Γ. Αγγέλη
Το “νέο” διέρρευσε σε ψηλά κλιμάκια του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος σχεδόν ταυτόχρονα με την “πληροφορία” ότι θα υπάρξει συμβιβασμός για το
αμερικανικό πρόστιμο: Οι αμερικανικές αρχές ετοιμάζουν υψηλά πρόστιμα σε άλλες πέντε ευρωπαϊκές τράπεζες.
Κάποιοι, κυρίως βιομήχανοι αλλά και τραπεζίτες μιλούν ήδη για οικονομική εκστρατεία των αμερικανικών αρχών εναντίον της Ευρώπης.
Βασική αιτία η κρίση στην οποία οδηγήθηκε η Deutsche Bank με αφορμή το πρόστιμο των 14 δισ. δολ. Αλλά τα “νέα” λένε οτι έρχονται άλλα πέντε πρόστιμα για ευρωπαϊκές τράπεζες που πιάνουν ολόκληρο το ευρωπαϊκό τραπεζικό τόξο από την Ελβετία και την Ευρωζώνη μέχρι και την Μ. Βρετανία.
Και τα πρόστιμα θα είναι και εκεί ψηλά. Και -όχι προς έκπληξη- οι υποψήφιες για πρόστιμο τράπεζες είναι εκείνες που έχουν την μεγαλύτερη εμπλοκή στις διεθνείς αγορές με τοξικά παράγωγα προϊόντα.
Το επιπλέον κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι όπως και η Deutsche Bankέχουν στηρίξει την γιγάντωσή τους την τελευταία δεκαετία στις αμερικάνικες αγορές και στα άφθονα “τζάμπα” δολάρια της Fed μέχρι και το 2014…
Λίγο πολύ η Fed τώρα ζητάει πίσω της λεφτά της… με δύο τρόπους: με τα πρόστιμα για τις λαθροχειρίες των ευρωπαϊκών τραπεζών που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς κεφαλαίων στις ΗΠΑ τις δύο τελευταίες δεκαετίες και την απόφασή τους για αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων.
Η τανάλια έχει αρχίσει να σφίγγει σταδιακά, αλλά σταθερά.
Κυρίως αυτό που έχει προκαλέσει τον μεγαλύτερο “πόνο” και την “αγωνία” επιβίωσης στις ευρωπαϊκές τράπεζες είναι η φυγή κεφαλαίων από τις μετοχές τους καθώς οι αγορές αρχίζουν να προεξοφλούν την αύξηση των αμερικάνικων επιτοκίων. Και αυτό γιατί εδώ και περίπου ένα χρόνο είναι σαφές οτι τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης του κ. Ντράγκι μπορούν να τις ανακουφίζουν, αλλά δεν μπορούν να καλύψουν τις “μαύρες τρύπες” που αφήνει πίσω της η έξοδος κεφαλαίων αυτή την φορά (σε διαφορά από το 2014) και από την Ευρώπη…
Τα πρόστιμα δεν ήταν παρά το κερασάκι στην τούρτα.
Αρκεί κανείς να μετρήσει την έξοδο κεφαλαίων από τις μετοχές των ευρωπαϊκών τραπεζών τους τελευταίους μήνες για να αποτυπώσει το βάθος του “πόνου” στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Οι Γερμανοί βιομήχανοι έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται περισσότερο από κάθε άλλον για την αμερικάνικη πίεση καθώς όπως οι ίδιοι γνωρίζουν οτι το γερμανικό θαύμα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τράπεζες όπως η Deutsche Bank.
Άλλωστε αυτός ήταν και ο κομβικός ρόλος της Deutsche Bank για την Γερμανία και κατά συνέπεια για το Ευρώ.
Το Capital.gr έχει επιμείνει ότι πίσω από την υπόθεση της Deutsche Bank έρχεται κάτι πολύ μεγαλύτερο και αυτό δεν αφορά την DB, ούτε καν τις ευρωτράπεζες. Αφορά το Ευρώ.
Και αυτό το γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ο κ. Ντράγκι, ο οποίος μένει στην άκρη και περιμένει την ώρα του.
Την ώρα που οι πολιτικοί την Ευρώπης θα του “λύσουν” τα χέρια αν δεν θέλουν να χάσουν το τραίνο που δρομολόγησαν το 1989 και στην συνέχεια οριστικά το 1992 και το 2000… Μία “λύση” συμβιβασμό με το δολάριο.
capitalgr
