κοινωνίας των πολιτών και από την άλλη οι βιομηχανίες που πιέζουν για την υπογραφή και την εφαρμογή των συμφωνιών, προκειμένου να αντέξουν στον ανταγωνισμό που δημιουργούν οι εμπορικές πρακτικές της Κίνας.
Η εμπορική συμφωνία με τον Καναδά τίθεται επί τάπητος στη σύνοδο των υπουργών Εμπορίου που διεξάγεται για δεύτερη ημέρα σήμερα στη Μπρατισλάβα. Οι δύο πλευρές αναμένεται να επιδιώξουν να κλείσουν τη συμφωνία μετά από επτά χρόνια διαπραγματεύσεων και να την υπογράψουν στα τέλη του Οκτωβρίου.
Ακόμα κι αν αυτό συμβεί, η αμφιλεγόμενη συμφωνία θα πρέπει στη συνέχεια να υιοθετηθεί από 38 εθνικά και τοπικά κοινοβούλια σε όλη την Ευρώπη, διαδικασία που είναι πιθανό να διαρκέσει για κάποια χρόνια. Προκειμένου να καμφθεί και αυτό το εμπόδιο συζητείται το ενδεχόμενο η συμφωνία να ξεκινήσει να εφαρμόζεται σε προσωρινή βάση μέχρι να αποφανθούν τα κοινοβούλια. Οι υπουργοί στη Μπρατισλάβα αναμένεται να συζητήσουν με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Αν τα καταφέρουν κάποια από τα μέρη της συμφωνίας, όπως είναι η μείωση των δασμών, θα εφαρμοστούν ακόμα και από το καλοκαίρι του 2017, ενώ κάποια περισσότερο ακανθώδη σημεία, όπως είναι το σύστημα μέσα από το οποίο θα μπορούν οι εταιρείες να κάνουν αγωγή στις κυβερνήσεις, θα παραπεμφθούν στην κρίση των κοινοβουλίων.
Για να υπογραφεί η συμφωνία πρέπει να πουν το “ναι” και τα 28 κράτη μέλη. Αν και η πλειοψηφία των χωρών δείχνει θετικές διαθέσεις, η Αυστρία παρουσιάζεται αποφασισμένη να μην δεχθεί τη συμφωνία. Σημαντικός ως προς στη στάση της Αυστρίας θα είναι ο ρόλος της Γερμανίας, όπου ξεπεράστηκαν οι εσωτερικές διαφωνίες και πλέον στηρίζεται η συμφωνία.
“Πρόκειται για την πιο προχωρημένη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που έχουν ποτέ διαπραγματευτεί η Ε.Ε. και ο Καναδάς”, έγραψε στο μπλογκ της η αρμόδια επίτροπος Σεσίλια Μάλμστρομ.
Όσοι εναντιώνονται στη συμφωνία, την ονομάζουν Δούρειο Ίππο για την αποδοχή της περισσότερο αμφιλεγόμενης TTIP, δηλαδή της εμπορικής συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες που φαίνεται να έχει κολλήσει σε σημαντικά ζητήματα που έχουν σχέση με τον αγροτικό τομέα και τις δημόσιες συμβάσεις. Συγκεκριμένα, οι δύο πλευρές φαίνεται να μην συμφωνούν για τις ονομασίες προέλευσης που έχουν υιοθετηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση για κάποια προϊόντα, όπως είναι η φέτα, αλλά και για τους αμερικανικούς κανονισμούς που προστατεύουν τις εγχώριες εταιρείες σε διαγωνισμούς για δημόσιες συμβάσεις. Τη συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτουν ακόμα και χώρες που αναμένεται να υπερψηφίσουν την CETA.
Οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και συνδικάτα θεωρούν ότι και οι δύο συμφωνίες, είναι αντιδημοκρατικές, ότι απειλούν τις τρέχουσες συνθήκες εργασίας στην Ε.Ε. και ότι είναι πιθανό να μειώσουν τα στάνταρτς της προστασίας του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των τροφίμων.
