Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015 το κόστος της αναδιάρθρωσης των ισπανικών πτωχευμένων τραπεζών είχε ανέλθει στα 60,7 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 41,8 δισ. ευρώ διατέθηκαν από το ισπανικό δημόσιο μέσω του Ταμείου Ομαλής Αναδιάρθρωσης Τραπεζών (FROB) και τα υπόλοιπα από τον τραπεζικό κλάδο, σύμφωνα με το δικαστήριο ορκωτών λογιστών της χώρας.
Σε νέο του report, αυτό το δημόσιο εποπτικό σώμα έχει διαπιστώσει ότι το πραγματικό κόστος της διάσωσης του κλάδου στο ξέσπασμα της ισπανικής κρίσης ακινήτου και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δεν θα γίνει πλήρως γνωστό μέχρι να ιδιωτικοποιηθούν εκ νέου όλα τα πιστωτικά ιδρύματα.
Η έκθεση του Ελεγκτικού δικαστηρίου ασκεί κριτική στις ασαφείς λογιστικές μεθόδους της FROB και εκτιμά ότι τα 58 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν σε επαγγελματικές αμοιβές που δόθηκαν σε τρίτους για υπηρεσίες, όπως για παροχή συμβουλών και τήρηση αρχείων.
Αυτό που προκύπτει από αυτά τα ευρήματα είναι ότι η οικονομική κρίση ίσως ήταν κακή για τον φορολογούμενο, αλλά εξαιρετικά κερδοφόρα για τους συμβούλους και τους συμβολαιογράφους, μεταξύ άλλων.
Το συνολικό κόστος του φορολογούμενο για τις τραπεζικές διασώσεις παραμένει μυστήριο. Το ισπανικό δημόσιο ελέγχει ακόμη το 65% της Bankia και της ΒΜΝ.
Μέχρι να ιδιωτικοποιηθούν αυτά τα πιστωτικά ιδρύματα, είτε μαζί είτε ξεχωριστά, και να ρευστοποιηθεί η “bad bank” (Sareb), οι κρατικές ζημιές δεν θα είναι σαφείς. Και η Sareb έχει ακόμη 12 χρόνια μπροστά της.
capitalgr
