Ποινική δίωξη εναντίον έξι προσώπων για ψευδή βεβαίωση και του πωλητή και του αγοραστή της έκτασης των 15.000 στρεμμάτων της Ζακύνθου για απάτη ασκήθηκε, κατόπιν παραγγελίας του αναπληρωτή οικονομικού εισαγγελέα Γαληνού Μπρη. Η ποινική δίωξη κατά του πωλητή και του αγοραστή για απάτη έχει σχέση με το γεγονός ότι η έκταση πωλήθηκε χωρίς ο πωλητής και, κατά συνέπεια, ο αγοραστής να έχουν εξουσία και στα 15.000 στρέμματα.
Πάντως, το ακίνητο δεν αμφισβητείται ούτε από το Εφετείο Πατρών (απόφαση 1878) ούτε από το υπουργείο Γεωργίας που είχε βεβαιώσει το 1928 τον ιδιωτικό χαρακτήρα του και τα όριά του. Η δίωξη στρέφεται επίσης εναντίον ενός τοπογράφου για το τοπογραφικό διάγραμμα, του προϊσταμένου της ΔΟΥ, της συμβολαιογράφου που συνέταξε το επίμαχο συμβόλαιο, ενός εκπροσώπου υπηρεσίας της περιφέρειας που δεν προέβαλε δικαιώματα του Δημοσίου και ενός εκπροσώπου της δασικής υπηρεσίας.
H δίωξη συνέπεσε με την εκδίκαση σε πολιτικό δικαστήριο της Ζακύνθου της αγωγής της μητρόπολης Ζακύνθου, που συνεπικουρείται από την περιφέρεια, τον δήμο και πολίτες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι έχουν ιδιοκτησίες στην πωληθείσα έκταση, εναντίον της αγοράστριας εταιρείας Pimana A.E. Πρόκειται για εταιρεία ακινήτων 100% θυγατρική του κρατικού επενδυτικού φορέα του Κατάρ, Αλ Ραγιάν. Να σημειωθεί ότι το δικαστήριο αναβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα, καθώς το Δημόσιο παρενέβη ζητώντας να κηρυχθεί ένα μέρος της έκτασης ιδιοκτησία του Δημοσίου. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», την παρέμβαση του Δημοσίου προκάλεσε στις 24 Φεβρουαρίου 2016 η Διεύθυνση Προστασίας Δασών του ΥΠΕΧΩΔΕ που ζήτησε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να ασκήσει αγωγή ακυρώσεως του συμβολαίου που είχε συναφθεί δύο χρόνια νωρίτερα και για το οποίο τώρα ασκήθηκε η ποινική δίωξη. Η παρέμβαση, σύμφωνα με πηγές κοντά στη διαδικασία, κρίθηκε απαραίτητη για «διαδικαστικές πλημμέλειες» και επειδή πωλητής και αγοραστής δεν είχαν «προσκομίσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία της κυριότητας (του πωλητή) στην έκταση…».
Πηγές στο περιβάλλον των επενδυτών ανέφεραν, πάντως, στην «Κ» ότι η διαδικασία «έχει υπογραφές και σφραγίδες ελληνικών φορέων και ελληνικών αρχών, εμείς απλώς καταβάλλαμε τους φόρους…». Ο πωλητής Γ. Χάρος είχε σημειώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι οι φορείς που ενδιαφέρονται τώρα για την πωλούμενη έκταση δεν είχαν επιδείξει ενδιαφέρον να τη διεκδικήσουν «επί δεκαετίες και το έπραξαν αυτό όταν εμφανίσθηκε αγοραστής».
Πάντως, το ακίνητο δεν αμφισβητείται ούτε από το Εφετείο Πατρών (απόφαση 1878) ούτε από το υπουργείο Γεωργίας που είχε βεβαιώσει το 1928 τον ιδιωτικό χαρακτήρα του και τα όριά του. Η δίωξη στρέφεται επίσης εναντίον ενός τοπογράφου για το τοπογραφικό διάγραμμα, του προϊσταμένου της ΔΟΥ, της συμβολαιογράφου που συνέταξε το επίμαχο συμβόλαιο, ενός εκπροσώπου υπηρεσίας της περιφέρειας που δεν προέβαλε δικαιώματα του Δημοσίου και ενός εκπροσώπου της δασικής υπηρεσίας.
H δίωξη συνέπεσε με την εκδίκαση σε πολιτικό δικαστήριο της Ζακύνθου της αγωγής της μητρόπολης Ζακύνθου, που συνεπικουρείται από την περιφέρεια, τον δήμο και πολίτες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι έχουν ιδιοκτησίες στην πωληθείσα έκταση, εναντίον της αγοράστριας εταιρείας Pimana A.E. Πρόκειται για εταιρεία ακινήτων 100% θυγατρική του κρατικού επενδυτικού φορέα του Κατάρ, Αλ Ραγιάν. Να σημειωθεί ότι το δικαστήριο αναβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα, καθώς το Δημόσιο παρενέβη ζητώντας να κηρυχθεί ένα μέρος της έκτασης ιδιοκτησία του Δημοσίου. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», την παρέμβαση του Δημοσίου προκάλεσε στις 24 Φεβρουαρίου 2016 η Διεύθυνση Προστασίας Δασών του ΥΠΕΧΩΔΕ που ζήτησε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να ασκήσει αγωγή ακυρώσεως του συμβολαίου που είχε συναφθεί δύο χρόνια νωρίτερα και για το οποίο τώρα ασκήθηκε η ποινική δίωξη. Η παρέμβαση, σύμφωνα με πηγές κοντά στη διαδικασία, κρίθηκε απαραίτητη για «διαδικαστικές πλημμέλειες» και επειδή πωλητής και αγοραστής δεν είχαν «προσκομίσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία της κυριότητας (του πωλητή) στην έκταση…».
Πηγές στο περιβάλλον των επενδυτών ανέφεραν, πάντως, στην «Κ» ότι η διαδικασία «έχει υπογραφές και σφραγίδες ελληνικών φορέων και ελληνικών αρχών, εμείς απλώς καταβάλλαμε τους φόρους…». Ο πωλητής Γ. Χάρος είχε σημειώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι οι φορείς που ενδιαφέρονται τώρα για την πωλούμενη έκταση δεν είχαν επιδείξει ενδιαφέρον να τη διεκδικήσουν «επί δεκαετίες και το έπραξαν αυτό όταν εμφανίσθηκε αγοραστής».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ