Μία θριαμβευτική μάχη και μία θαρραλέα και πρωτοποριακή ομόφωνα απαλλακτική νομική απόφαση από τις έγκριτες Εφέτες του Τριμελούς Ποινικού Εφετείου Πειραιά , μετά από θετική πρόταση και της αξιόλογης Εισαγγελέως, για χρέη προς το Δημόσιο -ένα από πολλούς θεωρούμενο ως … τυπικό … αδίκημα , μη επιδεχόμενο δήθεν πολλών δυνατοτήτων υπεράσπισης – δείχνει τους δρόμους που θα πρέπει να ακολουθήσει η Ελληνική Δικαιοσύνη, για να αποδίδει δίκαιο, όχι με βάση τα ταμειακά συμφέροντα του Δημοσίου, αλλά με πραγματική συνείδηση δικαίου κι ευθύνης.
Το Ιστορικό της Δίκης:
Θα σας περιγράψω κυρίως χάριν της παιδευτικής αξίας του θέματος τα περιστατικά, που δεν έχουν βγει από σενάριο του Χόλιγουντ… αλλά από την επιχειρηματική κόλαση της Ελλάδας!
Ένας τεχνολογικός όμιλος, καινοτόμος και πρωτοπόρος για την εποχή του (1998) , αξίας τότε 7.000.000.000 δραχμών, που εφάρμοζε κι ανέπτυσσε προϊόντα πληροφορικής αιχμής (τεχνητής ευφυίας, νευρωνικά δίκτυα κλπ) κι ως θα ήταν αυτονόητο σε ένα αξιοκρατικά καθοδηγούμενο κοινωνικοπολιτικό σύστημα , άρχισε να κερδίζει σε μεγάλο ποσοστό διαγωνισμούς του δημοσίου, μπήκε στο μάτι του εμπορικού ανταγωνισμού και των διαπλεκομένων ιδιωτικής και δημόσιας εξουσίας.
Αίφνης προέκυψε έλεγχος του ΣΔΟΕ, που μετά από 7 μήνες παραμονής στην εταιρία (!), όπου δεν βρήκε τίποτα μεμπτό, ανακάλυψε κάποια δήθεν υπερτιμολογημένα παραστατικά (τιμολόγια υπηρεσιών και προϊόντων), που αφορούσαν εκτέλεση προγραμμάτων με υψηλή ενσωματωμένη τεχνολογική γνώση κι υπεραξία. Η διαπίστωση έγινε στηριζόμενη σε μία πραγματογνωμοσύνη βασισμένη στις στοιχειώδεις γνώσεις πληροφορικής ενός επιεικώς αδαούς ως προς την πληροφορική, ο οποίος φέρεται σε 2 ημέρες να έλεγξε και κοστολόγησε προγράμματα υψηλοτάτης πολυπλοκότητας (ένα εξ αυτών με 240.000 γραμμές πηγαίου κώδικα) …!!!
Η εταιρία ελέγχεται , της επιβάλλονται δυσβάσταχτα πρόστιμα, δυσφημείται στην αγορά, χάνει το εξειδικευμένο προσωπικό της, που στρέφεται κι επανδρώνει τον ανταγωνισμό, χάνει σταδιακά ακόμη και τα προγράμματα, που κερδίζει και τα οποία με τη μαγική λέξη “έλεγχος ΣΔΟΕ”, αλλάζουν επίσης μαγικά αποδέκτη, οδηγείται αναπόφευκτα στην πτώχευση!
Οι οικονομικοί δολοφόνοι έχουν όνομα και δυστυχώς υπήρξαν αποτελεσματικοί.
Ιδού πώς η Ελλάδα οδηγήθηκε στην αποβιομηχάνιση κι την αποεμπορικοποίηση , μέσα στα τελευταία 40 χρόνια, επ’ ωφελεία βεβαίως ξένων κι εγχώριων ολιγοπωλίων και μεγάλων διαπλεκομένων συμφερόντων, που έμαθαν να κερδίζουν κι επιπλέουν όχι με κανόνες υγιούς ανάπτυξης κι ανταγωνισμού, αλλά με υπόγειες διαδρομές … πάντα όμως με κυρίαρχες τις επιλογές ανθρώπων, που έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην επικράτηση της εντροπίας στο ανθρώπινο σύστημα!
Τα πρόστιμα βεβαιώνονται στο διευθύνοντα σύμβουλο της πτωχευσάσης εταιρίας, η πτώχευση παύει ελλείψει περιουσίας κι ο σύμβουλος χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Εκτός από μία περιουσία (1/2 της εταιρίας αξίας 3.500.000.000 δρχ) , χάνει το σπίτι του, την υγεία του, την οικογενειακή και προσωπική ευτυχία, ενώ χάνει και τις μάχες των προσφυγών στα διοικητικά δικαστήρια, όπου βεβαίως δεν καλείται και δεν ελέγχεται η αξιοπιστία του αδαούς πραγματογνώμονα.
Το δημόσιο τον κυνηγά με την κατηγορία της απάτης , κακουργηματικού χαρακτήρα, την οποία κερδίζει με μεγάλο αγώνα κι απόφαση, που μπαίνει στην ουσία κι ελέγχει τον πραγματογνώμονα, τον οποίο ξεσκεπάζει ως άσχετο…
Παρά το γεγονός ότι αθωώνεται από την απάτη των εικονικών τιμολογίων κι επιχορηγήσεων από το Δημόσιο για τα έργα που είχε αναλάβει, το δημόσιο συνεχίζει να τον διώκει, αυτή τη φορά για οφειλές προς αυτό ύψους 220.000 ευρώ!
Η Δίκη αυτή δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό από το Τριμελές Ποινικό Εφετείο Πειραιά, όπου πολλοί παράγοντες συνήργησαν για να αποδοθεί δίκαιο και τους τιμώ όλους:
-
Ο κατηγορούμενος κι η επιμονή του να δικαιωθεί, έστω για ηθικούς λόγους.
-
Η σύζυγός του κι οι φίλοι του, που παρά το γεγονός ότι δεν είναι πια ο επιτυχημένος και πλούσιος επιχειρηματίας, εκτιμώντας τον αδαμάντινο χαρακτήρα και μία πλούσια προσωπικότητα, του συμπαραστάθηκαν δεκαετίες στον αγώνα του.
-
Η σύνθεση του Δικαστηρίου, τρεις Δικαστίνες και μία Εισαγγελέας, με νομικές γνώσεις , αλλά κυρίως με διάθεση να συντονιστούν με τις υψηλές δονήσεις της Δικαιοσύνης, οι οποίες έσκυψαν ανθρώπινα στο πρόβλημα, μελέτησαν και δικαίωσαν όλους (!!!) τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς!
-
Η Υπεράσπιση, που πίστεψε στο δίκαιο του αγώνα και του σιωπηλού επί δεκαετίες αιτήματος του κατηγορουμένου για κάθαρση και δικαίωση, το οποίο του όφειλε η κοινωνία ως ελάχιστη ανταπόδοση για την αδικία, που διαπράχθηκε εις βάρος του, μελέτησε και προέβαλλε τα επιχειρήματα, σύμφωνα με τη δική της στρατηγική για τη διεκδίκηση της επιτυχίας του στόχου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει από νομική άποψη η υπόθεση, διότι οι αυτοτελείς νομικοί ισχυρισμοί αφορούσαν ένα συνδυασμό υπερασπιστικών μέσων, από την Αριστοτέλεια Αρχή του ότι Ουδείς Υποχρεούται στα Αδύνατα και την Κατάσταση Ανάγκης, έως την εφαρμογή αρχών του Διεθνούς Δικαίου και Νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα οποία συνδυαστικά άνοιξαν έναν νέο νομολογιακό δρόμο αντιμετώπισης του αδικήματος της οφειλής προς το Δημόσιο!
Η απόφαση θα αναρτηθεί, όταν καθαρογραφεί, προκειμένου να μπορείτε να κάνετε χρήση της.
