Από τον Χάρη Φλουδόπουλο
Αποφασισμένος να τραβήξει μέχρι τέλους το σχοινί της αντιπαράθεσης με τηSocar εμφανίζεται ο υπουργός ενέργειας Π. Σκουρλέτης, ο οποίος βρίσκεται
πίσω από το διαφαινόμενο ναυάγιο της πώλησης του 66% του ΔΕΣΦΑ στην ενεργειακή εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν. Όπως χαρακτηριστικά αποκαλύπτει σε αποκλειστικές δηλώσεις του στο “Κεφάλαιο” ο ισχυρός άνδρας της Socar Greece, Anar Mammadov, ούτε το υπουργείο Ενέργειας αλλά ούτε και το ΤΑΙΠΕΔ έχουν μέχρι στιγμής επικοινωνήσει με την πλευρά των ξένων επενδυτών μετά την πρόσφατη τροπολογία Σκουρλέτη, μέσω της οποίας αλλάζουν τα δεδομένα για τα έσοδα του διαχειριστή του συστήματος φυσικού αερίου.
Ο ίδιος ο κ. Mammadov, ο οποίος ως γνωστόν έχει αναχωρήσει από την Ελλάδα, ενόψει του διαφαινόμενου κλεισίματος των γραφείων της εταιρείας, τονίζει ότι η πλευρά των επενδυτών προσβλέπει σε πρωτοβουλία της κυβέρνησης για λύση. “Δεν έχουμε λάβει καμία πρόταση από την ελληνική πλευρά, θα ήμασταν ευτυχείς να δούμε κάποια εναλλακτική, αλλά δεν πρόκειται εμείςνα αναλάβουμε πρωτοβουλία”, τονίζει.
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι όχι μόνο η τροπολογία του ΥΠΕΝ κατατέθηκε -σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η πλευρά των Αζέρων- μονομερώς, αλλά επιπλέον το διαφαινόμενο διαζύγιο γίνεται σε συγκρουσιακό κλίμα, όπως δείχνουν και οι αλλεπάλληλες δηλώσεις Σκουρλέτη, επιδεινώνοντας το ήδη αρνητικό κλίμα.
Λύση στο “και 5”
Βεβαίως τα δεδομένα θα μπορούσαν, κάτω από το βάρος των οικονομικών και γεωπολιτικών προεκτάσεων ενός ναυαγίου, να διαφοροποιηθούν και η πώληση να έχει αίσιο τέλος. Ποιo θα μπορούσε να είναι ένα σχέδιο απεμπλοκής; Όπως σημειώνουν κύκλοι της αγοράς, το πρόβλημα που έχει ανακύψει επηρεάζει την αποτίμηση της αξίας της εταιρείας και, επομένως, το ζητούμενο από πλευράς Αζέρων θα ήταν να υπάρξει μια ανάλογη προσαρμογή και στο τίμημα.
Βεβαίως, κάτι τέτοιο νομικά δεν είναι εφικτό, καθώς τα 400 εκατ. ευρώ προσφέρθηκαν στο πλαίσιο διεθνούς διαγωνισμού και κατά συνέπεια οποιαδήποτε διαφοροποίηση του ποσού πιθανότατα θα οδηγούσε σε προσφυγές. Ωστόσο, εάν υπήρχε διάθεση από πλευράς της κυβέρνησης να ολοκληρωθεί η συμφωνία, τότε θα μπορούσε να υπάρξει μια άλλη φόρμουλα αποζημίωσης.
Plan b
Όλα αυτά αποτελούν μια θεωρητική συζήτηση, αφού, όπως έδειξαν και οι τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις Σκουρλέτη, η κυβέρνηση εμφανίζεται να μην επιθυμεί την ολοκλήρωση του deal, αλλά τον επανακαθορισμό της αποκρατικοποίησης, με plan b διάθεσης μειοψηφικού ποσοστού σε στρατηγικό επενδυτή και διατήρηση της μετοχικής πλειοψηφίας από το Δημόσιο κατά το πρότυπο της πώλησης του 24% του ΑΔΜΗΕ.
Εφόσον προχωρήσει ένα τέτοιο σενάριο, βεβαίως, η πιθανότερη εξέλιξη είναι να οδηγηθούμε εκ νέου σε αδιέξοδο: με την τροπολογία Σκουρλέτη, πλέον η περιουσία της εταιρείας έχει μειωθεί και επομένως οποιαδήποτε ανεξάρτητη εκτίμηση θα “ψαλιδίσει” το προσδοκώμενο έσοδο από την πώληση.
Εάν, για παράδειγμα, με βάση την προσφορά των Αζέρων, μια πώληση του 24% του ΔΕΣΦΑ θα απέφερε ένα ποσό της τάξης των 145 εκατ. ευρώ, πλέον, με τα νέα δεδομένα το ποσό μειώνεται σημαντικά, πιθανόν και κάτω από τα 100 εκατ. ευρώ.
Εκτός όμως από το προσδοκώμενο έσοδο που ψαλιδίζεται σημαντικά, ένας νέος διαγωνισμός θα έρθει αντιμέτωπος με την εύλογη επιφύλαξη των διεθνών επενδυτών μετά το φιάσκο με τους Αζέρους. Θυμίζουμε ότι για τον ΔΕΣΦΑ οι ενδιαφερόμενες εταιρείες περιορίζονται εκ των πραγμάτων στις 3-4 ευρωπαϊκές εταιρείες δικτύου, που έχουν συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή.
Οι εταιρείες αυτές (Snam, Fluxys, Gas Natural) έχουν παρακολουθήσει στενά τις εξελίξεις με τη Socar και η εικόνα που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στην αγορά είναι ότι υπάρχει τέτοιο έλλειμμα εμπιστοσύνης που υπό τις παρούσες συνθήκες δεν επιτρέπει τη συμμετοχή σε έναν νέο διαγωνισμό.
capitalgr
