Σήμα κινδύνου προς το G20 για το περιβάλλον εκπέμπουν 130 επενδυτές

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΟΣΜΑ

«Σήμα κινδύνου» για το περιβάλλον εκπέμπει στις χώρες του G20 και ειδικά στη Γερμανία που αναλαμβάνει την προεδρία της ομάδας το επόμενο έτος ομάδα 130 επενδυτών με υπό διαχείριση κεφάλαια ύψους 13 τρισ. δολαρίων, ζητώντας να

Σε επιστολή που συνυπογράφουν, ενόψει της συνάντησης των ηγετών των είκοσι πλουσιότερων ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών του πλανήτη στις 4 & 5 Σεπτεμβρίου στην Κίνα, οι 130 θεσμικοί επενδυτές τονίζουν πως οι χώρες που επικύρωσαν νωρίς τη συμφωνία θα επωφεληθούν από βεβαιότητα στις πολιτικές και θα προσελκύσουν επενδύσεις σε τεχνολογία χαμηλών επιπέδων άνθρακα.

Κυρίως, όμως, ζητούν ισχυρή τιμολόγηση στον άνθρακα, καθώς και ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που θα ενθαρρύνει την αποδοτικότητα της ενέργειας και τις ανανεώσιμες πηγές, ενώ επισημαίνουν την αναγκαιότητα για την ανάπτυξη σχεδίων για τη σταδιακή απόσυρση από τα ορυκτά καύσιμα.

«Οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να εξαναγκάσουν τις εταιρείες να αποκαλύψουν πώς η κλιματική αλλαγή και οι σχετικές πολιτικές θα επηρεάσουν τα οικονομικά τους αποτελέσματα» σημειώνουν χαρακτηριστικά.

«Επομένως οι επενδυτές ρωτούν τις εταιρείες: Πείτε μας τι σημαίνει για την επιχείρησή σας η εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού, ώστε να τιμολογήσουμε αυτό τον κίνδυνο και να επενδύσουμε αναλόγως» ανέφερε στον Guardian η Έμμα Χερντ, διευθύνουσα σύμβουλος του Investor Group on Climate Change (IGCC), ενός από τους έξι οργανισμούς που εκπροσωπούν τους 130 επενδυτές στην επιστολή.

Η Χέρντ τόνισε, μάλιστα, ότι όχι μόνο θα πρέπει να απαιτηθούν τακτικές αναφορές, αλλά αυτές οι αναφορές θα πρέπει να κινούνται βάσει προτύπων ώστε οι επενδυτές να μπορούν να συγκρίνουν μεταξύ εταιρειών και βιομηχανιών για να αποφασίσουν που θα διοχετεύσουν κονδύλια από τα 13 τρισ. δολάρια που ελέγχουν.

Τον περασμένο Δεκέμβριο 196 έθνη συμφώνησαν σε ένα κοινό σχέδιο δράσης, που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής των ορυκτών καυσίμων. Κύριος στόχος του σχεδίου είναι ο περιορισμός των αερίων του θερμοκηπίου και της επακόλουθης αύξησης της θερμοκρασίας σε πολλές περιοχές του πλανήτη.

Κοινός αγώνας
Μετά από μία εικοσαετία αδιέξοδων συναντήσεων, οι εκπρόσωποι των χωρών που έστειλαν αντιπροσωπείες στο Παρίσι, στη σύνοδο της Σύμβασης-Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, έδωσαν τελικά τα χέρια για μια συμφωνία που «ενώνει» για πρώτη φορά πλούσιες χώρες, αναπτυσσόμενες οικονομίες αλλά και φτωχά κράτη σε έναν κοινό αγώνα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Η συμφωνία έθεσε ξεκάθαρους στόχους και καθόρισε αρκετά από τα μέσα που θα αξιοποιηθούν για να επιτευχθούν οι στόχοι. Όρισε ως κοινό, δεσμευτικό στόχο όλων των κρατών που συμμετέχουν στη σύμβαση-πλαίσιο τη διατήρηση της μέσης θερμοκρασίας στον πλανήτη σε λιγότερο από 2 βαθμούς Κελσίου παραπάνω σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία της προβιομηχανικής εποχής.

Επιπλέον, συμφωνήθηκε ότι θα γίνει προσπάθεια να μειωθεί ακόμη περισσότερο η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, ώστε να μην ξεπεράσει ούτε τον 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο.

Η συμφωνία περιέχει δεσμεύσεις που αφορούν το σύνολο των κρατών-μελών, αλλά δεν εξειδικεύει υποχρεώσεις για κάθε κράτος χωριστά. Προβλέπει, όμως, μια διαδικασία καθορισμού εθνικών στόχων, οι οποίοι δεν μπορούν να υπολείπονται αυτών που ισχύουν σήμερα.

Η σημασία της έγκειται και στο ότι, δεν κατηγοριοποιεί μόνο τις δράσεις που πρέπει να αναληφθούν ή να ενταθούν σε σχέση με την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου, αλλά αναγνωρίζει ταυτοχρόνως προβλήματα και δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα αναπτυσσόμενα και τα ελάχιστα ανεπτυγμένα κράτη.

Τα ανεπτυγμένα κράτη δεσμεύθηκαν ότι θα παραμείνουν στην πρωτοπορία της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής

Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι στα ανεπτυγμένα κράτη περιλαμβάνονται και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και η Κίνα – που είχαν αποχωρήσει ή δεν συμμετείχαν, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, στο Πρωτόκολλο του Κιότο.

Με τη συμφωνία καθιερώνεται ένα σύστημα διαφάνειας στον καθορισμό στόχων και στον έλεγχο για την επίτευξή τους, με αποτέλεσμα να καθίσταται πλέον σαφές ποιο κράτος επιτελεί τον ρόλο που του αναλογεί στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και ποιο όχι.

Το πιο θετικό, ίσως, στοιχείο της Συμφωνίας του Παρισιού είναι η αναγνώριση του ρόλου που μπορεί να παίξει η τεχνολογία στην κλιματική αλλαγή. Η αξιοποίηση των εναλλακτικών, ήπιων μορφών ενέργειας, η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων ή η ελαχιστοποίηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, όλα αυτά αποτελούν δείκτες της πραγματικής προόδου της ανθρωπότητας.

Στα μάτια, ωστόσο, των επενδυτών που κινούν τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας οι εταιρείες δεν κάνουν ακόμα αρκετά προς την κατεύθυνση αυτή, γι’ αυτό και ζητούν από τις αρμόδιες αρχές ανάληψη πρωτοβουλιών. Η συζήτηση μάλιστα αναμένεται να «φουντώσει» σε λίγες μέρες στη νέα συνάντηση του G20 στην Κίνα.

Αξίζει, πάντως, να υπογραμμιστεί η πρόσφατη δράση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων που ανακοίνωσε επένδυση ύψους έως και 62 εκατ. ευρώ σε ένα ταμείο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Η ΕΤΕπ έχει στόχο να διαθέτει το ένα τέταρτο των δανείων της προς την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και για το λόγο αυτό διαθέτει τα σχετικά κεφάλαια αιολικής και ηλιακής ενέργειας μέσω της ελβετικής επενδυτικής εταιρείας SUSI.

Η ελβετική εταιρεία έχει μέχρι στιγμής χρηματοδοτήσει έργα καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 170 μεγαβάτ, σε πέντε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Επίτροπος της Ε.Ε. για το κλίμα, Μιγκέλ Αρίας Κανιέτε, χαιρέτισε τη συμφωνία ως «ένα παράδειγμα τοπικής δέσμευσης για τη μετατροπή του ενεργειακού συστήματος».

Επενδύσεις
Η συμφωνία αποτελεί μέρος ενός πανευρωπαϊκού προγράμματος επενδύσεων, το οποίο έχει ως στόχο να διαθέσει 315 δισ. ευρώ από δημόσια και ιδιωτικά κεφάλαια μέσα σε τρία χρόνια.

Το έργο αποτελεί προσωπικό στοίχημα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, με σκοπό την ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων, των ερευνητικών και ψηφιακών επιχειρήσεων, καθώς και της ενέργειας.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που ανακοινώθηκαν, ο στόχος έχει εκπληρωθεί κατά περισσότερο από το ένα τρίτο, με 20 δισ. ευρώ δημόσιου δανεισμού και σχεδόν 100 δισ. δανεισμού από τον ιδιωτικό τομέα να έχουν διατεθεί.

Από αυτά, τα 4 δισ. κονδυλίων της Ε.Ε. έχουν διατεθεί στον τομέα της ενέργειας, απέχοντας όμως κατά πολύ από τα 2 τρισ. που η Κομισιόν εκτιμά ότι απαιτούνται για τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, την ενεργειακή αποδοτικότητα και την καθαρή ενέργεια ως το 2030…

«Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων», δήλωσε από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος της ΕΤΕπ, Πιμ φαν Μπάλεκομ.

Ωστόσο, οι εγκεκριμένες προτάσεις δεν αφορούν όλες χαμηλές εκπομπές άνθρακα. Για παράδειγμα φέτος το καλοκαίρι, η ΕΤΕπ έχει διαθέσει σχεδόν 80 εκατ. ευρώ σε ένα έργο αυτοκινητοδρόμου στην Ολλανδία και 50 εκατ. ευρώ για την αναβάθμιση ενός γαλλικού χαλυβουργείου.

Εντούτοις, τέτοια έργα όχι μόνο δεν ευνοούν τους κλιματικούς στόχους, αλλά προσελκύουν επίσης 40% λιγότερες ιδιωτικές επενδύσεις για κάθε δημόσιο ευρώ που επενδύεται, σε σύγκριση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα στοιχεία που συγκέντρωσε το Bloomberg New Energy Finance, βάσει των οποίων το 2015 ήταν έτος-ρεκόρ για τις επενδύσεις σε ήπιες μορφές ενέργειας. Αυτές προσέλκυσαν 348,5 δισ. δολάρια, ποσό πρωτοφανές για τα δεδομένα.

Παρά το γεγονός πως η Γηραιά Ήπειρος κάποτε βρισκόταν στην πρωτοπορία όσον αφορά τις δαπάνες στις νέες μορφές ενέργειας, εξαιτίας της στασιμότητας της οικονομίας της, είδε τις επενδύσεις να περιστέλλονται.

Το 2015, η Ευρώπη εμφάνισε τις χαμηλότερες επενδύσεις στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας από το 2006 και μετά. Είναι ενδιαφέρον, κατά την εξέλιξη των πραγμάτων, το ότι η Κίνα έχει αναλάβει να αντικαταστήσει την Ευρώπη ως η νέα κολοσσιαία δύναμη, η οποία θα προωθήσει στο μέλλον την «πράσινη» ενέργεια.

Πέρυσι διέθεσε κεφάλαια-ρεκόρ της τάξεως των 11 δισ. δολαρίων για την κατασκευή και ανάπτυξη υποδομών ανανεώσιμων μορφών ενέργειας. Το ποσό αυτό είναι κατά 17% υψηλότερο από το αντίστοιχο του 2014 και σχεδόν ισοδύναμο με όσα κεφάλαια διέθεσαν για τον σκοπό αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη από κοινού.

Fed
Ειδικά στις ΗΠΑ οι δαπάνες αυξήθηκαν 7,5% το 2015 σε σύγκριση με το 2014 και ανήλθαν σε 56 δισ. δολάρια. Τα εν λόγω κεφάλαια είναι και τα περισσότερα από το 2011, χρονιά κατά την οποία η δέσμη μέτρων για τόνωση της ρευστότητας από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) είχε πλέον φθάσει στα ανώτατα επίπεδά της.

Στο εξάμηνο του 2016 οι επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια υποχώρησαν κατά 23% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι, κυρίως λόγω του «φρένου» που πάτησε η Κίνα στο συγκεκριμένο πεδίο (-34% στα 33,7 δισ. δολάρια), με αποτέλεσμα να καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο να σπάσει το ρεκόρ που σημειώθηκε το 2015.

Γεγονός που δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό το «καμπανάκι» των 130 θεσμικών επενδυτών…