριφορές παραμένουν επικίνδυνες.
Ενας 4χρονος, αναφέρουν οι ψυχίατροι, έσβησε ένα τσιγάρο στο μπράτσο της 6χρονης αδελφής του κι επιχείρησε να περάσει ένα σχοινί γύρω από τον λαιμό της.
Ενα 5χρονο αγόρι ακόμη ξυπνά τη μάνα του μες στο σκοτάδι για προσευχή.
Συχνά στις ζωγραφιές τους τα παιδιά που έζησαν στο κολαστήριο του «Ι.Κ.» σκιτσάρουν τους εαυτούς τους με μεγάλα μάτια και μικρά στόματα.
Εκατοντάδες συνομήλικοί τους συνεχίζουν να ζουν τον εφιάλτη από κοντά.
Τώρα, δε, -όπως καταδεικνύουν πρόσφατα βίντεο του «Ι.Κ.»- χρησιμοποιούνται ολοένα και πιο συχνά ως εργαλεία προπαγάνδας της τρομοκρατικής οργάνωσης στα ΜΜΕ.
Πρόκειται για μια τάση με αυξητικούς ρυθμούς από το 2015, παρατηρεί η βρετανική οργάνωση Quilliam Foundation, καθώς το «Ι.Κ.» επιχειρεί να δείξει ότι διατηρεί την απήχηση και τη δύναμή του, παρά τις μαζικές απώλειες εδαφών στο Ιράκ και τη Συρία.
Το αποτέλεσμα είναι να πολλαπλασιάζονται τα ντοκουμέντα με πράξεις βαρβαρότητας από ανηλίκους, ακόμη και σε βίντεο με αποκεφαλισμούς αιχμαλώτων του «Ι.Κ.».
«To “Ισλαμικό κράτος” ενσωματώνει τα παιδιά στο έργο του με τέτοιο τρόπο που θυμίζει περισσότερο κράτος, παρά μη κρατική οντότητα» παρατηρεί στο CNN ο Τσάρλι Γουίντερ, αναλυτής και συντάκτης σχετικής πρόσφατης μελέτης του «CTC Sentinel», ινστιτούτου της Αμερικανικής Στρατιωτικής Ακαδημίας.
«Δεν πρόκειται απλά για στρατολόγηση παιδιών και την άμεση χρήση τους στα πεδία των μαχών» επισημαίνει. «Τα μαζεύει, τα κατηχεί, τα εκπαιδεύει, δαπανά πολύ χρόνο “ποτίζοντάς” τα με την τζιχαντιστική ιδεολογία. Εχει μακροπρόθεσμο σκοπό».
