Με το υπ’ αρ. 150/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών που απάλλαξε προ ημερών την προηγούμενη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ από την κατηγορία της υπεξαίρεσης τόκων ύψους περίπου €100.000 (σ.σ. προερχόμενων από την πώληση των 28 ακινήτων του Δημοσίου συνολικής αξίας 261 εκατ. ευρώ) φαίνεται ότι γράφεται η αρχή του τέλους των πολύκροτων διώξεων κατά της προηγούμενης διοίκησης, που πυροδότησαν έντονες συζητήσεις τόσο για τη σκοπιμότητα των αποκρατικοποιήσεων, όσο και για τη διαφάνεια των διαδικασιών της.
Η συγκεκριμένη υπόθεση αφορά στην ποινική δίωξη για υπεξαίρεση που ασκήθηκε από την εισαγγελέα Διαφθοράς, Ελένη Ράικου, στον πρώην πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ Κωνσταντίνο Μανιατόπουλο, στον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο Γιάννη Εμίρη και στον πρώην εντεταλμένο σύμβουλο Ανδρέα Ταπραντζή.
Τα τρία κορυφαία στελέχη κατηγορήθηκαν ότι παρακράτησαν για λίγες ημέρες τις εισπράξεις από τις πωλήσεις των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, με συνέπεια να ζημιώσουν το ελληνικό Δημόσιο κατά το ποσόν των €101.000 ωφελώντας ισόποσα τα ταμεία του ΤΑΙΠΕΔ και βασίζεται στο πόρισμα προκαταρκτικής εξέτασης που διενεργήθηκε μετά από μηνυτήρια αναφορά μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά.
Αρχικά η κατηγορία της υπεξαίρεσης είχε κακουργηματικό χαρακτήρα, ωστόσο μετατράπηκε σε πλημμεληματική και δύο από τους τρεις αντεισαγγελείς Εφετών στους οποίους ανατέθηκε η υπόθεση πρότειναν την απαλλαγή τους.
Για την πώληση και επαναμίσθωση των 28 κτιρίων, το ΤΑΙΠΕΔ εισέπραξε περίπου 261 εκατ. ευρώ και ενώ παρέδωσε την είσπραξη αυτή μέσα στο όριο των 10 ημερών που προβλέπει ο νόμος, η τοκοφόρος παρακράτηση της είσπραξης για τις ημέρες αυτές στα ταμεία του ΤΑΙΠΕΔ, σύμφωνα με τους εισαγγελείς που έστειλαν την υπόθεση στους ανακριτές, ωφέλησαν κατά €101.000 το ΤΑΙΠΕΔ και ζημίωσαν ισόποσα το ελληνικό Δημόσιο.
Ωστόσο, ο ανακριτής κ. Σαργιώτης που χειρίστηκε την υπόθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν στοιχειοθετείται η κατηγορία της υπεξαίρεσης, καθώς από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι οι κατηγορούμενοι ιδιοποιήθηκαν τους τόκους, καθώς τα χρήματα παρέμειναν στο ταμείο του ΤΑΙΠΕΔ για να καλύψουν ανάγκες του για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους.
Στο απαλλακτικό βούλευμα διαλαμβάνεται ότι τα κατηγορούμενα στελέχη του Ταμείου κινήθηκαν εντός των ορίων του ιδρυτικού νόμου του ΤΑΙΠΕΔ, που προβλέπει τέτοιου είδους έσοδα (από τόκους) για το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, ενώ παράλληλα η Γ.Σ. των μετόχων του Ταμείου, δηλαδή το υπουργείο Οικονομικών, ενέκρινε τις οικονομικές καταστάσεις της χρονιάς εκείνης, οπότε κατέρρευσε και η κατηγορία της κακουργηματικής απιστίας.
Πρόκριμα απαλλαγής…
Τα ίδια πρώην διευθυντικά στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ ωστόσο κατηγορούνται και για άλλες παρόμοιες υποθέσεις που χειρίστηκαν τη συγκεκριμένη περίοδο, την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ, του IBC και του GOLDEN HALL. Ειδικότερα:
# ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΑΠ: Η εισαγγελέας Διαφθοράς, Ελένη Ράικου, διέταξε την άσκηση προκαταρκτικής εξέτασης από τον αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Σέβη σχετικά με τη διερεύνηση τυχόν τέλεσης αξιόποινων πράξεων κατά την εκκαθάριση του τιμήματος που περιήλθε στο ΤΑΙΠΕΔ από την πώληση του 33% των μετοχών του OΠΑΠ στην Emma Delta Ltd.
Σύμφωνα με το πόρισμα της προκαταρκτικής έρευνας, προέκυψε ότι τα μέλη προηγούμενης διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ παρακράτησαν και δεν απέδωσαν έγκαιρα στο Δημόσιο τόκους ύψους €480.000, οι οποίοι προήλθαν από το τίμημα πώλησης του 33% του ΟΠΑΠ στην Emma Delta τον Οκτώβριο του 2013, συνολικού τιμήματος 622.000.000 ευρώ. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 17 και 18 του Ν. 3986/2011, οι τόκοι αποτελούν έσοδο του ταμείου και το ΤΑΙΠΕΔ, ως οφείλει, αποδίδει το τίμημα από την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων που έχει περιέλθει στην κυριότητά του πάντα εντός 10 ημερών, ενώ στο μεσοδιάστημα τα ποσά τοκοφορούν κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό του ΤΑΙΠΕΔ και χρησιμοποιούνται για τη λειτουργία του. Βέβαια, από το 2015 με απόφαση της διοίκησης του Ταμείου, αποδίδονται και οι τόκοι.
Ο ανακριτής κ. Σαργιώτης έχει ήδη κρίνει πως ούτε στην περίπτωση αυτή δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της κακουργηματικής υπεξαίρεσης που τους είχε αποδοθεί μετά από ποινική δίωξη που είχαν ασκήσει οι εισαγγελείς Διαφθοράς, καθώς δεν αποδείχθηκε ιδιοποίηση του ποσού από τους κατηγορούμενους.
# ΥΠΟΘΕΣΗ GOLDEN HALL – IBC: Με τον ίδιο τρόπο κινήθηκε και αυτή η υπόθεση, αφού ασκήθηκε ποινική δίωξη στα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ με την κατηγορία της υπεξαίρεσης τόκων ύψους €361.000, ενώ η δικογραφία εκκρεμεί ακόμα στην ανακρίτρια κατά της Διαφθοράς κ. Ζαμανίκα.
Και στην υπόθεση αυτή έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για υπεξαίρεση σε βάρος του Δημοσίου που αφορά τη διαγωνιστική διαδικασία για το δικαίωμα αποκλειστικής αξιοποίησης, χρήσης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης του «ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ IBC» το κυρίως τμήμα του οποίου, μετά το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων, είχε μετασκευαστεί σε εμπορικό και επιχειρηματικό κέντρο (Golden Hall) και είχε εκμισθωθεί για 40 χρόνια (από 30/4/2007 έως 30/4/2047) στην «LAMDA ΔΟΜΗ Α.Ε.» με σύμβαση μίσθωσης που υπογράφτηκε στις 28/8/2006 με την εταιρεία Ολυμπιακά Ακίνητα.
Κοινός τόπος σε αυτές τις υποθέσεις είναι η νόμιμη τελικά παρακράτηση των τόκων για το δεκαήμερο που προβλέπεται από τον ιδρυτικό νόμο του ΤΑΙΠΕΔ 3986/2011 και η μη ιδιοποίηση αυτών από τους κατηγορούμενους, καθώς παρέμειναν κατατεθειμένοι σε τραπεζικό λογαριασμό του Ταμείου, οπότε αποτελεί και πρόκριμα για αρχειοθέτηση δύο ομοίων υποθέσεων που αφορούν την πώληση της ΟΠΑΠ Α.Ε. και του κτιρίου ΙΒC, δεδομένου ότι τα αντίστοιχα κατηγορητήρια έχουν επ’ ακριβώς την ίδια διατύπωση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η «Α» με δημοσιεύματά της –τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2016– είχε εντοπίσει κατά την περίοδο της ανάκρισης τις σύννομες ενέργειες των παραπάνω μελών του ΤΑΙΠΕΔ και είχε –τρόπον τινά– προεξοφλήσει την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Α είχε γράψει στο φύλλο 719 της 27/28 Φεβρουαρίου 2016 ότι κομβικό νομικό σημείο της υπόθεσης θα ήταν το αν το Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ υπέπεσε στο αδίκημα της Αλλαγής Σκοπού διάθεσης δημοσίου χρήματος, που είναι κακούργημα. Υπογραμμίζαμε, μάλιστα τότε, την εκτίμησή μας ότι θα ότι είναι δύσκολο να αποδοθεί στα μέλη του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ ότι «με δόλο και με σκοπό το ίδιον όφελος παρακράτησαν χρήματα εις βάρος του Δημοσίου».
Γράφαμε συγκεκριμένα:
«Όπως γίνεται αντιληπτό από τα ανωτέρω, και στις τρεις περιπτώσεις, σύμφωνα με το περιεχόμενο των διώξεων, επίμαχο σημείο αποτελεί η παρακράτηση των τόκων από το ΤΑΙΠΕΔ, για το χρονικό διάστημα των 10-15 ημερών που παρέμενε το τίμημα στην τράπεζα.
»Τα μέλη των διοικήσεων του ΤΑΙΠΕΔ που διώκονται υποστηρίζουν ότι, σύμφωνα με τον νόμο 3986/2011, οι τόκοι αποτελούν περιουσία του Ταμείου, γι’ αυτό και παρακρατήθηκαν. Από τη μεριά της η Εισαγγελία έχει τη νομική άποψη ότι οι τόκοι ανήκουν στο ταμείο αποπληρωμής του χρέους, και με την ενέργειά του το Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ υπέπεσε στο αδίκημα της Αλλαγής Σκοπού διάθεσης δημοσίου χρήματος, που είναι κακούργημα.
»Το ερώτημα που προκύπτει, και βεβαίως θα απαντηθεί από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, είναι εάν τα μέλη λειτούργησαν με δόλο ή από παρερμηνεία της διάταξης του ν. 3986/2011.
»Χωρίς να παριστάνουμε τους προφήτες, θεωρούμε ότι είναι δύσκολο να αποδοθεί στα μέλη του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ ότι “με δόλο και με σκοπό το ίδιον όφελος παρακράτησαν χρήματα εις βάρος του Δημοσίου”, και κατά συνέπεια ανήκουν στην κατηγορία των επιβαρυντικών διατάξεων περί κατάχρησης του Δημοσίου.
»Επί πλέον, υποστηρίζουν ότι την άποψη αυτή αποδέχεται το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο ουδέποτε διεκδίκησε τους τόκους, συμφωνώντας με τη διαδικασία.
»Ακόμη δε, υποστηρίζουν ότι επειδή αμείβονται από το ελληνικό Δημόσιο, η δαπάνη λειτουργίας του από τα έσοδα των τόκων είχε αποτέλεσμα να μην καταβάλει το Δημόσιο κονδύλια για τη λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ.
»Υποστηρίζουν ακόμη ότι όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να ρυθμιστούν με μία διοικητική πράξη ρύθμισης, και όχι με δίωξη την οποία υφίστανται επειδή εφάρμοσαν τον νόμο».
Η Άποψη
