Η εμπλοκή που σημειώθηκε με τις ελληνικές τράπεζες στο πλαίσιο της διαδικασίας απόσχισης του ΑΔΜΗΕ αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, για μια σειρά από καθυστερήσεις, εμπλοκές και παλινωδίες στον τομέα της ενέργειας, που έχουν προξενήσει τον εκνευρισμό από πλευράς Βρυξελλών, που διαμηνύουν ότι η υπομονή εξαντλείται.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε – έστω και εάν αρκετοί παραξενεύτηκαν την περασμένη Πέμπτη – ότι ο τομέας της Ενέργειας, τοποθετήθηκε από τον επίτροπο οικονομικών της ΕΕ Πιερ Μοσκοβισί στην κορυφή της λίστας των τριών αγκαθιών που (ενέργεια, εργασιακά, δημοσιονομικό κενό). Άλλωστε με δεδομένο ότι μόλις μια μέρα πριν, ανώτατες πηγές του ΥΠΕΝ, διαβεβαίωναν κατηγορηματικά ότι η αξιολόγηση δεν θα μπλοκάρει εξαιτίας των ενεργειακών, είχε δημιουργήσει την αίσθηση ότι οι ενεργειακές ουρές της 2ης αξιολόγησης είναι ήσσονος σημασίας.
Ο κ. Μοσκοβισί ωστόσο είχε διαφορετική άποψη και όπως αποδείχθηκε μια μέρα μετά (εμπλοκή με ΑΔΜΗΕ) ήξερε πολύ καλά τι εννοούσε.
Διότι η υπόθεση του ΑΔΜΗΕ μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε επί μακρόν, με τους δανειστές για να μπλοκάρει την πώληση του 66% και κατέληξε σε ένα περίπλοκο και δαιδαλώδες σχήμα (η διαπραγμάτευση έγινε από τον Π. Σκουρλέτη), το οποίο εξαρχής είχε προβλήματα. Το πολιτικό κίνητρο μιας συμβολικής νίκης για τη διατήρηση των δικτύων κάτω από τον έλεγχο του Δημοσίου στάθηκε ικανό ώστε οι ενστάσεις και οι παρατηρήσεις των νομικών και τεχνικών συμβούλων να μην εισακουστούν.
Κάπως έτσι φτάσαμε την Πέμπτη στην επιστολή των 4 συστημικών τραπεζών, που προειδοποίησε για αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας, απώλεια περιουσίας της ΔΕΗ χωρίς αποζημίωση και πιθανή αδυναμία των ελληνικών τραπεζών να συνεχίσουν να δανείζουν τη μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία. Σοβαρότατο ζήτημα, διότι εάν οι ελληνικές τράπεζες που έχουν ανοιχτές γραμμές 3 δις ευρώ κρίνουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη ΔΕΗ, εξαιτίας της απόσχισης του ΑΔΜΗΕ και της μη αποζημίωσής του, τότε τι πρέπει να συμβεί με τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης και τους διεθνείς πιστωτές και ομολογιούχους της ΔΕΗ.
Ενδεικτική του προβλήματος για την εταιρεία, είναι η απαίτηση των τραπεζών με τις οποίες διαπραγματεύεται την χορήγηση νέου κοινοπρακτικού δανείου ύψους 200 εκατ. ευρώ, να εκπονηθεί από ανεξάρτητο εκτιμητή, έλεγχος και αποτίμηση της κατάστασης της ΔΕΗ. Η σχετική μελέτη παραδόθηκε την περασμένη εβδομάδα από την Ernst & Young στη διοίκηση της εταιρείας.
Και μπορεί χθες στην πυροσβεστική σύσκεψη στο υπουργείο οικονομικών να βρέθηκε λύση με τις ελληνικές τράπεζες, στις οποίες η κυβέρνηση υποσχέθηκε πρόσθετες εγγυήσεις και καλύψεις (ακόμη και εκχώρηση συμβάσεων που θα αφαιρέσουν πολύτιμες χρηματοροές από τη ΔΕΗ συμφωνήθηκε) όμως από τα 5,5 δις δανεισμό της ΔΕΗ περί τα 3 δις προέρχονται από ελληνικές τράπεζες. Τα υπόλοιπα προέρχονται από ξένους τραπεζικούς οργανισμούς όπως η ΕΤΕΠ ή το εταιρικό ομόλογο που κατέχουν έλληνες θεσμικοί καθώς και funds.
Το ερώτημα είναι λοιπόν εάν δόθηκαν διασφαλίσεις στις ελληνικές τράπεζες, ποια θα είναι η λύση για τις ξένες τράπεζες και τους κατόχους των ομολόγων της ΔΕΗ; Είναι σαφές ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται και η οποία λύση θα πρέπει να βρεθεί μέσα σε στενό χρονικό περιθώριο ημερών.
Σε διαφορετική περίπτωση η εμπλοκή, απειλεί να τινάξει στον αέρα το σαθρό οικοδόμημα του τερατουργήματος Σκουρλέτη, ενεργοποιώντας την εναλλακτική ρήτρα του μνημονίου που έχει υπογράψει η κυβέρνηση για πώληση του 100% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ σε ιδιώτη επενδυτή.
Δεν είναι μόνο ο ΑΔΜΗΕ
Η περίπτωση του ΑΔΜΗΕ ωστόσο δεν είναι η μόνη. Μόλις μια μέρα πριν τον Π. Μοσκοβισί, ανώτατες πηγές του υπουργείου ενέργειας άνοιγαν με ευκολία θέμα ενεργειακών αποκρατικοποιήσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση του ΔΕΣΦΑ που η έτοιμη πώληση στους Αζέρους ναυάγησε με την τροπολογία Σκουρλετη και τώρα το υπουργείο ενέργειας επεξεργάζεται νέο διαγωνισμό που όμως δε θα οδηγεί σε ιδιωτικοποίηση αλλά σε παραχώρηση μικρού ποσοστού σε επενδυτή.
Το ίδιο και με τη ΔΕΗ, όπου η υποχρέωση για πρόσληψη συμβούλου, που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο, έχει παγώσει με άνωθεν εντολή.
Οι συνεχιζόμενες καθυστερήσεις σε όλα τα μέτωπα, έχουν προκαλέσει συνολική εμπλοκή, εξαντλώντας τα περιθώρια της υπομονής των δανειστών, όπως φάνηκε και από την παρέμβαση Μοσκοβισί.
Η ραθυμία με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση διαχρονικά το κομμάτι των ενεργειακών υποχρεώσεων, ακουμπά ακόμη και μικρότερης βαρύτητας θέματα, όπως η συμφωνία για τις δημοπρασίες ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ και άλλα τεχνικού χαρακτήρα παραδοτέα.
Έτσι την ίδια στιγμή που έχει καλυφθεί διαπραγματευτικό έδαφος για μείζονα θέματα της αξιολόγησης όπως είναι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, τα φορολογικά μέτρα, οι αλλαγές στη ΓΓ Εσόδων κλπ, τα ενεργειακά για ακόμη μια φορά απειλούν να τορπιλίσουν την επιτυχή ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης.
capitalgr
