Πόσο έχει αλλάξει ο ρόλος της γυναίκας στην αγορά εργασίας τα τελευταία χρόνια και πώς η ανάδειξη των γυναικείων ταλέντων θα μπορούσε να συμβάλλει
στην αύξηση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων; Την Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου, πραγματοποιείται από το Εθνικό Επιμελητηριακό Δίκτυο Ελληνίδων Γυναικών Επιχειρηματιών το συνέδριο “ΕΠΙΜΕΛΩΣΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ 2016: Γυναίκα, Η Δύναμη Της Ανάπτυξης”, το οποίο πραγματεύεται το νέο μοντέλο επιχειρηματικότητας, προσδιορίζοντας τη θέση της γυναίκας στην αγορά εργασίας εντός του σύγχρονου επιχειρείν, με βασικούς παρονομαστές την ισότιμη συμμετοχή και τον αυτοπροσδιορισμό στον αγώνα των ίσων ευκαιριών και του σεβασμού της προσωπικότητάς της. Η πρόεδρος του ΕΕΔΕΓΕ κ. Σοφία Οικονομάκου μιλά στο Capital.gr για το πώς διαμορφώνεται σήμερα η αγορά εργασίας και τα νέα δεδομένα στην επιχειρηματικότητα.
Συνέντευξη στη Βασιλική Κουρλιμπίνη
Το συνέδριο εστιάζει στη θέση της γυναίκας στην αγορά εργασίας. Τι έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια και ποια είναι σήμερα ο ρόλος της στο εγχώριο επιχειρείν;
Μία από τις αποφάσεις της περίφημης Συνόδου της Λισσαβόνας ήταν και η εκμετάλλευση της δυναμικής της Ευρωπαίας γυναίκας στο χώρο του επιχειρείν. Έκτοτε, γίνεται ένας αγώνας για την προώθηση της γυναίκας στην αγορά εργασίας.
Σιγά-σιγά, η οικονομική ανάπτυξη, η μόρφωση, η πολιτιστική και πολιτισμική επανάσταση έδωσαν ώθηση στη γυναίκα και την έβγαλαν από το σπίτι για να την εντάξουν ισότιμα στην παραγωγική διαδικασία. Τα τελευταία χρόνια οι αυξημένες ανάγκες, τα νέα δεδομένα, η καταναλωτική κοινωνία την ώθησαν ακόμη περισσότερο να διεκδικήσει μερίδιο της οικονομικής ζωής και να την φέρουν στο προσκήνιο να διεκδικήσει πλέον ρόλους ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας των πολιτών.
Τα αποτελέσματα αυτού του αγώνα της γυναίκας, παρόλο ότι το 60% των αποφοίτων των πανεπιστημίων στην Ελλάδα είναι γυναίκες, μπορούμε να πούμε ότι είναι φτωχά, όσον αφορά στην παρουσία της στα οικονομικά κέντρα.
Εκεί που οι γυναίκες ανοίγουν τα φτερά τους είναι η ελεύθερη οικονομία ο χώρος του επιχειρείν, παρόλο που το ποσοστό των γυναικών επιχειρηματιών στην Ελλάδα είναι μικρό, κυμαίνεται στο 15%, ενώ στην Ευρώπη είναι στο 25%, και στην Αμερική στο 35-40%. Ικανοποιητικό είναι το ποσοστό των αυτοαπασχολούμενων γυναικών 23% στην Ελλάδα, με 27% στην Ευρώπη.
Πώς μπορούν οι γυναίκες να συμβάλουν στην αύξηση της παραγωγικότητας και του ανταγωνισμού των επιχειρήσεων;
Έρευνα της Mckinsey, έδειξε ότι εταιρείες που συνδιοικούνται από γυναίκες και άνδρες είχαν μεγαλύτερη ανάπτυξη κατά 17%, ενώ εταιρείες που διοικούνται από γυναίκες παρουσίασαν ανάπτυξη και αύξηση των πωλήσεών τους μεγαλύτερη του 42% έναντι των ανταγωνιστών τους και 66% μεγαλύτερη κεφαλαιακή ανταπόδοση στις επενδύσεις τους. Επιπρόσθετα η έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες υπερέχουν σε τρία ακόμη σημεία: α) έχουν καλύτερες διοικητικές ικανότητες β) χειρίζονται με προσοχή το θέμα της εκπροσώπησης των γυναικών καθώς και γ) το θέμα της ίσης συμμετοχής ανδρών και γυναικών σε θέσεις ευθύνης, ανάλογα με τις ικανότητες του καθενός, χωρίς φυλετικές διακρίσεις.
Μέσα από αυτή την έρευνα βλέπουμε λοιπόν πως η παρουσία της γυναίκας με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της παραγωγικότητας.
Πώς έχει επηρεάσει η υψηλή ανεργία που υπάρχει στην Ελλάδα και το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον τη γυναικεία επιχειρηματικότητα;
Ή πραγματικότητα που βιώναμε πριν από λίγα χρόνια είχε άλλες απαιτήσεις από την κοινωνία των πολιτών. Ήθελε άτομα παραγωγικά που να συνεισφέρουν στην οικονομία των κρατών, αλλά και σε αυτή την οικιακή οικονομία. Η μόρφωση των παιδιών, η καταναλωτική κοινωνία που μας βομβαρδίζει με χιλιάδες διαφημίσεις, που φαίνεται ότι κάνουν τη ζωή καλλίτερη και ευκολότερη, η τεχνολογία με τις χιλιάδες συσκευές, δεν καλύπτονταν από το εισόδημα του πατέρα. Ήταν επιτακτική ανάγκη να ενταχθεί στην αγορά εργασίας και η μητέρα και η γυναίκα γενικά, να παράξει και να δημιουργήσει.
Σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο, οι χρηματοδοτήσεις των τραπεζών έχουν σταματήσει και η γυναίκα έχει στραφεί στην παραοικονομία και τη μαύρη εργασία για να βοηθήσει την οικογένεια της.
Η χαρτογράφηση της επιχειρηματικότητας της γυναίκας στην Ελλάδα επιβεβαιώνει το ότι η φτώχεια είναι γένους θηλυκού και στην πατρίδα μας, η οποία κατέχει τα πρωτεία μεταξύ των παλιών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ποσοστό πάνω από 25%, ενώ για τις γυναίκες φθάνει από 27 έως και 35%.
Ποιες είναι οι δικές σας προτάσεις για ισότιμη πρόσβαση;
Τη στιγμή αυτή, τη στιγμή της κρίσης και της εξαθλίωσης δεν υπάρχουν ρατσιστικές τάσεις. Στο σπίτι φέρνει χρήματα όποιος μπορεί, είτε είναι ο άνδρας είτε η γυναίκα. Δημιουργεί όποιος μπορεί. Η γυναίκα εντάσσεται στην παραοικονομία ευκολότερα. Εργάζεται σε δουλειές χαμηλού κύρους, πληρώνεται λιγότερο, για αυτό και βρίσκει δουλειές ευκολότερα.
Πρόταση το Δικτύου, δεν είναι βέβαια η βοήθεια από την Πολιτεία, η οποία είναι ανίκανη να προσφέρει οτιδήποτε αυτή τη στιγμή, αλλά από την κοινωνία των πολιτών και τις συμπράξεις. Πιστεύουμε στην αλληλέγγυα φροντίδα, στα κοινωνικά δίκτυα, στις κοινωνικές επιχειρήσεις και τις συμπράξεις των πολιτών που μπορούν να συγκροτήσουν κοινωνικό κεφάλαιο και να δημιουργήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης προς όφελος των πολλών. Πιστεύουμε στην συμμετοχικότητα και στην επανεμφάνιση των συνεταιρισμών.
Πώς βλέπετε το μέλλον της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας και τι θα πρέπει να διορθωθεί, τόσο από πλευράς εταιρειών, όσο και Πολιτείας;
Το μέλλον της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας θεωρώ ότι δεν είναι ευοίωνο. Η Πολιτεία εξακολουθεί να διατηρεί όλα εκείνα να μειονεκτήματα που δεν βοήθησαν ποτέ την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Η γραφειοκρατία, ακόμη και εάν μετριάστηκε λίγο όπως λέγεται, είναι ένα από τα μεγάλα εμπόδια κάθε ανάπτυξης.
Η έλλειψη χρημάτων και η στήριξη από τη Πολιτεία επίσης. Οι Τράπεζες έχουν αλλάξει ρόλο και δεν αποτελούν πλέον μοχλό ανάπτυξης. Προσωπικές επενδύσεις δεν γίνονται και οι πολίτες αποταμιεύουν εξωτραπεζικά τα χρήματά τους για να έχουν πόρους, και να επιβιώσουν οικονομικά.
Η υψηλή φορολογία είναι ένα ακόμη αγκάθι στο δρόμο της ανάπτυξης. Κάθε μέρα και νέες εταιρείες φεύγουν για ένα φορολογικό παράδεισο των Βαλκανίων.
Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να σταματήσει η φυγή νέων επιστημόνων και εργαζομένων σε χώρες του εξωτερικού;
Με τη δημιουργία των υποδομών εκείνων, στα πλαίσια των οποίων οι νέοι άνθρωποι μπορούν να παράξουν και να δημιουργήσουν. Δεν υπάρχει έρευνα, δεν υπάρχουν πόροι για να στηρίξουν οποιαδήποτε προσπάθεια νέων ανθρώπων.
Κυνηγοί ταλέντων και νέων επιστημόνων από το εξωτερικό καιροφυλακτούν για τη δέσμευση Ελλήνων, προκειμένου να στελεχώσουν Πανεπιστήμια, νοσοκομεία, ερευνητικά κέντρα και να εκμεταλλευτούν τα ελληνικά ταλέντα, τα ελληνόπουλα, που θα έδιναν φτερά στην Ελλάδα εάν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές.
Η οικονομική κρίση στερεί από την πατρίδα μας όχι μόνον τη δυναμική των νέων επιστημόνων αλλά και των νέων ανθρώπων γενικά, που απλά μεταναστεύουν για να βρουν δουλειά και να ζήσουν. Η νέα αυτή τάξη πραγμάτων, δεν στερεί από την Ελλάδα τα νιάτα της μόνον, αλλά αυτή την ίδια την ανάπτυξή της.
Το συνέδριο έχει την επιστημονική υποστήριξη του Ελληνικού Ινστιτούτου Επιχειρηματικότητας & Αειφόρου Ανάπτυξης και τελείται υπό την Αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Π. Παυλοπούλου. Θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου, στο αμφιθέατρο Υπουργείου Εξωτερικών “Γιάννης Κρανιδιώτης” (Ακαδημίας 1, Αθήνα).
capitalgr
