Οι γονείς δικαιούνται αποζημίωση, αν η δημοτική αρχή δεν μπορεί να τους βρει θέση στον παιδικό σταθμό, απεφάνθη το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Γερμανίας.
Οι ενάγουσες είναι τρεις νεαρές μητέρες από τη Λειψία, οι οποίες ζητούν από τη δημοτική αρχή συνολική αποζημίωση 15.000 ευρώ για διαφυγόντα έσοδα.
Τόσα ήταν τα χρήματα που έχασαν εγκαταλείποντας προσωρινά τη δουλειά τους για να φυλάξουν τα παιδιά τους, κάτι που δεν θα ήταν υποχρεωμένες να κάνουν, εάν βρισκόταν εγκαίρως μία θέση σε δημοτικό παιδικό σταθμό της Λειψίας. Όμως η δημοτική αρχή δεν ικανοποίησε το αίτημά τους, παρότι εκείνες είχαν υποβάλει εγκαίρως τη σχετική αίτηση με τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Η προσφυγή είχε φτάσει μέχρι και το εφετείο της Δρέσδης, χωρίς επιτυχία.
Όμως οι τρεις μητέρες δεν πτοήθηκαν και προσέφυγαν στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Γερμανίας (Bundesgerichtshof), όπου και δικαιώθηκαν. Τώρα η υπόθεση επιστρέφει στο εφετείο της Δρέσδης, αλλά έχει ακόμη μακρύ δρόμο. Διότι τώρα οι δικαστές πρέπει να κρίνουν αν υπάρχει υπαιτιότητα της δημοτικής αρχής για την… υπερπληρότητα των παιδικών σταθμών. Εκεί θα κριθεί τελικά και η αποζημίωση των τριών γυναικών. Όπως επισημαίνει το ακυρωτικό δικαστήριο, η γενικόλογη επίκληση «ταμειακής στενότητας» ή «δύσκολης οικονομικής συγκυρίας» απαλάσσει τον Δήμο από την υποχρέωση να αποζημιώσει τις ενάγουσες. Ωστόσο τα πράγματα αλλάζουν, αν οι υπεύθυνοι επικαλεστούν συγκεκριμένα κωλύματα, για παράδειγμα μία παροδική έλλειψη του απαραίτητου προσωπικού για τη λειτουργία νέων δημοτικών παιδικών σταθμών.
Κύμα προσφυγών από τους νέους γονείς;
Σε κάθε περίπτωση, είναι η πρώτη φορά που αναγνωρίζεται υποχρέωση αποζημίωσης για τη μη εκπλήρωση της συγκεκριμένης υποχρέωσης. Μάλιστα ανατρέπεται “πανηγυρικά” το νομικό επιχείρημα παλαιότερων, αντίθετων αποφάσεων, ότι δήθεν η υποχρέωση της δημοτικής αρχής υφίσταται μόνο απέναντι στο …νήπιο και δεν καλύπτει τα εργασιακά συμφέροντα των γονέων. Επίκειται λοιπόν νέο κύμα δικαστικών προσφυγών από …αγανακτισμένους γονείς σε ολόκληρη τη Γερμανία; Οι περισσότεροι σχολιαστές πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, καθώς τα τελευταία χρόνια οι πιο πολλές πόλεις ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.
Σε κάθε περίπτωση, είναι η πρώτη φορά που αναγνωρίζεται υποχρέωση αποζημίωσης για τη μη εκπλήρωση της συγκεκριμένης υποχρέωσης. Μάλιστα ανατρέπεται “πανηγυρικά” το νομικό επιχείρημα παλαιότερων, αντίθετων αποφάσεων, ότι δήθεν η υποχρέωση της δημοτικής αρχής υφίσταται μόνο απέναντι στο …νήπιο και δεν καλύπτει τα εργασιακά συμφέροντα των γονέων. Επίκειται λοιπόν νέο κύμα δικαστικών προσφυγών από …αγανακτισμένους γονείς σε ολόκληρη τη Γερμανία; Οι περισσότεροι σχολιαστές πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, καθώς τα τελευταία χρόνια οι πιο πολλές πόλεις ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.
Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη παιδικών σταθμών στα μεγάλα αστικά κέντρα. Συχνά οι ενδιαφερόμενοι είναι αναγκασμένοι να καταφύγουν σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, οι οποίοι μπορεί να στοιχίζουν και περισσότερα από 1.000 ευρώ τον χρόνο. Πρόκειται για μία τεράστια επιβάρυνση, ιδιαίτερα για νέους γονείς, που βρίσκονται ακόμη στην αρχή της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας και δεν διαθέτουν υψηλό εισόδημα. Σημειώνεται ότι η αποζημίωση για τα διαφυγόντα έσοδα κρίνεται ανάλογα με το πραγματικό εισόδημα των γονέων. Στην συγκεκριμένη υπόθεση οι τρεις ενάγουσες έχουν λαμβάνειν, εάν τελικά δικαιωθούν, 2.200, 4.500 και 7.300 ευρώ αντιστοίχως.
Πηγή: Deutsche Welle
ΕΘΝΟΣ
