οφειλές και πρόσθετα τέλη και το οποίο κλήθηκε να καταβάλει δυνάμει ατομικής ειδοποιησεως ληξιπρόθεσμων χρεών του παραπάνω Διευθυντή. Κρίθηκε ότι η κρινόμενη αίτηση είναι προδήλως βάσιμη. Και τούτο διότι, εφόσον είχε χωρήσει εκ μέρους του αιτούντος, εντός της τετραμήνου προθεσμίας που τάσσεται από το άρθρο 1847 Α.Κ. αποποίηση της κληρονομιάς της μητέρας του, ο αιτών δεν είχε πλέον ούτε δικαιώματα ούτε υποχρεώσεις από την εν λόγω κληρονομιά και επομένως μη νομίμως, χωρίς προηγουμένως να έχει ανατραπεί ή να έχει αμφισβητηθεί από το Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. το γεγονός της ως άνω αποποιήσεως, εχώρησε σε βάρος του η ένδικη διοικητική εκτέλεση και κλήθηκε με την ανωτέρω ατομική ειδοποίηση να καταβάλει τα ληξιπρόθεσμα χρέη της αποβιώσασας οφειλέτριας, ως μη κατά το νόμο υποχρέου. (adjustice.gr)
