Είναι «ασφαλής τρίτη χώρα» η Τουρκία; Με ταχεία διαδικασία η εκδίκαση των προσφυγών για την ακύρωση της Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας – Παρεμβαίνει στις υποθέσεις η Ελλάδα
Στις 7 Μαρτίου 2016 η Τουρκία συμφώνησε να δεχθεί την ταχεία επιστροφή όλων των μεταναστών που δεν χρήζουν διεθνούς προστασίας και μεταβαίνουν
από την Τουρκία στην Ελλάδα και να κάνει δεκτούς στο έδαφός της όλους τους παράτυπους μετανάστες που συλλαμβάνονται σε τουρκικά ύδατα.
Η Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας της 18ης Μαρτίου 2016 προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι οι μετανάστες που φθάνουν στα ελληνικά νησιά θα καταγράφονται δεόντως και τυχόν αιτήσεις ασύλου θα διεκπεραιώνονται ατομικά από τις ελληνικές αρχές δυνάμει της οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.
Οι μετανάστες που δεν αιτούνται άσυλο ή η αίτηση των οποίων κρίνεται αβάσιμη ή απαράδεκτη θα επιστρέφονται στην Τουρκία.
Διαβάστε επίσης: «Μη ασφαλής τρίτη χώρα η Τουρκία» σύμφωνα με απόφαση της Επιτροπής Προσφυγών Ασύλου
Όταν τείνουν να σταματήσουν οι παράτυπες διελεύσεις μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ ή, τουλάχιστον μειωθούν σε σημαντικό βαθμό και κατά διατηρήσιμο τρόπο, θα ενεργοποιηθεί το εθελοντικό πρόγραμμα εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους. Τα κράτη μέλη της ΕΕ θα συνεισφέρουν στο πρόγραμμα εθελοντικά.
Το Απρίλιο του 2016 κατατέθηκαν στο Γενικό Δικαστήριο τρεις προσφυγές μεταναστών, δύο Πακιστανών και ενός Αφγανού, που διαμένουν στο «No Borders Refugee Camp» στη Λέσβο για την ακύρωση της Δήλωσης της 18ης Μαρτίου 2016. Προβάλλουν τους εξής λόγους:
- η Δήλωση αποτελεί στην πραγματικότητα δεσμευτική σύμβαση ή «πράξη» έχουσα έννομα αποτελέσματα για τους ίδιους,
- η Δήλωση δεν συνάδει προς τα θεμελιώδη δικαιώματα της ΕΕ,
- η Τουρκία δεν είναι ασφαλής τρίτη χώρα,
- παραβιάστηκε η απαγόρευση της συλλογικής απελάσεως κατά τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
- θα έπρεπε να είχε εφαρμοστεί η οδηγία 2001/55/ΕΚ, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων και μέτρα για τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή και την αντιμετώπιση των συνεπειών της υποδοχής αυτών των ατόμων.
Στις τρεις αυτές υποθέσεις παρεμβαίνουν η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Επιτροπή και η Διεθνής Αμνηστία και θα εξεταστούν από το Γενικό Δικαστήριο με ταχεία διαδικασία.
Η ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως θα γνωστοποιηθεί έγκαιρα.
Lawspot