Προφυλακιστέος κρίθηκε για δεύτερη φορά ο Ανδρέας Μαρτίνης.
Ο πρώην ισχυρός άνδρας του Ερρίκος Ντυνάν που βρίσκεται εδώ και έξι μήνες στη φυλακή κατηγορούμενος για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, απολογήθηκε
σήμερα για τα νοσήλια που φέρεται να “χάριζε” το Νοσοκομείο επί προεδρίας του σε “επώνυμους” ασθενείς.
Ο Α. Μαρτίνης έδωσε εξηγήσεις στον ανακριτή Ν. Τσιρώνη, για το αδίκημα της απιστίας συνοδευόμενος από τους νέους συνηγόρους του Θεόδωρο Μαντά και Αδαμαντία Αγγελέτου η οποία είχε εμπλακεί ως κατηγορούμενη στο κύκλωμα που δρούσε μέσα από τις φυλακές με κεντρικό πρόσωπο τον Παναγιώτη Βλαστό. Ένα κύκλωμα που είχε αποκαλύψει η εξαδέλφη του βαρυποινίτη, Λίτσα Βλαστού.
Αν και ο Α. Μαρτίνης αρνήθηκε την κατηγορία, ανακριτής και εισαγγελέας που δεν πείστηκαν από τις εξηγήσεις του, του έκαναν ως “δώρο” ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, μια ακόμη προφυλάκιση.
Αρνείται ο Α. Μαρτίνης
Η δικογραφία για αυτή την υπόθεση σχηματίστηκε μετά τον διαχειριστικό έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στο Ερρίκος Ντυνάν την περίοδο 2007-2010 από την ελεγκτική εταιρεία Grant Thornton. Στο πόρισμά της καταγράφηκαν 8.106 περιπτώσεις δωρεάν νοσηλείας με το κόστος να ανέρχεται στα 22 εκατ. ευρώ. Από αυτές, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, 51 αφορούσαν πρόσωπα με οικονομική και κοινωνική επιφάνεια που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις προκαλώντας ζημία στο νοσοκομείο ύψους 1,75 ευρώ.
Μεταξύ των “επωνύμων” είναι πρώην πρωθυπουργοί και στενοί συγγενείς τους, πρώην υπουργοί, βουλευτές, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι.
Ο Ανδρέας Μαρτίνης αρνήθηκε την κατηγορία και σύμφωνα με πληροφορίες υποστήριξε ότι από τη σύσταση του Ερρίκος Ντυνάν ως κοινωνικού ιδρύματος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, προβλέπεται η δυνατότητα νοσηλείας καταρχάς ευπαθών ομάδων αλλά και κατά περίπτωση ειδικών κατηγοριών με εισηγήσεις της κοινωνικής υπηρεσίας του Ερρίκος Ντυνάν ή του Ερυθρού Σταυρού ή της Αρχιεπισκοπής.
Ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι όντως τα 51 πρόσωπα δεν κατέβαλαν νοσήλια, όμως δεν πρόκειται για δωρεά αλλά για έκπτωση που τους έγινε, η οποία αφορούσε το μέρος του ποσού που δεν κάλυπταν οι ασφαλιστικοί φορείς των ασθενών. Εν ολίγοις, το εμπορικό κέρδος του Ερρίκος Ντυνάν ήταν αυτό που δεν τους χρεώνονταν. Όπως ισχυρίστηκε, δεν το έκανε αυθαίρετα καθώς με τις εισηγήσεις του είχε συμφωνήσει και το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου.
Ακόμη φέρεται να υποστήριξε ότι η έκπτωση στα νοσήλια – που έφτανε μέχρι και 100% – δημιουργούσε και μια προσδοκία σε δυο σκέλη 1) επειδή επρόκειτο για σημαίνοντα πρόσωπα αυτό μπορούσε να αναβαθμίσει το κύρος και την αξιοπιστία του νοσοκομείου ενώ συνέβαλε και στην προβολή του ως νοσηλευτικό ίδρυμα που παρέχονταν άριστες ιατρικές υπηρεσίες. Έτσι, μακροπρόθεσμα, το νοσοκομείο θα αποκόμιζε κέρδη.
2) επειδή από την ιδρυτική πράξη του Ερρίκος Ντυνάν προβλεπόταν η δυνατότητα κρατικής επιχορήγησης θεωρούσε, ότι με τις εκπτώσεις τα πρόσωπα αυτά, που βρίσκονταν ή ήταν κοντά στα κέντρα λήψης αποφάσεων, θα βοηθούσαν περισσότερο στην καταβολή της επιχορήγησης.
ΕΝΙΚΟΣ
