Κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της νομιμότητας της δανειοδότησης των πολιτικών
κομμάτων, καθώς και των ιδιοκτητριών εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης από τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, ο Γ. Στουρνάρας ανέφερε ότι στα μέτρα που εξετάζει η κυβέρνηση για τα «κόκκινα δάνεια», εκτός του εξωδικαστικού συμβιβασμού, είναι και το μέτρο της αποχώρησης των μετόχων οι οποίοι δεν συμμετέχουν στην εξυγίανση των εταιρειών.
Παράλληλα, προανήγγειλε νομοθετική πρωτοβουλία για τη μετοχοποίηση των «κόκκινων» δανείων ώστε να εισέρχονται νέοι μέτοχοι στις επιχειρήσεις.
Επιβεβαίωσε το ρεπορτάζ που είχε αποκαλύψει η «Ημερησία του Σαββάτου» στις 30 Ιουλίου με τίτλο: «Νόμος λαιμητόμος».
Συγκεκριμένα το σχέδιο προβλέπει:
«Οι Θεσμοί κατέθεσαν στην ελληνική κυβέρνηση αίτημα με το οποίο ζητούν την άμεση «καρατόμηση» των διοικήσεων των επιχειρήσεων οι οποίες δεν συνεργάζονται ώστε να βρεθεί ένα βιώσιμο σχέδιο εξυγίανσης των εταιρειών τους. Ζητούν να υπάρξει νόμος ώστε εντός ενός μηνός και χωρίς την εμπλοκή δικαστηρίων ή άλλων γραφειοκρατικών διαδικασιών, να «αποβάλλονται» και οι μεγαλομέτοχοι από τις επιχειρήσεις που έχουν υψηλό δανεισμό και μάλιστα ανοίγματα με μεγάλη καθυστέρηση.
Το αίτημα των δανειστών έπεσε στο τραπέζι στις τελευταίες διαπραγματεύσεις με την ελληνική πλευρά με την κυβέρνηση να το συζητά ενώ οι τελικές αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν μετά την ολοκλήρωση τον επόμενων διαβουλεύσεων που θα γίνουν το φθινόπωρο.
Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι η θεσμοθέτηση του «μη συνεργάσιμου μετόχου», που ισχύει στην Αμερική και αρκετές χώρες της Ευρώπης, θα μπορούσε να οδηγήσει σε σωτηρία πολλών επιχειρήσεων οι οποίες βρίσκονται εγκλωβισμένες σε ατέρμονες συζητήσεις και αντεγκλήσεις μεταξύ μετόχων και τραπεζικών ιδρυμάτων. Όπως αναφέρει κυβερνητικό στέλεχος με εμπειρία στα «κόκκινα» δάνεια και στις αναδιαρθρώσεις που πρέπει να γίνουν «ο νέος νόμος θα προβλέπει τον διαχωρισμό του μετόχου από την εταιρεία. Με τον τρόπο αυτό οι μη συνεργάσιμοι μέτοχοι, όσοι εμποδίζουν βιώσιμες λύσεις ή όσοι δεν θέλουν καν να καθίσουν στο τραπέζι με τους πιστωτές, θα μπορούν να διώχνονται από την επιχείρησή τους με συνοπτικές διαδικασίες».
Στην Αμερική κατά κύριο λόγο αυτό που συμβαίνει είναι να επιβάλει η τράπεζα στην οποία υπάρχουν τα μεγαλύτερα ανοίγματα, τη λύση που θεωρεί βιώσιμη ώστε και αυτή να πάρει πίσω μέρος από τα χρήματά της και οι επιχειρήσεις να μη βάλουν λουκέτο αφήνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο.
Το αυστηρό «αμερικανικό μοντέλο» στον τρόπο που θα γίνονται οι αναδιαρθρώσεις «κόκκινων» δανείων και η εκκαθάριση επιχειρήσεων θα προβλέπει τα εξής στάδια:
-
Θα καλείται η διοίκηση της «κόκκινης» εταιρείας σε διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης. Οι συζητήσεις, ωστόσο θα είναι εξπρές και δεν θα αφήνεται να περάσει χρόνος με αποτέλεσμα η επιχείρηση να καθίσταται «ζόμπι».
-
Εφόσον τράπεζες και μέτοχοι βρουν κοινό πλαίσιο, προχωρούν στην αναδιάρθρωση των δανείων, με βάση συγκεκριμένο business plan το οποίο θα τηρείται απαρέγκλιτα και από τις δύο πλευρές. Θα περιλαμβάνει από «κούρεμα» απαιτήσεων μέχρι μετοχοποίηση δανείων, αλλαγή στο management, κλείσιμο ζημιογόνων δραστηριοτήτων κ.λπ.
-
Σε περίπτωση που οι συζητήσεις διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπαίνει στη μέση ο ορισμός του «μη συνεργάσιμου μετόχου». Οι τράπεζες θα μπορούν στην κυριολεξία να εκδιώξουν όποιον ή όποιους μετόχους δεν αποδέχονται προτάσεις που θα οδηγήσουν στη σωτηρία της επιχείρησης. Οι διοικήσεις των τραπεζών θα μπορούν να ορίζουν διοίκηση καθώς λόγω των υψηλών δανείων σε καθυστέρηση είναι ουσιαστικά τα «αφεντικά» της εκάστοτε εταιρείας.
Στη συνέχεια θα επιλέγεται η βέλτιστη λύση για να μην μπουν λουκέτα, με συνεργασία της νέας διοίκησης και των τραπεζών. Ουσιαστικά οι τραπεζίτες θα μπορούν να ορίζουν διοικητικά συμβούλια εκεί όπου οι μέτοχοι δεν έχουν καμιά διάθεση συνεργασίας».
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
