Οι ιδιότητες μακροοικονομικής σταθεροποίησης ενός εν δυνάμει Ευρωπαϊκού Σχήματος Επιδομάτων Ανεργίας (EUBS) είναι το επίκεντρο αυτού του κειμένου
από τον Daniel Gros. Επισημαίνει πως οποιοδήποτε τέτοιο σχήμα θα περιλάμβανε πολλές άλλες πτυχές, τόσο πολιτικές όσο και οικονομικές, αλλά θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ένα EUBS, ιδιαίτερα ένα που να καταβάλει επιδόματα απευθείας στους ιδιώτες, θα αποτελούσε ένα ισχυρό παράδειγμα για τα οφέλη της “Ευρώπης”. Θα μπορούσε επίσης να υποστηριχθεί ότι η δημιουργία ενός EUBS θα προωθούσε την ανοδική σύγκλιση των συστημάτων ανεργίας (αν και αυτό δεν αποτελεί αντικείμενο αυτού του paper).
Ο συγγραφέας διαπιστώνει ότι η αξιολόγηση μόνο της σταθεροποίησης είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί μέσω της δημιουργίας ενός ΕUBS. Υπάρχουν πολλοί δυνητικοί τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα EUBS, με προφανείς επιπτώσεις για την πιθανή επίδραση της σταθεροποίησης που θα μπορούσε να κυμαίνεται από αμελητέα μέχρι και σημαντική.
Μια απλή ανάλυση των πραγματικών δαπανών για τα επιδόματα ανεργίας αποκαλύπτει ότι τα κράτη-μέλη με υψηλότερα ποσοστά ανεργίας δεν ξοδεύουν απαραιτήτως περισσότερα σε επιδόματα. Επιπλέον, οι πραγματικές δαπάνες για τα επιδόματα ανεργίας φαίνεται να αντιδρούν ελάχιστα μόνο στις πραγματικές αυξήσεις της ανεργίας, τουλάχιστον για τις μικρές κυκλικές διακυμάνσεις. Αυτό υποδηλώνει ότι, εκτός από τις βαθιές υφέσεις, η δημοσιονομική σημασία των μεταβολών της ανεργίας στον επιχειρηματικό κύκλο, θα μπορούσε να έχει υπερτιμηθεί.
capitalgr
