Αρκετό παρασκήνιο και έντονες διαπραγματεύσεις, οι οποίες αναδεικνύουν το βάθος του ρωσικού στρατιωτικού ελέγχου στη Συρία, αλλά και τη δυσκολία της
Τουρκίας να επιτύχει τους στόχους της στην περιοχή του Χαλεπίου, κρύβουν οι επιχειρήσεις των τελευταίων ημερών. Σύμφωνα με ασφαλείς πηγές της «Κ», πριν από περίπου τρεις εβδομάδες, σε ταξίδι-αστραπή του Τούρκου αρχηγού ΓΕΕΘΑ κ. Χουλουσί Ακάρ στη Μόσχα, εγκρίθηκε αίτημα της Αγκυρας προς τη Ρωσία για χρήση του συριακού εναέριου χώρου από την τουρκική πολεμική αεροπορία. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι όροι που τέθηκαν από τη Μόσχα και τον Ρώσο αρχηγό ΓΕΕΘΑ κ. Βαλέρι Γκερασίμοφ είναι πολύ αυστηροί και εμπεριέχουν αρκετούς περιορισμούς. Ανάμεσα σε αυτούς, τονίζεται ότι η άδεια χρήσης του συριακού εναέριου χώρου παραχωρείται για περιορισμένο χρονικό διάστημα σε αυστηρά οριοθετημένη περιοχή. Συγκεκριμένα η τουρκική πολεμική αεροπορία έχει άδεια πτήσης μόνο γύρω από την πόλη Al-Bab, η οποία βρίσκεται περίπου 40 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Χαλεπίου και 30 χιλιόμετρα από τα τουρκικά σύνορα. Στην Τουρκία δόθηκε έγκριση να καταφέρει πλήγματα μόνο εναντίον των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) και του Μετώπου Fatah-Al-Sham (πρώην Al Nusra).
Πηγές αναφέρουν ότι από ρωσικής πλευράς ζητήθηκαν κάποια ανταλλάγματα. Εκ των πραγμάτων, από τουρκικής πλευράς οι δυνατότητες στο έδαφος είναι εξαιρετικά περιορισμένες, καθώς το μεγαλύτερο σκέλος των χερσαίων δυνάμεών της προσπαθούν να διασφαλίσουν τον έλεγχο στην περιοχή δυτικά του Ευφράτη. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι Τούρκοι προσφέρθηκαν για επιχείρηση επιρροής τμημάτων του Μετώπου Fatah Al Sham που δραστηριοποιείται στη μάχη του Χαλεπίου αλλά και στην ευρύτερη περιοχή εναντίον των καθεστωτικών δυνάμεων του Μπασάρ Αλ Ασαντ. Η Ρωσία θα ήθελε να δει υποχώρηση τμημάτων από τις συγκεκριμένες στρατιωτικές ομάδες. Ωστόσο, είναι απολύτως σαφές ότι η κατάσταση που επικρατεί στο Χαλέπι δύσκολα μπορεί να βοηθήσει στην εξαγωγή ασφαλών πληροφοριών, πολλώ δε μάλλον συμπερασμάτων, για την πραγματική κατάσταση στη πεδίο της μάχης.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, παρά τη γενική βελτίωση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, η ρωσική δυστοκία στη στρατιωτική συνεργασία με την Αγκυρα, οφείλεται στην ενόχληση της Μόσχας για τους βομβαρδισμούς κουρδικών δυνάμεων στην περιοχή της Afrin, στα βόρεια του Χαλεπίου από τους Τούρκους. Η Ρωσία δεν θεωρεί τις κουρδικές ομάδες PDY/YPG ως τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά ούτε και ως απειλή για τη Συρία. Η συγκεκριμένη ρωσική αντίληψη δεν φαίνεται να συνδέεται τόσο με κάποια συμπάθεια προς τον κουρδικό σκοπό. Αντιθέτως, οι Κούρδοι της YPG φαίνεται ότι έχουν αρκετά καλή συνεργασία με τις καθεστωτικές δυνάμεις του Ασαντ στη βορειοδυτική Συρία. Εκεί, στην πραγματικότητα οι Κούρδοι εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Δαμασκού και μάλλον λειτουργούν ως επιπλέον βραχίονας εναντίον των δυνάμεων της αντιπολίτευσης.
Από όλες αυτές τις πληροφορίες, γίνεται αντιληπτό ότι η συνεννόηση στην περιοχή του Χαλεπίου ανάμεσα στη Μόσχα και στην Αγκυρα έχει ορισμένες εκατέρωθεν «κόκκινες γραμμές», οι οποίες καθιστούν την αποτελεσματική στρατιωτική συνεργασία εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία. Η τουρκική «κόκκινη γραμμή» αφορά την πάση θυσία αποφυγή της συνένωσης των κουρδικών καντονιών της Συρίας. Για τη Μόσχα προαπαιτούμενο συνεργασίας με την Αγκυρα είναι η Τουρκία να εγκαταλείψει πλήρως (ή έστω σε σημαντικό βαθμό) τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στο Χαλέπι και στην ευρύτερη περιοχή.
Οι δύο αρχηγοί των γενικών επιτελείων Γκερασίμοφ και Ακάρ έχουν ανταλλάξει αρκετές φορές εκατέρωθεν επισκέψεις, κάτι που αποδεικνύει ότι η Ρωσία και η Τουρκία έχουν διανύσει αρκετά σημαντική απόσταση.
Υπενθυμίζεται ότι μόλις πριν από ένα χρόνο, στις 24 Νοεμβρίου 2015, οι ρωσοτουρκικές σχέσεις βρίσκονταν σε βαθιά κρίση, λόγω της κατάρριψης ρωσικού βομβαρδιστικού Σουχόι 24, από τουρκικό F-16, κάτι που τότε είχε εκληφθεί ως εκδήλωση εκνευρισμού της Αγκυρας για τη δραστηριοποίηση της Μόσχας υπέρ του καθεστώτος Ασαντ και των επιπτώσεων που κάτι τέτοιο θα μπορούσε να έχει συνολικά στη Συρία.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
