Με ρυθμούς χελώνας προχωρούν τις σχετικές υποθέσεις τόσο το υπουργείο όσο και η Δικαιοσύνη
Τo απόλυτο χάος εξακολουθεί να επικρατεί με τη διεκδίκηση της κρατικής περιουσίας που έχει καταπατηθεί, καθώς τόσο το Δημόσιο όσο και η Δικαιοσύνη προχωρούν τις επιμέρους υποθέσεις με ρυθμούς… χελώνας.
Είναι χαρακτηριστικό πως, ακόμα και σήμερα, το ελληνικό Δημόσιο αδυνατεί να πει με σαφήνεια πόσα είναι τα ακίνητα που κατέχει. Η κυβέρνηση έχει βρεθεί και αυτή μπροστά στα ίδια προβλήματα που αντιμετώπισαν και οι προηγούμενες, τα οποία συνδέονται με τα τεράστια γραφειοκρατικά εμπόδια που θέτουν προσκόμματα στην αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας.
Εκτιμάται πως σε σύνολο 80.000 ακινήτων τουλάχιστον τα 30.000 είναι καταπατημένα. Από την Κρήτη και την Πελοπόννησο μέχρι τη Θράκη, «φιλέτα» του ελληνικού Δημοσίου παραμένουν υπό αυθαίρετη… κατοχή ιδιωτών.
Μιλώντας στην «Ε», η εντεταλμένη σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου, αναφέρει ότι τα δημόσια κτήματα και, κατ’ επέκταση, η ιδιωτική περιουσία του ελληνικού Δημοσίου, λόγω της ιδιαίτερης τοποθεσίας και των ελκυστικών χαρακτηριστικών της, ανέκαθεν ήταν αντικείμενο έριδας μεταξύ των τοπικών συμφερόντων. Η διαχειριστική ενέργεια του Δημοσίου περιοριζόταν σε πολλές περιπτώσεις μόνο σε απολύτως απαραίτητες νομικές πράξεις, ενώ ο μεγάλος αριθμός αυτών των ακινήτων ήταν πάντα αποτρεπτικός.
«Παρ’ όλα αυτά», συνεχίζει η κ. Τσιτσογιαννοπούλου «πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν γίνει σημαντικά βήματα και τα αποτελέσματα αρχίζουν να φαίνονται, ως προς τη διαφύλαξη της δημόσιας περιουσίας. Το ΤΑΙΠΕΔ έχει έρθει αντιμέτωπο με τέτοιες περιπτώσεις και έχει επιλύσει αποτελεσματικά και αποδεδειγμένα πολλά ζητήματα καταπατήσεων σε όλη την Ελλάδα. Εχουμε, εξάλλου, υποχρέωση να παραδίδουμε “καθαρό” ένα ακίνητο στους επενδυτές και, κατά συνέπεια, φαίνεται το έργο μας από τον αριθμό των συμβολαίων που έχουν υπογραφεί μέχρι σήμερα».
Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τ. Αλεξιάδης είχε καταθέσει έγγραφα στη Βουλή, σύμφωνα με τα οποία το ποσοστό των καταπατημένων επί του συνόλου των ακινήτων του ελληνικού Δημοσίου φθάνει στο 60% με 65%, ενώ μόνο στην Αττική 8 στα 10 ακίνητα έχουν καταπατηθεί από ιδιώτες.
Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω παραδείγματα:
Πύργος Ηλείας
Τα δύο δημόσια κτήματα που υπάγονται διοικητικά στον Δήμο Πύργου της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας φέρονται να καταλαμβάνουν όλο το παραλιακό μέτωπο μήκους περίπου 10 χλμ., από τη θέση Σπιάντζα μέχρι το Κατάκολο, καλύπτοντας τις περιοχές Καβουρίου και Αλκυώνος. Το βάθος των ακινήτων φέρεται να εκτείνεται από τον αιγιαλό μέχρι τα όρια της αποξηραμένης λίμνης Μουριά. Συγκεκριμένα, το ΔΚ με ΑΒΚ 304 αποτελεί παλαιό αιγιαλό που καθορίστηκε το 1992.
Οσον αφορά το Δ.Κ. με ΑΒΚ 9, δεν έχουν εντοπισθεί τα ακριβή όριά του. Τα ακίνητα βρίσκονται σε προνομιακή θέση, λόγω φυσικού κάλλους, επαφής με τη θάλασσα και εύκολης πρόσβασης σε αυτά, μέσω του οδικού δικτύου. Σχεδόν σε όλο το παραλιακό μέτωπο των ακινήτων υφίστανται χιλιάδες αυθαίρετα παραθεριστικά κτίσματα, για πολλά από τα οποία εκκρεμούν αιτήσεις εξαγοράς του Ν. 719/1977.
Ρέθυμνο
Παραθαλάσσια έκταση στο νότιο άκρο της παραλίας του Πλακιά στον Δ. Αγ. Βασιλείου της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου (35 χλμ. από το Ρέθυμνο). Εντός της έκτασης υπάρχει καταπάτηση (σε έκταση περίπου 3,5 στρ.) από ξενοδοχειακή μονάδα, δυναμικότητας 28 δωματίων και εμβαδού κάλυψης των κτισμάτων περί τα 600 τ.μ.
Ρέθυμνο
Πρόκειται για την παραλία των οικισμών Μισίρια – Πλατανιάς (προάστιο 3 χλμ. δυτικά του Δήμου Ρεθύμνου), μήκους περίπου 1.470 μ. και κυμαινόμενου πλάτους από 0 μ. έως 80 μ. Το συγκριτικό πλεονέκτημα του ακινήτου είναι ότι ευρίσκεται στην παραλιακή ζώνη ενός έντονα τουριστικού και αναπτυσσόμενου οικισµού, σε άμεση γειτνίαση με την πόλη του Ρεθύμνου και με εύκολη πρόσβαση σε αυτό, τόσο από την πόλη, μέσω της παραλιακής οδού που έχει διαμορφωθεί με μεγάλα πεζοδρόμια και ποδηλατοδρόμους, όσο και από την Νέα Εθνική Οδό. Εντός της έκτασης υφίστανται εκτεταμένες καταπατήσεις με μόνιμες και μη μόνιμες κατασκευές από τις γειτονικές ξενοδοχειακές μονάδες, camping, τμήμα εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού της ΔΕΥΑ Ρεθύμνου, διαμορφώσεις παιδικής χαράς και ηρώου του οικείου δήμου κ.ά.
Ρέθυμνο
Ακίνητο στο Λατζιμά του Δήμου Ρεθύμνου, 12 χλμ. ανατολικά του Ρεθύμνου και σε απόσταση 350-400 μ. από την ακτογραμμή, που αποτελείται από καλλιεργήσιμες, ως επί το πλείστον, εκτάσεις. Η περιοχή του ακινήτου είναι καθαρά αγροτική, τα εδάφη είναι γόνιμα και καλλιεργούνται ακόμα από τους πρώην ιδιοκτήτες τους, δεδομένου ότι το ακίνητο προήλθε από αναγκαστική απαλλοτρίωση (με σκοπό την κατασκευή του αεροδρομίου Ρεθύμνου), χωρίς, όπως φαίνεται, να έχουν ενοχληθεί μέχρι σήμερα από κανέναν. Συνεχίζουν, δε, τμήματα του ακινήτου να είναι ακόμη περιφραγμένα, στην κατάσταση προ της απαλλοτρίωσης. Επίσης, φαίνεται ότι οι παλαιοί ιδιοκτήτες όχι μόνο συνεχίζουν να καλλιεργούν τμήματα του ακινήτου, αλλά έχουν εισπράξει και επιδοτήσεις για τις καλλιέργειες στις οποίες προβαίνουν εντός του ακινήτου, δηλώνοντας προφανώς ως ιδιοκτησία τους τα ήδη απαλλοτριωθέντα τμήματα που καλλιεργούν, γεγονός που θα μπορούσε να τους δημιουργήσει και άλλης φύσης νομικές ευθύνες. Εντός της έκτασης υπάρχουν διάφορες κατασκευές (περίπου 23), οι οποίες είναι κυρίως μικρές αγροτικές αποθήκες ή στάβλοι. Οι περισσότερες (περί τις 15) βρίσκονται σε έκταση (10 στρ.) που έχει περιφραχθεί και χρησιμοποιείται από παρακείμενη βιομηχανική μονάδα παραγωγής και τυποποίησης αλλαντικών και κρεάτων).
Παραλία Μέσης, Δ. Κομοτηνής Ν. Ροδόπης
Παραθαλάσσιο – παραλίμνιο ακίνητο έκτασης 411 στρεμμάτων. Σε τμήμα του έχει δημιουργηθεί αυθαίρετος οικισμός με λυόμενες κατασκευές.
Το νομοσχέδιο που δεν έγινε ποτέ… νόμος
Εκείνοι που έχουν καταπατήσει τη δημόσια γη εμφανίζονται στα δικαστήρια και στην Εφορία ως νόμιμοι ιδιοκτήτες, παρουσιάζοντας τίτλους ιδιοκτησίας τους οποίους έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι, ή δικαιοπάροχοί τους, ή απώτατοι καταπατητές μετά το 1884.
Στο παρελθόν, και συγκεκριμένα το 2014, το υπουργείο Οικονομικών είχε επεξεργαστεί νομοσχέδιο που προέβλεπε τη νομιμοποίηση των περισσότερων καταπατημένων δημόσιων εκτάσεων, μέσω της εξαγοράς των ακινήτων από τους καταπατητές στην αντικειμενική τους αξία.
Το νομοσχέδιο προέβλεπε τη χορήγηση δικαιωμάτων επί καταπατημένων εκτάσεων, ακόμα και εκείνων στις οποίες έχουν ανεγερθεί αυθαίρετα κτίσματα (κατοικίες, επαγγελματικά – αγροτικά κτίσματα, αποθήκες). Δύο χρόνια μετά, ακόμη το θέμα παραμένει αρρύθμιστο και τα καταπατημένα έχουν, ενδεχομένως, αυξηθεί.
Από την εφημερίδα “Επένδυση”
