Στα 82 του χρόνια σήμερα ο συνταξιούχος υπάλληλος της ΔΕΗ Γιώργος Γεωργακόπουλος έχει έναν στόχο ζωής: προτού «κλείσει» ο ίδιος τα μάτια να
προλάβει να κηδέψει τον πατέρα του…
Ο Τριαντάφυλλος Γεωργακόπουλος, εύζωνας του 39ου Συντάγματος, σκοτώθηκε πολεμώντας τους Ιταλούς στις 11 Μαρτίου 1941, στην είσοδο της πόλης του Τεπελενίου και κάπου εκεί ενταφιάστηκε πρόχειρα. Το πού ακριβώς δεν το γράφει το εγχειρίδιο «αγώνες και νεκροί του Ελληνικού Στρατού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο» απ’ όπου άντλησε τις παραπάνω πληροφορίες για την τύχη του πατέρα του και έτσι παρά το προχωρημένο της ηλικίας του έχει επιδοθεί σ’ έναν μακροχρόνιο αγώνα για να εντοπίσει τα οστά του και να τα ενταφιάσει επισήμως σ’ ένα από τα δύο επίσημα νεκροταφεία των πεσόντων στην Αλβανία Ελλήνων στρατιωτών, στην Κλεισούρα και στους Βουλιαράτες.
Ο συνταξιούχος δραστηριοποιείται μέσα από τις γραμμές της Ενωσης Τέκνων Πεσόντων κατά το Ετος 1940, αλλά δείχνει απογοητευμένος. «Η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται για τους άταφους νεκρούς της Αλβανίας.
Θελήσαμε να συναντήσουμε τον κ. Καμμένο αλλά δεν μας δέχτηκε», είπε στην «Κ».
Η υπόθεση της «δεύτερης ταφής» του εύζωνα Τριαντάφυλλου Γεωργακόπουλου και άλλων 7.975 Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στα αλβανικά βουνά έχει περιέλθει πλέον στη Μεικτή Ελληνοαλβανική Επιτροπή, η οποία συγκροτήθηκε στη βάση της συμφωνίας που υπέγραψαν οι δύο πλευρές στις 9 Φεβρουαρίου 2009 με σκοπό την έρευνα, εκταφή, αναγνώριση και ταφή Ελλήνων πεσόντων.
Η επιτροπή
Και ενώ η συμφωνία κυρώθηκε από τα κοινοβούλια των δύο χωρών και έγινε και η πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής στα Τίρανα στις 23.4.2012, το θέμα «κόλλησε» χωρίς να υπάρχουν εμφανείς λόγοι. Η επιτροπή έκτοτε και επί τέσσερα χρόνια δεν κατέστη δυνατό να συνέλθει, με την ελληνική πλευρά να αποδίδει στην αλβανική τακτική παρακώλυσης ώστε να ενταφιάσει στην πράξη το όλο θέμα.
Τι μεσολάβησε ώστε μία εκ πρώτης όψεως «ανώδυνη» εκκρεμότητα, που όλα έδειχναν ότι οδεύει προς διευθέτηση –διεθνείς συνθήκες προβλέπουν με αυστηρότητα τα ζητήματα της ταφής των νεκρών στους πολέμους–, πάει να εξελιχθεί σε «αγκάθι» στις ελληνοαλβανικές σχέσεις; Επισήμως ουδέν, με τα Τίρανα να έχουν υποβαθμίσει το θέμα αφήνοντάς το στην επιτροπή· στην οποία όμως η αλβανική πλευρά δεν προσέρχεται επικαλούμενη ασήμαντα διαδικαστικά θέματα.
Ανεπισήμως, το «μπλόκο» της επιτροπής φέρεται να σχετίζεται με πιέσεις εθνικιστικών και αλυτρωτικών αλβανικών κύκλων στις κυβερνήσεις και την πολιτική ελίτ, εκπορευόμενες από τη μόνιμη καχυποψία ότι με τη δημιουργία νεκροταφείων στον τόπο όπου σκοτώθηκαν, η Ελλάδα εγκαθιστά «νοητά σύνορά της» εντός της αλβανικής επικράτειας με σκοπό να διεκδικήσει μελλοντικά εδάφη. Κατ’ αυτήν τη θεωρία, μάλιστα, ο ελληνικός στρατός το 1940 δεν πολέμησε εναντίον των Ιταλών καταδιώκοντάς τους στο αλβανικό έδαφος, αλλά εναντίον των… Αλβανών.
Στον χορό μπήκαν και οι Τσάμηδες, που αξιώνουν από την κυβέρνηση να μην προχωρήσει τη συμφωνία για τα στρατιωτικά κοιμητήρια εάν η Ελλάδα δεν ικανοποιήσει το αίτημά τους για τη δημιουργία στην Ηπειρο νεκροταφείων Τσάμηδων-θυμάτων της «γενοκτονίας του 1944».
Ψηφοφορία
Ο επίτιμος πρόεδρος της Επιτροπής Τέκνων Συγγενών Πεσόντων κ. Γιώργος Σούρλας ανέφερε στην «Κ» πως με πρωτοβουλία του συλλόγου τους ξεκίνησαν διαδικτυακά δημοψήφισμα με ερώτημα «αν έχει θέση η Αλβανία στην Ε.Ε με άταφους νεκρούς Ελληνες στρατιώτες» και δήλωσε πως «δεν πρόκειται να περάσει νομοσχέδιο στην ελληνική Βουλή για ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε αν δεν έχει λυθεί το θέμα των κοιμητηρίων».
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα συνήλθε πρόσφατα στην Αθήνα η Ελληνοαλβανική Επιτροπή, που όμως ασχολήθηκε με επουσιώδη διαδικαστικά ζητήματα. Η συνεδρίαση είχε συμφωνηθεί κατά την επίσκεψη το καλοκαίρι του κ. Νικ. Κοτζιά στα Τίρανα, ωστόσο διπλωματικές πηγές εξέφραζαν στην «Κ» τις αμφιβολίες τους για το εάν υπάρξει σύντομα συνέχεια, δεδομένου ότι η Αλβανία εισέρχεται σε προεκλογική περίοδο για πρόεδρο Δημοκρατίας τον Απρίλιο και νέο κοινοβούλιο τον Ιούνιο.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
