Απόφαση Γενικού Δικαστηρίου ΕΕ στην υπόθεση T‑408/15, της 13ης Σεπτεμβρίου 2016: περί καταχώρισης ήχων ως Κοινοτικών σημάτων.
- η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (EUIPO), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009.
- το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το ηχητικό σήμα που παρουσιάζεται γραφικά κατωτέρω
- το EUIPO απεφάνθη ότι το εν λόγω σήμα αποτελούνταν από ένα απλό και κοινότοπο κουδούνισμα και δεν μπορούσε να γίνει αντιληπτό ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως προϊόντων. Για να μπορεί να επισημαίνει στον καταναλωτή την εμπορική προέλευση προϊόντων και υπηρεσιών, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση πρέπει να έχει χαρακτηριστικά βάσει των οποίων ο καταναλωτής να μπορεί να το απομνημονεύσει. Καίτοι δεν απαιτείται το σημείο να είναι πρωτότυπο ή εξεζητημένο, εντούτοις δεν πρέπει να είναι κοινότοπο ή εντελώς τετριμμένο.
- παρά το γεγονός ότι το σήμα αποτελούνταν από τμήμα του πενταγράμμου με δύο επαναλαμβανόμενες νότες σολ δίεση στο κλειδί του σολ, 147 το τέταρτο στον μετρονόμο, ήτοι ένα τονισμένο πρώτο σολ τέταρτο (ένας χρόνος), ακολουθούμενο από ένα δεύτερο σολ (μισό παρεστιγμένο) (τρεις χρόνοι), που παρατείνεται με ένα ολόκληρο (τέσσερις χρόνοι), το EUIPO έκρινε ότι τέτοιες αποχρώσεις σε σχέση με τον κλασικό ήχο κουδουνίσματος δεν αρκούν για να μη ληφθεί υπόψη ο βασιζόμενος στο άρθρο 7 παρ. 1 στοιχ. β΄ του κανονισμού 207/2009 λόγος απαραδέκτου.
- παρά την ως άνω περιγραφή, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση συνοψίζεται στην επανάληψη δύο πανομοιότυπων μουσικών νοτών, χωρίς να μπορεί να διαπιστωθεί ακουστικώς οποιαδήποτε ηχητική απόχρωση.
- το Γενικό Δικαστήριο επικύρωσε την παραπάνω κρίση.
- διαβάστε το σκεπτικό του Δικαστηρίου εδώ.
