Είναι το πρώτο Υπουργικό μετά τις διακοπές του καλοκαιριού, στη διάρκεια των οποίων, οι υπουργοί έπρεπε να αναζητήσουν και ιδέες για το πώς η χώρα θα διαμορφώσει τη σχέση της με την ΕΕ μετά το Brexit.
Για πολλούς στην ΕΕ, η κατάσταση δεν βρίσκεται στο πριν. Παρότι έδωσαν χρόνο στη Μέι για να διαμορφώσει τις διαπραγματευτικές της θέσεις προτού κηρυχθεί επίσημα η έναρξη της διαδικασίας αποχώρησης, αδημονούν το Λονδίνο να αρχίσει τις συνομιλίες και να τερματίσει την αβεβαιότητα, η οποία όπως τονίζουν πλήττει τις επενδύσεις.
Η Μέι είχε αναθέσει «σε όλους τους υπουργούς να εντοπίσουν τις ευκαιρίες στους τομείς αρμοδιότητάς τους» κατά τη διάρκεια των διακοπών, υπενθύμισε μια κυβερνητική εκπρόσωπος, και σήμερα «η νέα ομάδα θα της παρουσιάσει τις προτάσεις της και θα συζητηθούν τα επόμενα βήματα της διαπραγμάτευσης».
«Όταν η πρωθυπουργός λαμβάνει μια απόφαση περιμένει από το Yπουργικό της Συμβούλιο να την εφαρμόσει» πρόσθεσε η εκπρόσωπος.
Η Μέι έχει πει ότι δεν θα ενεργοποιήσει το Άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας -το οποίο προβλέπει την αποχώρηση ενός κράτους μέλους από την ΕΕ- πριν εξασφαλίσει ότι θα είναι σε θέση να επιτύχει την καλύτερη δυνατή συμφωνία για τη Βρετανία.
Η πρώην υπουργός Εσωτερικών, την οποία ένας συνεργάτης του Κάμερον χαρακτήριζε «ανυπότακτη», θα ζητήσει την άποψη της Βουλής των Κοινοτήτων, παρότι τυπικά δεν χρειάζεται την έγκρισή της.
Ο υπουργός Οικονομικών, Φίλιπ Χάμοντ, πιστεύει πως η πρόσβαση της Βρετανίας στην ενιαία αγορά πρέπει να διατηρηθεί «κατά τομείς», διότι επιθυμεί μια ευνοϊκή ρύθμιση για τον χρηματοοικονομικό τομέα, σύμφωνα με την εφημερίδα Telegraph.
Το υπουργείο Οικονομικών απέφυγε να σχολιάσει το δημοσίευμα, ωστόσο το ζήτημα είναι ανάμεσα σε αυτά που προκαλούν τις εντονότερες αντεγκλήσεις.
Εναντίον αυτής της θέσης είναι ο λεγόμενος υπουργός Brexit Ντέιβιντ Ντέιβις και ο υπουργός Εμπορίου Λίαμ Φοξ, που θεωρούν ότι το Λονδίνο θα είναι σε θέση να περιορίσει τη μετανάστευση μόνο εάν αποχωρήσει εντελώς από την ενιαία αγορά.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ φάνηκε να επιβεβαιώνει τη θέση αυτή, με τη θέση του ότι η Βρετανία δεν μπορεί να μείνει εντός της ενιαίας αγοράς, εάν δεν τηρεί τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες της -συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της κίνησης των προσώπων.
