«Δεν ξέρουμε αν θα είναι σε έξι εβδομάδες, έξι μήνες ή έξι χρόνια», αναφέρει έκθεση που συνέταξαν ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα και ο Γερμανός καθηγητής πολιτικής οικονομίας Χένρικ Εντερλάιν
Η ανάγκη μεταρρύθμισης της ευρωζώνης μέσω της εμβάθυνσης της νομισματικής ένωσης προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την επόμενη μεγάλη κρίση, τονίζεται σε έκθεση που συνέταξαν από κοινού το Ίδρυμα Bertelsmann και το Ινστιτούτο Jacques Delors.
Η εν λόγω έκθεση, με τίτλο «Repair and Prepare – Growth and the Euro after Brexit», σε συνέχεια του βρετανικού δημοψηφίσματος για το Brexit, προειδοποιεί ότι, όσο «μη δημοφιλής» κι αν είναι μια μεταρρύθμιση του ευρώ, είναι «αναγκαία» και «επείγουσα», υπογραμμίζοντας ότι «η Ευρώπη ακόμα δε δημιουργεί αρκετή ανάπτυξη για τους πολίτες της».
«Δεν ξέρουμε αν θα είναι σε έξι εβδομάδες, έξι μήνες ή έξι χρόνια. Αλλά το ευρώ όπως είναι σήμερα, είναι απίθανο να επιβιώσει από την επόμενη κρίση», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση.
Από την πλευρά του, ο Ζακ Ντελόρ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1985 έως το 1995, προλογίζοντας την έκθεση επισημαίνει πως «αν θέλουμε να ανταποκριθούμε στην πρόκληση της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των απογοητευμένων λαών της Ευρώπης, θα πρέπει να τα καταφέρουμε καλύτερα, τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά».
Την 38σέλιδη έκθεση συνέταξαν από κοινού ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Jacques Delors στο Παρίσι και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα και ο Γερμανός καθηγητής πολιτικής οικονομίας και διευθυντής του Ινστιτούτου Jacques Delors στο Βερολίνο Χένρικ Εντερλάιν.
Στην ομάδα εργασίας συμμετείχαν μεταξύ άλλων το πρώην μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ και πρώην υφυπουργός Εργασίας της Γερμανίας Γεργκ ‘Ασμουσεν, ο Λορένς Μπουν, πρώην οικονομικός σύμβουλος του Προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, καθώς και ο πρώην επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου Πασκάλ Λαμί και ο πρώην υπουργός Οικονομικών του Βελγίου Φιλίπ Μαϊστάντ.
Τα πορίσματα της έκθεσης, τα οποία αναμένεται να παρουσιαστούν την Τετάρτη στις Βρυξέλλες, επικεντρώνονται κατά κύριο λόγο σε μια πρόταση τριών βημάτων για τη σταδιακή αναμόρφωση της ευρωζώνης.
Σε πρώτη φάση, προτείνονται κάποιες «γρήγορες επιδιορθώσεις» όπως η ενδυνάμωση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και η μεταμόρφωσή του σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο που θα υπόκειται σε μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό έλεγχο. Κατόπιν, το βάρος πέφτει στη μεγαλύτερη σύγκλιση μεταξύ Βορρά και Νότου, μέσα από το συνδυασμό επενδύσεων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Τέλος, και με πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, οι συντάκτες της έκθεσης προτείνουν τη δημιουργία μιας «πραγματικής» Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, η οποία θα βασίζεται στην από κοινού ανάληψη των κινδύνων, αλλά και στην παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
